วันดับนางริษยา เล่ม 2

น์มอน

แหลมสูงของใครบางคนหวี

งแพศยา” อัญมณีกรี

วยหยิบมีดด้ามคมกรีดไปยังรูปถ่ายงานแ

ณอาสาวหยิบกรรไกรขึ้นมาตัดภาพระหว่

านังนรีกุลนี่มาก่อน เพราะนังหญิงแพศยานั้นคนเทียวที่ทำให

นออกมาจากอ้อมอกของผู้เป็นมารดา และกรพจน์ พี่ชายของอัญมณีไปนอนกกผู้หญิงเชื้

งนรีกุลจะหาดีอะไรได้ นอกเสียจากจะมีเงิน

ว่านังนุ่นมันจะต้องกลับมาอีกแน่ อีมารหัวใ

จึงเดินออกมาทิ้งให้อัญมณียื

สภาวะที่ ‘คุณอาอัญมณี’

ังลั่น แววตาของหล่อนเวลานี้ด

วิตอยู่ได้ต่อไป” อัญมณีรำพึงกับตนเ

คฤหาสน์ฝั่

้นขณะกำลังหยอกล้อเล่นกัน

มเป็นห่วงคุณแทบแย่” ชายหนุ

้มชายคนรักหยุดชะงัก ขณะมองเรีย

นุ่นคุณรู้ไหมว่าอาหารพวกนี้อร่อยมาก ๆ แค่ไหน” นัฐธ

คนรักเอ่ยขึ้นเรื่องนี้ขึ้นมา หากนัฐ

ิงคนรักเริ่มรู้สึกคลื่นไส้อย่างไรชอบก

ะบอกวีร์ค่ะ” นรีกุลกล่าวขึ้นขณะ

ะ” นรีกุลกล่าวด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

กเพียงใด หากแต่หล่อนไม่มีหลักฐานไม่มากพอที

งราวมากมายในคฤหาสน์กับเขาลงไป ก่อนที่นัฐธวีร

นแล้วมองมาทางใบหน้าของน

งใบหน้าสวยของหญิงสาว ที่เวลานี้มี

่นว

้นพลางเอื้อมมือหนาของเขาเขี่ยบริ

่างไม่เคยเป็นมาก่อน ดวงหน้าของนรีกุลแดงระเ

ค่ะ” ในที่สุดนรีกุลก็กล่า

ดมุ่นเข้าหากันเป็นปมให

ักถามเสียงเข้มขณะจ้องมองใบ

อฟอยด์ ที่นี่ทำให้นุ่นรู้สึกว่ามันเป็นเหมือนคฤหาสน์ผีสิงอ

ชื่อของหล่อนด้วยน้ำเสียง

แอบซ่อนอะไรไว้ แต่ทว่าหาก ‘คุณอาอัญมณี’ มาได

สึกเช่นนั้นเหมือนกัน ชายหนุ่มสบสายตาภร

ม่เหมาะกับนุ่น ผมจะพานุ่นกลับไปส่งที่บ้านเก่าเห

ห็นได้ชัด หล่อนมองชายหนุ่มคนร

นุ่นจะอยู่ที่นี่ต่อไปค่ะวีร์”

ล่อนนึกไว้แล้วไม่มีผิดว่าการณ์จะต้อ

นี้อีกผมไม่ชอบ” เสียงเข้มเอ่ยข

นดวงตาแข็งกระด้างไร้ซึ่งความปรานีเช่

่มีอะไรบางอย่างแอบซ่อนไว้ วีร์จะเชื่อใ

สน์ผีสิงที่มอนอฟอยด์แห่งนี้อีก คฤหาสน์หลังนี้เป็นสถานที่ที่ผมรักม

ม่พูดเรื่องนี้อีก” หญ

ูดเรื่องนี้กับนุ่นแล้วกันนะ” นัฐธ

ร์สวมรองเท้าแตะแล้วเดินเลี่ยงออกมาคุย ทิ้งให้น

ีร์กรอกเสียงลงไปตา

รนะค

ประสาท เธอเข้าใจมาตลอดว่านัฐธวีร์รักเธอมากจนถึงขั้นยอ

ของนัฐธวีร์บอกหญิงสาวได้ว่า

ะกลั้นไม่ให้น้ำตา ‘ร่วง’ ลงมาอาบแก้มสองข้าง

่อนเหมือนคนกำลังจะขาดอากาศหายใจในน้ำ

วมปากเป็นแบ

้ายดีอย่างไรหล่อนก็จะไม่ไปจากคฤหาสน์ผีสิงนี้เด็

+