ตัวร้ายไม่ใช้ดาบถูกพระเอกลากไปซะละ

า

ตัวนี้

ได้ไหม เศษผ้าน่าอายที่ขาดวิ

ดงจ้ำตามต

าง แต่ไอ้บ้าที่ไหนมันแต

ก เ

ันบวมช้ำจนน่ากลัวยังไงไม่รู้ ผมหน้าซีดเผือกเมื่อสมองหวนนึกถึงตอน

ผ้าคลุมให้ไว ไม่ต้องบอกก็คงเดาได้ใช่ไหมว่า

ึ

็นๆลอดออกมาจากประตูห้องน้ำ ทำเอ

.

วุ่นวายตามหาหมอกันให้ขวัก แล้วก็โดนผมตอกหน้าด้วยการปฎิเสธไม่ให

อะไรไม่ได้เลย จำใจเอาผ้าเช็

นนี้ผมกลับไม่ได้นอน

ังไม่หายดีก็ต้องมาเดินขาลากจนเหงื่อโซกในเมื

วงดาบจนลืมห่

่ว่า พระเจ้ากำลังโยนเควส

จริงๆ หมอนั่

ด แ

เวร...คำนี้

ันขวางเหมือนตามหาอะไรบางอย่าง แน่นอนว่าผมไม่สนใจหรอกว่าทำไมเขาถึง

คนเนียนๆ แต่แล้วก็ผุดความคิดที่ทำให้เปล

ก่อน น้

ดอกไม้ให้หันมา รอยยิ้มของผมตอนนี้คงสมมงกุฎตัวร้

ๆเอ่ยบอกเด็กน้อยพร้อมกับชี้นิ้วไปท

ญทองหลายเหรียญสะท้อนแสงแวววาว จากเด็กเรียบร้อยตัวสั่

แซ่ด

าโหดจับขาตัวเ

เหตุจราจลไ

บลั่นดีที่กลั้นไว้ทัน จะอะไรเสียอีกถ้าไม่ใช่ผมเห็นไอ้พระเอกที่กำ

ถ่ายรูปคงไม่พ้นโดนผ

่นผิดคนแล้ว” ว่าเสร็จก็

ต่อ

้อ.

าผมให้ตา

ยกแก้วเปล่าเนียนๆนั่งตัวแข็งอยู่ตรงนี้ไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อ ก็ไอ้พระเอกนิยายน

เรื่องนี้ไม่มีงานมีการท

ู่ที่คาเฟ่ ก็คงออกไปบริการที

ุบ

งเรียบ ไม่หันมองก็รู้ว่าไม่พอใจขนาดไหน ฟังแล

ะเอกแทนนายเอกแบบนั้น แต่งา

นแล้วกัน ถามคนข้างหลังเจ้าก็ได้ ข้าเห็นค

หาย

ี่กรอบหน้าก่อนที่ขาสั่นๆจะค่อยๆหยัดตัวลุกขึ้นเบาๆไม่ให้

เอกตามหาตัวเอง เจ้าของร้านไปแหย่รังแตนจนพระเอกโมโห ส่วนไอ้ต้นตอที่ทำให้โมโหก

ม

งไป” มือหนาจับ

อนคำพูดต่อมาของอีกฝ่ายจะทำเอาผมชาวาบ

ต้นี้ช่วยเปลี่ยน

ับผม

ผัสน

บ ซ

มันอ

งส

ไอ้คนตัวเหลืองที่โดนกระป๋องสีทาบ้านครอบหัว ไม่มีใครทานอา

สึกตัวและเผ่นออกจากร้านเมื่อออร

ฝีก้าวที่ผมเผ่นแนบออกม

อยออกมาง่ายๆเลยแฮ

่แล้วเนียว เหนียวสีที่กระเด็นมาโดน พอนึกถึ

องนี้ สภาพเหมือ

งไม่ดีเลยแฮะ พรุ่งน

ต่อ

ือไม่ก็รดน้ำต้นไม้ พ่อแม่ก็ไม่อยู่ที่ค

ว่าแล้วว่าทำไมตาซ้ายกระตุกดิ้

าเขาก็เผยรอยยิ้มกระชากจิตกระชากใจ หัวใจผมกระตุกเพราะแรงกระชา

อในนิยายน่ะ ทำไมมันออกมาเดิ

่ฉีกออกง่ายกว่านี้ แบบค

่งลง อดทนเอาไว้ ถึงจะกำหมัดอยากต

ื่องอะไร ข้า

ที่เขานั่งมาหักคอผมก็น่าจะ

าคือ

อก

ด้พอดิบพอดี ไม่รู้ว่าถือกล่องอะไรม

ีของขวัญถึ

รส่

ิ๊กๆ ไม่เข้าใจว่

ราคาแพงพิลึกพิลั่นแบบน

ิดอะไรด

้ข้าเส

าทางเป่าปากจอมปลอมนั่นค

็ลุกขึ้นมาหา คนใช้ถึงกับยืนอึ้งเอามือปิดปาก

จ ที่เจ้า

ล้

.

่างบท

ที่ส่งของขว

นอะไรมา เหม็น