เมื่อฉันหลุดหลงเข้าไปในนิยายของตัวเอง

ไม่รู้จะได้เป็นกามเ

กลับไปแล้ว หลิ่งจ

นั้นหรือ” @_@จะบ้าตายใครหล

ินอี้” ล้วงเข้าไปในอกเสื้

บเกล้าดูสวยไปอีกแบบแต่ หากจะเกล้าผ

บมาถือไว้ ห

ีตัวโกง) ในเมื่อเคยคิดไว้แค่พล็อตเขียนไปไม่กี่บรรทัดแค่ตอนที่นางเอกพบกับพระเอกที่ป่าไผ่ ต่อจากนั้นยังไม่ได้คิดต่อไป พระเอกเคยช่วยนางเอ

นกอดอกมอง

..ข้าเล่าเรื่องของเจ้าให้ท่านพ่อฟังท่านพ่อ

ไหว้พระจันทร์เลยทีเดียวดีก

องค์รัชทายาทพร้อมข้าก็ดีใจแล้ว” หาท

ึงจะถูก” มาอีกคน เฮ้อ#_#เวงๆๆ ทำอย่างไรดีอุป

่างบางไว้ทัน สบตา หวานเยิ้ม โอ้มายก๊อด ว

สะซ้อนร่างของวร

ลิ่งจือหลิ่งจือหน้าเปลี่ยนสีเห

_@รู้ทัน วรากรแอบลืมตาข้างซ้ายมองคนอุ้ม ร่างบางแนบชิดอกกว

บอะไรแล้วทำเขาโมโห ไม่ไม่ๆๆ อย่ามโนไปเองเราเป็นแค

ิญว

ีขาว เจ้าเจ

็ตามหามันหรือ ข้าเจอมั

จอกเก

ห็นมันมีหางเดียว

ห้การช่วยเหลือลูกจิ้งจอกสีขาวขนปุกปุย ที่บาดเจ็บที่ขาโดยการฉีกเสื้อพันแผลให้มัน แล้วซ่อนมันไว้ไม่ให้อาจารย์มาพบเข้า หรือว่าเป็นเขาที่ผิดพลาดตอนนี

มออกไปไหนก่อนได้รับ

ำไ

ให้งุตื่น ข้าต้องกา

์ุเจแปนนิส สปิตซ์ (japanese spitz) ข้าจะจับม

็งแต่ทว่าเรื่องราว แบบนี้ปล่อยให้ ข้าหล

กกอดมัน ขนนุ่มปุกปุยน่ารักที่ซู้ดด” ^_^หลวนคุนยิ้ม

ยินดีมอบมัน ให้เจ้าชินอี้” วรากรยิ้มตาหยีหลวนคุนเอื้อม

่าจะพานางไปพายเรือที่

่านทั้งสองไปเถอะบร

นดินไปมาเหมือนกำลังเขินเมื่อเ

มุมป

วใช่หรือไม่” หล

้องอาย ข้าช่วย

ช่

ไปชวนนางพายเรือก่อน” หลวนคุน ยิ้มบางๆ ก่อน

ยได้ไหม” หลวนคุนยิ้

ับหลวนคุนที่ท่าน้ำบน

ินพิลึก อิงหลิวในชุดสีเหลืองส่วางสดใสบางเบา ช่างเหมาะกับเสื้อผ้าแบบนี้เสียจริง

หลวนคุนวรากรนั่งข้างหลังองหลิวหันหน้าไปทางเดียวกัน มองเห็นหน้าหล

ำบทสนทนาของคนทั้งสามแทบไม่มี วรากร ลุกขึ้น

นั่งลง” หลวนค

เอื้อมือคว้าฝักบัวท

ำ คนทั้งสามร่วงลงสู่พื้นน้ำที่เย็นเฉียบ หลวนอิงปล่อยไม้พายมองหาสองสาว วรากรกระหยิ่มใจใจเดี๋ยวต้องไปช่วยอิงหลิวตามแผน วรากร

ติง ด้วยแรงทั้งหมดกิริยาของน้องชายคือตะโกนเสียงดังลั่น แต่วรากรไม่ได้ยินเสียงแม้แต่น้อยมารดากับพ่อ ที่พากันวิ่งมาดู วรากรอยู่ๆ น้ำตาก็ไหล