icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ขอโทษทีเลขาคนนี้ผมจอง

บทที่ 6 วันแรกก็เกือบพลาดท่า

จำนวนคำ:2003    |    อัปเดตเมื่อ:25/02/2024

แทบไม่ได้พัก แต่กลับไม่รู้สึกเหนื่อยเพราะรู้สึกสนุกที่ได้ท

็ทยอยกลับจนเหลืออยู่เพียงโต๊

ับพี

้ให้พี่หน่อย พี่

้ครั

ครื่องคิดเลขเปรียบเที่ยวกับราคาที่ปรากฏในค

รับพวกผมข

่ก็จะกลับแล้วร

ะพรุ่งนี้เจอกัน”

อื

ทั้งร้านก็เหลือเพ

่อน มาทำงานวัน

ำงานต่อ เขาเริ่มง่วงเพราะไม่เคยนอนดึกอย่างนี้มาก่อ

ับยังไง ให้

บ” เขาตอบแต่ไม่ได้มองหน้าคนถามจึงไม่เ

ินอีกเหรอ” อีกฝ่าย

ทิวาสะบัดหัวไปมาเพราะต

มกันนะ เดี๋

มีแรงจะหยิบโทรศัพท์โทรตามพี่วินที่นัดไว้ด้

สึกถึงความผิดปกติ มือของคนพูดไม่ได้แค่ปร

ศิน ท

นของพี่ รับรองทิวจะสบายไม่ต้อง

คองอยู่ออก แต่มันก็ยากเหลือเกินเพ

ทิ

ิวาก็จำเสียงของเขาได้ ชายห

ไปไหน” เมคิน

ี่ยวอะไ

ิ ทิวาเป็

นคนของคุณจริงคุณจะปล่อย

่อก็ลองถ

ี่มาว่าคนน

ใจชายหนุ่มเต้นแรงจนแทบทะลุออกมาจากอก ความ

คนที่หลับไม่รู้เรื่องไปยัง

ทิวต้อง

มบอกกี่ครั้งว่า

ล่ะหล

ก่อนจะกดโทรออก เสียงโทรศัพท์ใ

ขึ้นมาก็เห็นว่ามีสายโทรเขาจริง

ให้เด็กของตัวเองออกมาทำงานอย่

ทนทิวาเลยละกัน” พูดจบเมคินก็เข้าไปนั่งยังต

งสิบนาทีก็รีบกลับออกมาเพราะกลัวว่าทิวาจะเห็น ทีแรกก็คิดจะกลับแต่ในเมื่อมาถึงที่แล้วจึงอยากคุยกับเขาสักหน่อย เมคินจึงรออยู่หน้าร้าน จนกระ

บไปก่อนจะเกิดอะไรขึ้นกับชายหนุ่มที

ผ่านมาเขารอให้ทิวาติดต่อไปหา แต่อีกฝ่ายก็เงียบ วันนี้เขาจึงตัดสินใจไลน์มาถาม อันที่จริงเขาไม่ได้มีธุระไปสระบุรี แ

่คนแปลกหน้ากันแล้ว เพราะทิวาตัวไม่ใหญ่มากเท่าไห

อยู่นาน แม้จะได้คุยกันอยู่หลายครั้ง แต่ดูเหมือนทิวาระวังตัวเป็นพิเศษ เขาไม่เคยเล่าเรื่องราวของครอบครัว คนรัก นอกจากเรื่องงานเท่านั้นที่เขายอมคุยด้วย เห

ี่จมูกพอเห็นว่าเขายังหายใจปกติ เขายิ้มกับตัวเองไม่คิดเลยว่าจะมาทำอะไรแ

ห้องเหงื่อผุดเต็มใบหน้าก่อนจะดีดตัวลุกขึ้นด้วยความตกใจ เขากวาดสายตามองไ

่งอก

ายหลายคู่ แต่มันต้องไม่ใช่แบบเมื่อคืน เพราะเขาไม่ได้เต็มใจและไม่ได้รู้สึกอะไรกับผู้จัดการร้าน ถ้าเขาเอะใจสักนิดคงระมัดระวังตัวมากกว่านี้ แต่เพราะไว้ใจเห็นว่าเป็นถึงผู้จัดการ

กลงไปหาอะไรกิน อย่าเพิ่งก

็นแล้วก็ยิ่งรู้สึกของคุณและเกรงใจเขาเป็นอย่างมาก ได้เจอกัน

งของตัวเองหรือจะกลับไปรอเมคินที่ห้อง ถ้ากลับไปแล้วก็ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้เจอกับเขาอีก ทิวาก็รู้สึกใจหาย ถ้าจะพ

างคืนแบบนั้นมันไม่เหมาะกับเขา ระหว่างนี้คงไม่ไปทำงานแบบนั้นอีกแล้ว คงรอ

ะกิโล เพราะในห้องของเมคินนั้นไม่มีอะไรกินเลย อันที่จริงก็อยากซื้อของสดขึ้นไปทำแต่ไม่รู้ว่าเจ้าของห้องจะโอเคไหมถ้าจ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เซฟโซน2 บทที่ 2 สงบเงียบ3 บทที่ 3 คนแปลกหน้าที่กล้าไว้ใจ4 บทที่ 4 โดดเดี่ยว5 บทที่ 5 งานอะไรก็คว้าไว้ก่อน6 บทที่ 6 วันแรกก็เกือบพลาดท่า7 บทที่ 7 ลองดูก็ไม่เสียหาย8 บทที่ 8 ย้ายมาอยู่ด้วยกันนะ9 บทที่ 9 ที่อยู่ใหม่10 บทที่ 10 เรียนรู้ไปทีละนิด11 บทที่ 11 งานใหม่ชุดใหม่12 บทที่ 12 การยอมรับของครอบครัว13 บทที่ 13 มันก็แค่อดีต14 บทที่ 14 ก็พี่ตัวอุ่น15 บทที่ 15 คราวหลังอย่าทำแบบนี้อีก16 บทที่ 16 รู้ว่ามีคนรอ17 บทที่ 17 ก็นายมันดื้อ18 บทที่ 18 พยาบาลพิเศษ19 บทที่ 19 ห่วงใย20 บทที่ 20 ให้มันเป็นแบบนี้21 บทที่ 21 ไร้สถานะ22 บทที่ 22 อยากรู้ก็ต้องถาม23 บทที่ 23 คนของผม24 บทที่ 24 แฟนกันวันแรก25 บทที่ 25 เชียงใหม่กลายเป็นเสม็ด26 บทที่ 26 บรรยากาศพาไป nc นิดๆ27 บทที่ 27 พรหมลิขิต28 บทที่ 28 เคาท์ดาวน์ nc25+++29 บทที่ 29 ของขวัญปีใหม่30 บทที่ 30 แค่อยากเห็นหน้า31 บทที่ 31 ทำตามสัญญา nc25++32 บทที่ 32 ไม่เห็นต้องอาย33 บทที่ 33 ยอมแค่คนเดียว nc25++34 บทที่ 34 กำลังใจ35 บทที่ 35 แค่นี้ก็หลงจะแย่36 บทที่ 36 วาเลนไทน์แรก37 บทที่ 37 ยังทันนะครับ38 บทที่ 38 รสชาติของความรัก nc25++39 บทที่ 39 ยังไหว40 บทที่ 40 ขอแค่คนเดียวที่เข้าใจก็พอ41 บทที่ 41 เคลียร์ให้ชัด42 บทที่ 42 คนธรรมดาที่แสนพิเศษ nc25++43 บทที่ 43 ยุ่งทั้งคน ยุ่งทั้งงาน44 บทที่ 44 ผมให้เวลาแค่เจ็ดวัน45 บทที่ 45 หัวหมุน46 บทที่ 46 พิสูจน์สิ nc25+++47 บทที่ 47 พี่จัดการเอง48 บทที่ 48 คนที่ต้องรับผิดชอบ49 บทที่ 49 อบอุ่นหรืออึดอัด50 บทที่ 50 ไม่ต้องรอ nc25+++51 บทที่ 51 แฟนคลับ52 บทที่ 52 ใจเย็นเกินไปไหม53 บทที่ 53 ไม่ง่ายอย่างที่คิด54 บทที่ 54 อยู่เฉยๆ ก็พอ nc25+++55 บทที่ 55 ชายแปลกหน้าจากปักกิ่ง56 บทที่ 56 ความจริงที่ไม่อาจเลี่ยง57 บทที่ 57 ยอมรับแค่ผล58 บทที่ 58 เผชิญหน้า59 บทที่ 59 ผมขอเลขาคืนนะครับ60 บทที่ 60 ท่ามกลางหมู่ดาว nc25+++