icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ขอโทษทีเลขาคนนี้ผมจอง

บทที่ 3 คนแปลกหน้าที่กล้าไว้ใจ

จำนวนคำ:1711    |    อัปเดตเมื่อ:25/02/2024

นี้ชื่อทิวาแต่ก่อนเคยทำงานเป็นผู้จัดการบริษัทเล็กๆ แห่งหนึ่งเชี

นลูกครึ

รั

ไหม ว่าลู

นเดดแอร์ เขานิ่งเงียบแ

อดีทิวาเลยขอตัวลงไปคุยกับช

่าอะไรผมขอต

ิ ขึ้

ม” ทิวาไม่อ

ด้

เรื่องชาติกำเนิดของเขาเพราะรู

วโมง คุณง่วงก็น

มคินก็อยากทำความรู้จักกับเขาให้มากขึ้น เพร

ึงที่พักค

มนัดเพื่อน

เป็นครั้งแรกที่เมคิ

บอร์ตัวเองลงไปก่อนจะเดินเข้

าเขาจะตึกที่เพื่อนนัดพบก็เกือบแย่

ห้องเลื่อนเก้าอี้ให้เพื่อนรัก

ังอยู่ที่ลำพูน พอเรียนจบสอบบรรจุอยู่หลายครั้ง

” คนถามเดินไปหยิบน้ำเปล่าด

่างที

ุตส่าห์รักมาตั้งนานสุดท้าย

ทิวาส่ายหัวไม่อยากน

ะอยู่ยาวเลยไหม”

ว่าจะลองห

ับผู้จัดการอย่างมึงคงหางานไม่ยาก เรื่อ

ๆ กับเพื่อนไว้ว่าอยากไปทำ

ถ้ามีอะไรน่าสนใจ

มึงโสดมานานแล้ว

ื่องงาน บางทีกูอาจลองหาอะไรที่มันทำแล้

เดินหน้าสิ หน้าตาดีอย

างเดียว หล่อแต่ในกระเป๋าไม่มีเงิ

้อเดี๋ยวเย็นนี้กูพ

เคยมีแฟนเพียงแค่คนเดียวเท่านั้น คบกันอยู่หลายปี ตั้งใจทำงานเก็บเงินเพื่อสร้างอนาคต แต่ทุกอย่างกลั

ีกเลย เขาไม่ได้เข็ดกับความรัก แต่ยังไม

คืนของกรุงเทพทำให้ทิวาตื่นเต้นไม่น้อย นานแล

คนละแก้ว ทิวาเป็นคนไม่ชอบดื่มเท่าไหร่ เขาชอบดูบรรยากา

เขาสั่งเครื่องดื่มมาอีกแก้วระหว่างรอให้ธนากลับมา แต่เพื่อนของเขาส่

่เป็นไปตามที่คิดเลย ตั้งแต่เรื่องรถเสียกลางทางแล

ีเพียงอย่างเดียวที่เขาได้เจอ นึกแล้วก็ต้องขอบคุณผู้ชายคนนั้นที่ยอมให้เ

าพ สีผิวไม่ได้ขาวมาก แต่ก็ไม่ถึงกับคล้ำ แต่ดูจากลักษณะแล้วคงเป็นคนชอบออกกำลังกายกลางแจ้ง ทรงผมตัดสั้นจัดทรงเรียบร้อย เขายังคงดูดีเหมือนค

มนะครับ”

รั

าไปหาเพื่อน แล้วทำ

บ แต่ดูเหมือนว่

งดื่มด

ดีว่าต้องนั่งดื่มคนเดียวใ

าคุยเรื่องทั่วๆ ไป การได้ดื่มแล้วม

มาหรื

ดผมอยู่ใกล้แค่

ิดอุบัติเหตุ” ไม่รู้ทำไมท

ับยังไง ให้ผมไปส่งไหม

วคุณกลับเถอะ เดี๋

ท็กซี่นาน ให้ผมไปส่งเถอะ ผมไ

รงแรมที่ใกล้

ักกับเพื่อน” คนตั

้ผมคงต้องหาโรงแรมใกล้ คุณไปส่งผมโรงแรม

กล้ที่สุด เมคินรู้จักแต่โรงแรมระดับสามดาวขึ้นไปทั้งนั้นแต่ทิวาบอกว่าอยากได้ราค

แรม” ทิวามองห

คอนโ

้ผมพักที

หละ ไม่ต้องไปเสีย

ราเพิ่งรู้จักกันเองจะเ

หลายชั่วโมง มาเถอะ ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก” เมคินเดินนำ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เซฟโซน2 บทที่ 2 สงบเงียบ3 บทที่ 3 คนแปลกหน้าที่กล้าไว้ใจ4 บทที่ 4 โดดเดี่ยว5 บทที่ 5 งานอะไรก็คว้าไว้ก่อน6 บทที่ 6 วันแรกก็เกือบพลาดท่า7 บทที่ 7 ลองดูก็ไม่เสียหาย8 บทที่ 8 ย้ายมาอยู่ด้วยกันนะ9 บทที่ 9 ที่อยู่ใหม่10 บทที่ 10 เรียนรู้ไปทีละนิด11 บทที่ 11 งานใหม่ชุดใหม่12 บทที่ 12 การยอมรับของครอบครัว13 บทที่ 13 มันก็แค่อดีต14 บทที่ 14 ก็พี่ตัวอุ่น15 บทที่ 15 คราวหลังอย่าทำแบบนี้อีก16 บทที่ 16 รู้ว่ามีคนรอ17 บทที่ 17 ก็นายมันดื้อ18 บทที่ 18 พยาบาลพิเศษ19 บทที่ 19 ห่วงใย20 บทที่ 20 ให้มันเป็นแบบนี้21 บทที่ 21 ไร้สถานะ22 บทที่ 22 อยากรู้ก็ต้องถาม23 บทที่ 23 คนของผม24 บทที่ 24 แฟนกันวันแรก25 บทที่ 25 เชียงใหม่กลายเป็นเสม็ด26 บทที่ 26 บรรยากาศพาไป nc นิดๆ27 บทที่ 27 พรหมลิขิต28 บทที่ 28 เคาท์ดาวน์ nc25+++29 บทที่ 29 ของขวัญปีใหม่30 บทที่ 30 แค่อยากเห็นหน้า31 บทที่ 31 ทำตามสัญญา nc25++32 บทที่ 32 ไม่เห็นต้องอาย33 บทที่ 33 ยอมแค่คนเดียว nc25++34 บทที่ 34 กำลังใจ35 บทที่ 35 แค่นี้ก็หลงจะแย่36 บทที่ 36 วาเลนไทน์แรก37 บทที่ 37 ยังทันนะครับ38 บทที่ 38 รสชาติของความรัก nc25++39 บทที่ 39 ยังไหว40 บทที่ 40 ขอแค่คนเดียวที่เข้าใจก็พอ41 บทที่ 41 เคลียร์ให้ชัด42 บทที่ 42 คนธรรมดาที่แสนพิเศษ nc25++43 บทที่ 43 ยุ่งทั้งคน ยุ่งทั้งงาน44 บทที่ 44 ผมให้เวลาแค่เจ็ดวัน45 บทที่ 45 หัวหมุน46 บทที่ 46 พิสูจน์สิ nc25+++47 บทที่ 47 พี่จัดการเอง48 บทที่ 48 คนที่ต้องรับผิดชอบ49 บทที่ 49 อบอุ่นหรืออึดอัด50 บทที่ 50 ไม่ต้องรอ nc25+++51 บทที่ 51 แฟนคลับ52 บทที่ 52 ใจเย็นเกินไปไหม53 บทที่ 53 ไม่ง่ายอย่างที่คิด54 บทที่ 54 อยู่เฉยๆ ก็พอ nc25+++55 บทที่ 55 ชายแปลกหน้าจากปักกิ่ง56 บทที่ 56 ความจริงที่ไม่อาจเลี่ยง57 บทที่ 57 ยอมรับแค่ผล58 บทที่ 58 เผชิญหน้า59 บทที่ 59 ผมขอเลขาคืนนะครับ60 บทที่ 60 ท่ามกลางหมู่ดาว nc25+++