icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

วุ่นรักมนตรา คำสาปบุปผา NC20+

บทที่ 4 No.4

จำนวนคำ:3704    |    อัปเดตเมื่อ:19/06/2024

จวเจ้าเว่ยตบไพ่ป๊อกเก้าลงบนผ้าขน

ในมือลงอย่างยอมแพ้ สตรีทั้งสี่ต่างมีรอยแดงบนหน

ี้เฟยโกยไพ่ตรงหน้าไปไว้ตรงกลาง ตั้ง

ว่าข้าใจร้ายแล้วกัน" โจวเจ้าเว่ยหัวเราะ

ดี๋ยวโอดครวญทำให้เขาอ่อนใจ อาการสำรวมเฉกเช่นองค์หญิงแ

้งเมื่อโจวเจ้าเว่ยหวีดร้องออกมาทุกครั้งที่ตนเองเป็นฝ

่าบาทเพื่อเดินทางมายังแคว้นชินกับเขา ถึงใ

่งเสียงที่คุ้นเคย เป็นนางผู้ดื้อดึงอีกหนึ่งใช่มั๊ย

ตบด้านข้างของม้าแล้วดึงเชือกบังคับให้ม้าเดินช้าลงอย่างชำนาญ ม้าศึกชะลอฝีเท้าตา

ห้ทหารผู้กำลังบังคับม้าเอ่ยสิ่งใดโจว เจี๋ยหลุนเปิดป

เห็นเจี๋ยหลุน เจ้าอี้เฟย ลนลานซ่อนตัวภายใต้ผ้าขนสัตว์ เจ้าเว่ยข

รีมันไม่เหมาะสม" เจ้าเว่ยกล่าวรวดเ

ะสมเป็นด้วยเหรอ" เขายั

” เจ้าเว่ยทำหน้างอเสี

งกว่าของเจี๋ยหลุนทำให้

ุน" เจ้าเว่ย

่ออกมาข้าจะให้ทหารนำเจ้ากลับเดี๋ยว

ล่ออกมาจากกองผ้า ยื่นใบหน้าเ

องโจวเจี๋ยหลุนใบหน้างามซีดลงอีกหลายส่

ิดเจี๋ยหลุนอย่าถ

มีข้อแม้ทั้งสองคน" โจว เจี๋ยหลุนมอง

ให้เขารับมือไม่ไหว แล้วนี่นางยังมาผนว

เค้าขอโทษ" โจวเจ้าเว่ยกล่าวเ

ข้าน้อยนำท่านไปพระราชวังเลยหรือเข้าไปวันพรุ่งนี้ตามกำหน

หนดการณ์" เขากล่าวเสียงดังดวงตาคมยังจับจ้

เหมาะสมทั้งสองคน และพวกเจ้าจงดูแลคุณหนูกับองค์หญิงให้ดีหากพวกนางทำผิดข้าจะท

กมาพร้อมกัน โจวเจี๋ยหลุนเหมาโรงเตี๊ยมที่ดีท

ี่เป็นเมืองท่าที่สำคัญ มีพรมแดนติดกับแม่น้ำขนาดใหญ่ซึ่งไหลลงสู่ทะเลจึงเป็นแหล่งพ

พวกประเภทชอบหลับนอนกับสตรีทีละหลายสิบคนว่ากันว่าพระองค์มียาดี ทำให้พ

บผู้หญิงทีละสิบคน หากไม่ใช่

่าบาทมีรูปงดงามยิ่งกว่าเทพเซียน หากมีวาสนาได้ยลพระสิริโฉมและได้ถวายการรับใช้ใ

าแม้แต้ฝ่าบาทแคว้นชินก็มิอาจเทียบเคียง" เสวี่ยหงทำตาเคลิ้มเมื่อนึกถึงท่านอ๋องผู้งามสง่าของนาง ถึงจะเคร

นอกจากนางแล้วข้าไม่คิดนับคนอื่นเข้ามาเป็นพ

นเพียงน้องสาว เรื่องนี้คงเป็นเพียงเฟยเอ๋อที่

าใคร เดี๋ยวจะสอนวิธีการอ่อยเจี๋ยหลุนให้ รับรองไปไหนไม่ร

้แน่นะเจ้าคะ" เด็กน้อยเจ

าก็จับมัดแล้วจัดการซะเลย" เจ้าเว่ยตบ

้วยเสียงดังเมื่อใบหูเล็

ปหลายก้าวก่อนยอบกายทำความเคาร

งยังไม่ได้เลย จะมาสอนเรื่องไม่ดีอ

กลับไปเค้าจะฟ้องพ่อว

งทำเรื่องอะไรบ้าง คนที่โดนลง

ฟังตัวทุกอย่างเลย ตัวอย่าบอกพ่อน๊า" เจ้าเว่ยท

ี๋ยหลุนมองใบหน้าของโจวเจ้าเว่ยอย่างเบ

เชื่อฟังคำสั่งของโจว

าะประตูก็ดังขึ้น ตามมาด้วยเสียงกระซิบก

าวให้ผิงอวี๋หลอกล่อทหารไปทางนั้นอีกปร

อยู่นะคะ" เสวี่ยหงส่งเส

จะบอกพี่หญ

เว่ยสั่งเสวี่ยหงอย่างว่องไว “เสวี่ยหงปล

่าวไม่กล้า” เสว

ไม่รอให้เสวี่ยหงตอบ นางพาเจ้าอี้เฟยกระโด

้องแม้แต่ก้าวเดียวนะเจ้าคะ" เจ้าอี

ก้าวเลยตอนนี้เจ้าออกมาและมีความผิดแล

ความอยากเที่ยวตามวัยที่กำลังอยากรู้อยากเห็นก็มีมากจนเก

ดที่ออกจากห้องแล้ว ยังไงก็ผิด

เจ้าเว่ยยิ้มออกมาอย่างมีค

ีแสงสว่างจากโคมไฟและเสียงดนตรีดังสนั่น พวกนางวิ่งเข้าร้านนั้นออกร้านนี้ หลงลื

้อเหล้ากั่วผิงผสมดอกเหมยมาหนึ่งไหเม

ล้านี้รสชาต

างยกไหสุราจรดจมูกพลางกลั้นหายใจแต่ครั้นได้กลิ่นกลับรู้สึกว่าน

แรกๆอาจรู้สึกว่ามันไม่อ

สชาติคงล้ำเลิศ ลองเสียหน่อยคงไม่เป็นอันใด นางจึงค่อยๆ จิบช้าๆ

เป็นน้องสาว ครั้นเห็นดวงหน้างามยิ้

่อย

้าค

เฟยชอบ โจวเจ้าเว่ยจึงเริ่มยุยง การดื่มส

ะเมาห

ก็อ่อนเช่นนี้เจ้าไม่เมาหรอก” โจวเจ้า

แม้จะมีรสชาติอ่อนกลิ่นหอมดั่งบุปผาแต่แรงยิ่งนัก ดรุณีสองนางซึ่งคออ่อนจึงเริ่มหูตาลาย ดื่มสุรายังไม่ท

อะเฟยเอ๋อ

ดใจ โจวเจ้าเว่ยดึงแขนเจ้าอี้เฟยไว้เมื่อน้องสาวกำลังจะก้าวผ่านเมื่อรับรู้ว่ามีบางสิ่งกระทบกับดวงตา สิ่งนั้นคือแสงจากตะเกียง

ามสิ่งใด ด้านล่างพบว่ามีร่างของบุรุษและสตรีผู้หนึ่งกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันโดยไม่รู้ว่ามีคนแอบมองจากด

งมีชายหญิงกำลังพลอด

จจะให้เจ้าอี้เฟยรู้บทเรียนจริงจากของจริง ที่นี่ไม่มีทีวีหรืออินเตอร์เน็ตที่จ

ว่าแล้วโจวเจ้าเว่ยก็ถอนหายใจ ผู้ชายเที่ยวซ่องกันทุกคนไม่ว่าจะอยู่ในชนชั้นไหน

กๆนะ ช่างน่าเห็นใจก็เป็นสตรีผู้นั้นซึ่งดูไม่ผ่อนคลายเอาเสียเลย แม้จะเป็นนางโลมก็ไม่สมควรโดนบ

ผู้ชะโงกหน้าดูเพียงแว๊บเดียวครั้นเห็นว่าด้านล่างมีคนสองคนกำลั

นเราก็ไป

อมีเสียงดัง แก๊ก แก๊ก เกิดขึ้น แผ่นหลังคาหลายแผ่นเริ่มร่วงลงด้านล่าง หลังคาที่เปราะบางเกิดรับน้

ว้แน่น แต่แล้วมือน้อยที่ชื้นเหงื่อก็ทำให้ไม่สามารถหาที่เกาะยึดได้

่แล้วก็มีร่างหนาของใครบางคนกระโดดมารับตัวน

ากลมโตด้วยความตกใจอีกครั้งเมื่อพ

ำ เขาอยากจะจับนางตีก้นนักเมื่อเห็นส

หนุ่มและหญิงสาวที่กำลังเข้าได้เข้าเข็มในสายตาเธอ หญิงสาวเซเล

าเว่ยกล่าวตะกุกตะกักแล้วทำท่าจะค่อ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 No.12 บทที่ 2 No.23 บทที่ 3 No.34 บทที่ 4 No.45 บทที่ 5 No.56 บทที่ 6 No.67 บทที่ 7 No.78 บทที่ 8 No.89 บทที่ 9 No.910 บทที่ 10 No.1011 บทที่ 11 No.1112 บทที่ 12 No.1213 บทที่ 13 No.1314 บทที่ 14 No.1415 บทที่ 15 No.1516 บทที่ 16 No.1617 บทที่ 17 No.1718 บทที่ 18 No.1819 บทที่ 19 No.1920 บทที่ 20 No.2021 บทที่ 21 No.2122 บทที่ 22 No.2223 บทที่ 23 No.2324 บทที่ 24 No.2425 บทที่ 25 No.2526 บทที่ 26 No.2627 บทที่ 27 No.2728 บทที่ 28 No.2829 บทที่ 29 No.2930 บทที่ 30 No.3031 บทที่ 31 No.3132 บทที่ 32 No.3233 บทที่ 33 No.3334 บทที่ 34 No.3435 บทที่ 35 No.3536 บทที่ 36 No.3637 บทที่ 37 No.3738 บทที่ 38 No.3839 บทที่ 39 No.3940 บทที่ 40 No.4041 บทที่ 41 No.4142 บทที่ 42 No.4243 บทที่ 43 No.4344 บทที่ 44 No.4445 บทที่ 45 No.4546 บทที่ 46 No.4647 บทที่ 47 No.4748 บทที่ 48 No.4849 บทที่ 49 No.4950 บทที่ 50 No.5051 บทที่ 51 No.5152 บทที่ 52 No.5253 บทที่ 53 No.5354 บทที่ 54 No.5455 บทที่ 55 No.5556 บทที่ 56 No.5657 บทที่ 57 No.5758 บทที่ 58 No.5859 บทที่ 59 No.5960 บทที่ 60 No.6061 บทที่ 61 No.6162 บทที่ 62 No.6263 บทที่ 63 No.6364 บทที่ 64 No.64