icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ขอโทษทีเลขาคนนี้ผมจอง

บทที่ 2 สงบเงียบ

จำนวนคำ:2031    |    อัปเดตเมื่อ:25/02/2024

างก็แวะทานอาหารที่ปั๊มน้ำมันก่อนจะขับยาวไปถึงตัวอำเภอเขาค้อก็เวลาบ่าย

็กน้อย บรรยากาศที่พักอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ เพียงแค่จอด

ยังเคาน์เตอร์เช็กอิน พอกรอกรายละเอียดเสร็จแล้วก็เดินนำเขาไ

ะ แต่ถ้าคุณจะสั่งอาหารมาทานที่ห้องพักก็ตามเบอร์ที่วางไว้ในห้อง

ิดสำเนียงท้องถิ่นเล็กน้อย ฟังแล้วเพราะจนเขาอดชื่นชมไม่ได้

สองคนยกมือไหว้ขอ

ังระเบียงด้านหน้า พอเปิดออกก็ได้ยินเสียงน้ำตก เ

คนมาพักจึงไม่มากเท่าไหร่ ชายหนุ่มรู้สึกชอบที่

าไปหลายชั่วโมงวันนี้เขาจึงนอนพักก่อน

ศเย็นค่อนข้างเย็นทำให้เมคินหลับลึก พอรู้ตัวอีกทีท้องฟ้าด้านนอกก็มื

้วรีบลุกไปล้างหน้าล้างตาก่อนจะออ

นไปยังโต๊ะตัวในสุด ซึ่งยังมีผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ ชายคนนี้ดูแล

if I sit here?” เมคินถามผู

นุ่มผิวขาวตอบกลับด้

ดนี้” เขาตอบไปตามจริง แม้จะรู้สึกหน้าแตกอยู่บ้างแต

ผมชินแล้ว” คนตอ

ม่รู้ตัว ปกติแล้วเขาเป็นคนพูดน้อยและยิ่งไม่ได

ณล่ะ” อี

ทำธุร

าสวมเสื้อยืดเชิ้ตสีขาวพับแขนขึ้นมาเล็กน้อยกางเกงผ้าขาสั้นแค่เข่าดูสบายๆ เหมาะกับการมาท่องเที่ยว เมคินเผลอสำรวจผู้ชายตรงหน้าโดยไม

าเห็นแววตาเศร้าๆ นั้นแล้วรู้สึกเห็นใจและอยากทำความรู้จักมาก

านั่งดื่มที่ริมระเบียง มองออกไปข้างหน้ามีแต่ความมืด บรรยากาศ

อยู่คนเดียว ไม่รู้ว่ามีความทุกข์อะไรหนักหนาถึงได้เอาแต่นั่งดื่มคนเดียวอย่างนั้น แต่ก็ไม่ใ

ันยังนั่งดื่มอยู่หรือเปล่า เขาเปิดประตูระเบียงออกไ

ีเครื่องปรับอากาศ แต่มันกลับทำให้เขานอนหลับยาวจน

รีบร้อนเพราะหมู่บ้านที่เขาจะ

นกาแฟในเหยือกใส่แก้ว หยิบขนมปังใส่เครื่อง แล้วยืนจิบกาแฟ ทอดส

อนนี้คนอื่นคงออกไปเที่ยวกันหมดแล้วเพราะมองไปยังลาน

มากกว่าทุกปีจึงมีบางส่วนที่ชาวบ้านเอาไปขายกันเองในตลาด หรือบางคนก็ขายให้กับพ่อค้าคนกลางซึ่งกดราคาต่ำกว่าท้องตลาดอย่างมาก อีกปัญหาหนึ่งก็คือเรื่องการขนส่งเพราะชาวบ้านไม่มีรถ จึงจำเป็นต้องขายในราค

ันนี้มีคนมาเที่ยวสักการะเป็นจำนวนมาก เขาเลยไม่ได้ชื่นชมบรรยากาศอย่า

้านสะดวกซื้อ ขณะกำลังหาขนมขบเคี้ยวเพื่อน

” ไม่รู้อะไรดลใจใ

คงเหมือนกัน

รั

นึ่งวัน เขาขับเลนซ้ายมาตลอดแล้วแล้วก็เห็นรถคันหนึ่งจอดเสียอยู่ที่ไหล

นเทียบกันแล้วเมคินรู้สึกเลยว่าตัวโตกว่าอีกคนเยอะพอสมควร วัดจากความสูงคนชายคนนั้นน่า

ิดว่าน่าจะเป็น

” เขาถามอย่าง

ับ ผมตาม

ณไปรอในรถผมก่อนก็ได้ รอตร

รับ ผมไม่รบ

่อมไม่เสร็จจะทำยังไง จะโบกรถเข้ากรุงเทพเหรอ ค

ว้ใจคุณไ

ผมแล้วคุณจะหาคนไว้ใจจากไหนได้” เมคินไม่เคยต้องง้อใค

ุณไว้ใ

ไว้ใจได้ ไปนั่งร

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เซฟโซน2 บทที่ 2 สงบเงียบ3 บทที่ 3 คนแปลกหน้าที่กล้าไว้ใจ4 บทที่ 4 โดดเดี่ยว5 บทที่ 5 งานอะไรก็คว้าไว้ก่อน6 บทที่ 6 วันแรกก็เกือบพลาดท่า7 บทที่ 7 ลองดูก็ไม่เสียหาย8 บทที่ 8 ย้ายมาอยู่ด้วยกันนะ9 บทที่ 9 ที่อยู่ใหม่10 บทที่ 10 เรียนรู้ไปทีละนิด11 บทที่ 11 งานใหม่ชุดใหม่12 บทที่ 12 การยอมรับของครอบครัว13 บทที่ 13 มันก็แค่อดีต14 บทที่ 14 ก็พี่ตัวอุ่น15 บทที่ 15 คราวหลังอย่าทำแบบนี้อีก16 บทที่ 16 รู้ว่ามีคนรอ17 บทที่ 17 ก็นายมันดื้อ18 บทที่ 18 พยาบาลพิเศษ19 บทที่ 19 ห่วงใย20 บทที่ 20 ให้มันเป็นแบบนี้21 บทที่ 21 ไร้สถานะ22 บทที่ 22 อยากรู้ก็ต้องถาม23 บทที่ 23 คนของผม24 บทที่ 24 แฟนกันวันแรก25 บทที่ 25 เชียงใหม่กลายเป็นเสม็ด26 บทที่ 26 บรรยากาศพาไป nc นิดๆ27 บทที่ 27 พรหมลิขิต28 บทที่ 28 เคาท์ดาวน์ nc25+++29 บทที่ 29 ของขวัญปีใหม่30 บทที่ 30 แค่อยากเห็นหน้า31 บทที่ 31 ทำตามสัญญา nc25++32 บทที่ 32 ไม่เห็นต้องอาย33 บทที่ 33 ยอมแค่คนเดียว nc25++34 บทที่ 34 กำลังใจ35 บทที่ 35 แค่นี้ก็หลงจะแย่36 บทที่ 36 วาเลนไทน์แรก37 บทที่ 37 ยังทันนะครับ38 บทที่ 38 รสชาติของความรัก nc25++39 บทที่ 39 ยังไหว40 บทที่ 40 ขอแค่คนเดียวที่เข้าใจก็พอ41 บทที่ 41 เคลียร์ให้ชัด42 บทที่ 42 คนธรรมดาที่แสนพิเศษ nc25++43 บทที่ 43 ยุ่งทั้งคน ยุ่งทั้งงาน44 บทที่ 44 ผมให้เวลาแค่เจ็ดวัน45 บทที่ 45 หัวหมุน46 บทที่ 46 พิสูจน์สิ nc25+++47 บทที่ 47 พี่จัดการเอง48 บทที่ 48 คนที่ต้องรับผิดชอบ49 บทที่ 49 อบอุ่นหรืออึดอัด50 บทที่ 50 ไม่ต้องรอ nc25+++51 บทที่ 51 แฟนคลับ52 บทที่ 52 ใจเย็นเกินไปไหม53 บทที่ 53 ไม่ง่ายอย่างที่คิด54 บทที่ 54 อยู่เฉยๆ ก็พอ nc25+++55 บทที่ 55 ชายแปลกหน้าจากปักกิ่ง56 บทที่ 56 ความจริงที่ไม่อาจเลี่ยง57 บทที่ 57 ยอมรับแค่ผล58 บทที่ 58 เผชิญหน้า59 บทที่ 59 ผมขอเลขาคืนนะครับ60 บทที่ 60 ท่ามกลางหมู่ดาว nc25+++