icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

หลินซือเยว่ผู้นี้ มีสามชะตาในคราเดียว

บทที่ 10 10 : ออกเดินทางท่ามกลางหิมะ

จำนวนคำ:2996    |    อัปเดตเมื่อ:20/03/2024

ดินทางท่า

แม่ท

องโจวจื่อถง ปรากฏว่าร่างกายของชายหนุ่มดีขึ้นถึงสามส่วน ชุยเหลียงรีบนำกระดาษที่หลินซือเ

หมอเทวดาท

ไหนหรอก เป็นแม่นางน

หน ข้าต้องการหารื

ท่านหมอเจินน

ายความว่านางรักษาได้ผล แล้วรูปแบบการฝังเข็มเช่นนี้ มหัศจรรย์ย

บรู้ หลังฟังจบท่านหมอเจินมีเพียงคำพูดเดียว คือน่าเสียดายจริง ๆ แต่ว่าเขายังมีความหวังอยู่ เพราะหลินซือเยว่ได้แนะนำ

งเป็นคนรักษาเขาเมื่อคืนที่ผ่านมา จึงถามถึงสถานการณ์ของหลินซือเยว่ในตอนนี้ และได้รู้ว่าหลังจากรักษาให้เ

นหมายของคุณชายใหญ่กับนาง

นเช่นนี้ และเอ่ยคำว่ายกเลิกการหมั้นหมายโดยไม่ลังเล” โจวจื่อถงรู้ส

้ ข้ากลับคิดว่านี่เป็นทางออกท

กเป็นอย่างไรบ้าง” โจวจื่อถงยังคงขยับท่อนล่างไม่ไ

ริ่มตกแ

ันหนึ่งให้นาง ใส่ของใช้สำหรับหน้าหนาวให้เต็ม รวมถึงอาหารแห้

ญ่ไม่มากไป

ารรักษาของนางได้ผล แค

ากไม่ได

าคงโง่ถูกนาง

่ พร้อมสิ่งของจำเป็นและตั๋วเงิน ให้คนไปมอบให้หลินซือเยว่ที่ขบวนเนรเทศของคนตระกูลหลิน แต่ว่าคน

ห็นป้ายจวนแม่ทัพโจว และได้รับเงินมามากถึงห้

เคยเห็นหน้าหลินซือเยว่มาก่อน เขาคือคนที่ถูก

ของข้ารึ” เผิงฉือ

ยใหญ่ของข้ามีของฝากม

ี่ก้าว ทว่าคนอื่น ๆ ในขบวนที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกัน กลับถูกทห

รีบบอกทหารที่กำลังชี้ดาบมาทางพวกตน จากนั้นรีบเดินไปรวมตัวอ

ำเป็นเต็มคันรถ ไหนเลยจะเหมือนรถม้าของคนกำลังถูกเนรเทศ แต่พอมอ

ของท่านด้วย ข้าไม่มีส

ูหลินด้วยขอรับที่ ช่วย

ให้ระมัดระวังในเรื่องฝังเข็มด้วย หากไม่แน่ใจให้ลองกับคนที่ร่

ความไปบอก

ปเถ

ล้าเอ่ยถามบุตรสาวผู้แสนเย็นชาของตน เขาไม่ได้ย

นของจวนแม่ทัพโจว ดูจะเป็นการไม่เหมาะสมเท่าใดนัก เมื่อนางไม่อยากเกี

ญ่ ท่านกับน้องสามขึ

เช่นนั้นเจ้าก

ะเดินได้ไม่เท่าไรม้าอาจจะหมดแรงเสียก่อน

้าเชื่อคำที่เยว่เอ๋อร์บอกเถอะ” เขาเห็นคนบ้านใหญ่ให้เด็กและสตรีขึ้นรถม้า และอีกคันก็ให้

งฮูหยินเฒ่า ตามด้วยรถม้าของครอบครัวหลินเฉิน จากนั้นก็เป็นบรรดาบ่าวรับใช้ในจวนทั้งหมด รั้ง

นั้นเล่า” ฮูหยินเฒ่านึกแปลกใจจึงได้เอ่ย

านแม่” หลินเฉินหันไปสั่งพ่

ามีคนมอบรถม้ากับของใช้ให้มาขอรับ พวกเขาจึงอยู่รั้งท้า

้พ่อบ้านหม่า แล้วหันไปทางมารดาราย

นับว่ายังมีสห

ห่งจะมีการตั้งครัวชั่วคราว เพื่อแจกจ่ายอาหารให้แก่นักโทษ การพักแรมได้มีการเตรียมเอาไว้ทุกจุด บางวัน

อได้เอ่ยขอร้องให้ทหารช่วยหาหมอมารักษา แต่ไม่ว่าจะร้องขอเช่นไรก็ไม่เป็นผล คราวนี้หลินซือเยว่ได้นำรถม้ามาอยู่ด้านหลังของคนบ้านใหญ่ นางลอบ

เนรเทศคน

ัวเรา

เจ้าคะ ข้าตรวจดูของที่อยู่บนรถม้าแล้ว หากกินแค่พวกเราก็น่า

าหารการกิน เพราะสภาพอากาศไม่เป็นใจ การเดินทางจะต้องล่าช้าออกไป แต่ละวันทห

อยู่บนรถม้า ให้กินขอ

าค่ะค

นหม่าได้เข้ามารายงานหลินเฉิน ว่ากลุ่มคนที่

ใจเป็นอย่างมาก เขารู้เพียงว่าตระกูลหยางเป็นตระกูลนัก

ี่หนังแกะของแม่ทัพหยางในมือของข้าศึก พวกมันบอกว่าแม่ทัพหยางเป็นคนมอบให้ แม่ทัพคนอื่น ๆ ที่อยู่ในเหตุก

ใจว่าตัวเขาไม่ได้เป็นคนสำคัญ ในตำแหน่งหน้าที่การงานที่ทำ

คงมีคนใหญ่คนโตชักใยอยู่ แม้แต่ท่านลุงของนางเองก็ใช่ด้วย ทว่าตอนนี้นางกลับไม่ส

้นางกิน หลินเฉินนั้นรักบุตรีบุตรชายจากภรรยาเอกเป็นอย่างมาก นางร้องขอนิดหน่อยก็นำออกมาให้ และไม่ล

วมองไปยังบุตรสาวของพวกนาง นายท่านใหญ่หลงลืมอนุเช่นพว

้ได้นาน หลินเฉินมอบให้หลินจางเหว่ยนำไปให้หลานชายทั้งสองของเขากิน เขามองดูจำนวนอาหารอันน้

ณ์ตรงหน้าแล้วแค่นหยันเบา ๆ ขนาดลูกสาวของตัวเองย

ของกินหรือไม่” หลินเต๋อหันไปถามลูกสาวตัวเองดู แต่

ินไม่ได้โกหก เพียงแต่นางมองไม่เห็นอาหารที่ถูกซ่อนเอาไว้ในกล่องไม้ด

้นี้ไม่รู้คว

้ว่าพ่อบ้านหม่าได้ยินคำพูดของมารดาของนาง เข

้าใหญ่ บ้านเจ้ารองนั้นไม่ได้สำคัญอันใด”

นไกลกว่าผู้อื่น นางอมยิ้มเล็กน้อย ท้าย

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 1 : ไล่ออกจากอารามไท่ผิงกวน2 บทที่ 2 2 : ทวงหนี้ 3 บทที่ 3 3 : เกิดเรื่องที่ศาลาพักม้า 4 บทที่ 4 4 : ช่วยต่งฮูหยินทำคลอด5 บทที่ 5 5 : เหตุใดไม่ให้คุณหนูของข้าเข้าจวน6 บทที่ 6 6 : ตระกูลหลิน 7 บทที่ 7 7 : ข้าพิการนางปัญญาอ่อน8 บทที่ 8 8 : เนรเทศทั้งตระกูล 9 บทที่ 9 9 : พบหน้าในคุก 10 บทที่ 10 10 : ออกเดินทางท่ามกลางหิมะ11 บทที่ 11 11 : ช่วยจูฮูหยิน12 บทที่ 12 12 : ไปไม่ถึงที่พัก13 บทที่ 13 13 : หยางห่าวหรานป่วยจนหมดสติ14 บทที่ 14 14 : สวดส่งวิญญาณ15 บทที่ 15 15 : จี๋ไห่ได้รับข่าวร้าย 16 บทที่ 16 16 : ชายแดนเมืองเหลียง17 บทที่ 17 17 : นางบำเรอในค่ายทหาร18 บทที่ 18 18 : แปดอักษรของผู้ตาย19 บทที่ 19 19 : กำจัดวิญญาณร้าย20 บทที่ 20 20 : ข้าอยากทำงานที่โรงสมุนไพร 21 บทที่ 21 21 : นายท่านเมี่ยวผู้นี้ร่ำรวยหรือไม่22 บทที่ 22 22 : นังแพศยา !23 บทที่ 23 23 : เตาอุ่นมือยี่สิบตำลึงสนใจหรือไม่ 24 บทที่ 24 24 : ถูกลอบโจมตี25 บทที่ 25 25 : เจ้าคนสารเลว !26 บทที่ 26 26 : เก็บนางไว้ไม่ได้ !27 บทที่ 27 27 : สงครามไม่เกิดเร็ว ๆ นี้หรอก อย่างน้อยก็ไม่ใช่ฤดูหนาว28 บทที่ 28 28 : คืนส่งท้ายปี 29 บทที่ 29 29 : ฉลองคืนข้ามปีด้วยกันครั้งแรก30 บทที่ 30 30 : วันปีใหม่31 บทที่ 31 31 : เทศกาลหยวนเซียว32 บทที่ 32 32 : ค้างคืนจวนเหลียงอ๋อง 33 บทที่ 33 33 : เจ้ามักจะมาพร้อมกับคนร้าย34 บทที่ 34 34 : พวกเขาสงสัยว่าหลินซือเยว่จะเป็นสตรีลับ ๆ ของคหบดีเมี่ยว35 บทที่ 35 35 : ตัวยาไม่ครบข้าก็ทำผงห้ามเลือดไม่ได้36 บทที่ 36 36 : ช่างน่าผิดหวังนัก !37 บทที่ 37 37 : ไปกินข้าวบ้านนาง แต่ท่านอ๋องไม่ได้กิน !38 บทที่ 38 38 : แคว้นถังเคลื่อนไหว39 บทที่ 39 39 : เจ้ามันไร้ยางอายเกินไปแล้ว40 บทที่ 40 40 : ท่านอ๋องท่านเข้ามาในนี้ทำไม !41 บทที่ 41 41 : แม่ทัพต่งเกิดเรื่อง42 บทที่ 42 42 : ข้าศึกทำสิ่งสกปรกใส่ทหารของข้าจริง ๆ43 บทที่ 43 43 : พี่รองท่านดูดวงเป็นจริง ๆ ใช่ไหม44 บทที่ 44 44 : ลั่นกองรบ45 บทที่ 45 45 : นี่มันหนอนไหมทองคำ46 บทที่ 46 46 : ออกตามหาคางคกพิษเหมันต์ 47 บทที่ 47 47 : หลุดพ้นจากการเป็นนักโทษ48 บทที่ 48 48 : เหตุใดนางถึงไม่มาหาเขา 49 บทที่ 49 49 : ใต้ต้นเหมย ชาดอกเหมย กลมกล่อมยิ่งนัก50 บทที่ 50 50 : ไอหยา ! แค่คิดข้าก็สยองแล้ว 51 บทที่ 51 51 : หลินจื่อรั่วสตรีผู้เพียบพร้อม52 บทที่ 52 52 : ตรุษจีนมาเยือน53 บทที่ 53 53 : คู่หมั้นนางมาเยือน54 บทที่ 54 54 : มาไวไปไวเสียจริง ข้ายังไม่ได้ลงมือด้วยซ้ำ 55 บทที่ 55 55 : ปิ่นข้าไม่ได้เบี้ยว 56 บทที่ 56 56 :เป็นไงเล่า เจ้าสะดุดล้มได้ ข้าก็ทำเป็น57 บทที่ 57 57 : เดินทางสู่เมืองหยาง 58 บทที่ 58 58 : เมืองหยาง59 บทที่ 59 59 : ได้กลิ่นน้ำส้มสายชูเล็กน้อย60 บทที่ 60 60 : ทำลายค่ายกลสะกดจิต61 บทที่ 61 61 : เซี่ยหรูเหรินพาเที่ยวหอลี่เซียน62 บทที่ 62 62 : นางเป็นบุตรบุญธรรม หรูเหรินเป็นพระชายาเอก63 บทที่ 63 63 : นี่กะเล่นเอาถึงตายเลยรึ64 บทที่ 64 64 : หลินซือเยว่ผู้นี้ ไม่เคยรังแกผู้ใดก่อน65 บทที่ 65 65 : โหย่วซิงเยียน66 บทที่ 66 66 : สมรสพระราชทาน67 บทที่ 67 67 : เจ้าสาวถูกเพิกเฉย68 บทที่ 68 68 : เบี้ยเลี้ยงฮูหยินเฒ่า69 บทที่ 69 69 : คืนเข้าหอ70 บทที่ 70 70 : เจ้าคือเยว่เอ๋อร์จริง ๆ หรือ 71 บทที่ 71 71 : พระชายาของข้า (จบบริบูรณ์)72 บทที่ 72 ตอนพิเศษ 1 : ท่านก็เพลา ๆ หน่อยเถอะ 73 บทที่ 73 ตอนพิเศษ 2 : มอบจวนให้ท่านพ่อตา74 บทที่ 74 ตอนพิเศษ 3 : ข้าอยากได้ลูกชายตัวอ้วน ๆ 75 บทที่ 75 ตอนพิเศษ 4 : พระชายานางไม่คู่ควร76 บทที่ 76 ตอนพิเศษ 5 : แฝดชายหญิง 77 บทที่ 77 ตอนพิเศษ 6 : คลานดี ๆ อย่าให้ลูกชายข้าหล่นได้ 78 บทที่ 78 ตอนพิเศษ 7 : วาสนานำพารัก79 บทที่ 79 ตอนพิเศษ 8 : เท้า ไม่ใช่มือ !80 บทที่ 80 ตอนพิเศษ 9 : เป็นเจ้านี่เองที่ว่าอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล 81 บทที่ 81 [จบตอนพิเศษ] 10 : พวกเขาเกิดมาคู่กัน