เมื่อฉันหลุดหลงเข้าไปในนิยายของตัวเอง

ยท่านพอจะมีเบาะแสหรือไม่”

หายไปกับตา เพิ่มเวรยาม ให้มากขึ้นตรวจตราให้รอบ จนกว่าจะจับตัวคนร้ายได้ คืนนี้แยกย้ายกันได้แล้ว ศพขอ

คงตกใจไม่น้อย

ลืออิงหลิวกับหลวนคุนสองคน อิงหลิวหลบตาคมของหลวนคุนที่จ้องม

นางทั้งสองให้ดีข้าจะให้เวรยามคอยตรวจตราหน้าห้องแม่นาง

นแต่อย่างใด ยังอยู่ตรงนี้ที่เดิมอยู่บนแท่นนอนที่เดิม มีน้อยเรื่องนิยา

แง้มประตูออกไปดูแต่ต้องรีบปิด

งสัยจะคิดถึงจนทนไม่ไหวหรือแอบมีใจหรือมีความรู้สึกดีดีต่ออิงหลิวเข้าให้แล้ว วรากรย่องออกไปข้างนอ

อยากจะพบแม่นางชินอี้เพื่อจะได้รู้จักมักจี่กันไว้”

ข้ายังไม่อย

ในยามจี๋ (9.00น) ก็คงจะถึงแล้ว” วร

” เสีย

นามยิงธนูหากแม่นางชินอี้หมดธ

ผมหลุดหลุย ทำไมต้องรวบผมด้วยทำไมต้องเกล้าด้วย วรากรปล่อยผมให้ยาวอยู่อย่างนั้นมองตัวเองในกระจก แม้จะไม่สวยหวานแต่เมื่ออยู่ในเสื้อผ้าแบบนี้ วรากรก็ดูดีไ

ั่น ผมยาวสลวยสะบัดพลิ้วไหวตามแรง

รตาโต ก็คนตรงหน้าหล่อช้างล้มควายตาย ความหล่อไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่าหลวนคุนเล

าที่วรากร เวรทำตัวไม่ถูก นี่มันบทพระรองของนิยายน

่ลานธนูเชิญท

ยากคุยกั

งข้าอยากให้ท่านได้เห็น” ดันห

นคุนโอบอิงหลิวสอนนางยิงธนูอย่

รบมือเสียงดัง หลวนคุนหันมามองวรากรมีอะไรบางอย่างในดวงตาคู่นั้น แววตาเหมือนจะบอกอะไร วรากรก้มหน้ามองพ

รังเกียจ เชิญพำนักท

ดูแลนางเอง” อ้าวเฮ้ยแย่งก

งหากจะปล่อยให้คนแซ่เดียวกัน ระเ

ห็นพี่สาวเป็น ญาติเพียงคนเดียวในตอนนี้” จ

ปเยี่ยมใต้เท้าจาง จะดีกว่าตอนน

ำที่บ้านของท่านจะได้ไหม” ป

” วรากร

งตามหาพี่ชายไว้ข

รถอน

ะแสเกี่ยวกับคดีต่างๆ ในอดีตเขาจำได้ว่าเคยมีอยู่คดีหนึ่งที่เข

่งนอนตายนิ่ง หญิงสาวนางหนึ่งค่อมอยู่บนร่างในมือเ

่ล่านางปีศาจ ก็ไม่เคยมีใครถูกควักห

กปิดลงไปเพราะเขากับอาจารย์ไม่สามารถจับคนร้ายได้ แต่ก็ไม่วายได้รับคำชื่นชมจากฮ่องเต้ เพราะอาจารย์ลงมาสื