พ่อบ้านเบต้ากับคุณเจ้าของบ้านอัลฟ่าเลือดผสม
ะยอมเปลี่ยนสัญญาให้ก่อน" คุณเจ้าของบ้านโร
แดงแล้วแยกเขี้ยวใส่ จู่ๆเขาก็เปลี่ยนอารมณ์ชวนผมกลับมานั่งคุยที่โต๊ะ เพื่อต่อรองข้อเสนอกันอีกครั้งเมื่อเห็นว่าผมไม
ลุมิติเหมือนใน
นี่ผมตัวเป็นๆไม่ได้โดนอะไรเลย แต่พาตัวเองเข้ามาในคฤหาสน์ผีสิงบ้านี่ แถมต้องมาเจอเรื่องอะไรก็ไม่รู
้น" เขาเอ่ยประโยคที่เหมือนจะทำให้ผมคลายกังวล แต่เอาเข้
่าทีและน้ำเสียงของเขาก็กลับสลดลง ผมมองชายหนุ่มตรงหน้า
ายังคงพร่ำพูดต่อไป หากสิ่งที่คนตรงหน้าพูดเป็นเรื่องจร
งให้เหมือนว่าไม่กลัวเขา ตีสีหน้าเ
ำร้ายร่างกายผม ไม่ว่าจะรุนแรงหรือเล็กน้อยก็ตาม และห้ามเข้าใกล้ผมเกิน 2 เมตร" ผมประกาศกร้าว คู่สนทนานิ่งเ
ข้อ.." ผ
ี่คุณลงไว้ และไม่ต้องการให้คุณใช้หนี้อะไรให้ผมทั้งนั้น" ผมพูดจบทำให้คุณ
ู่หรือเปล่า..ที่ปฏิ
ะรักษาคำพูดนะครับ" ผมกล่าวจากใจจริงๆ ถึงผมจะต้องการเงิน และแม้ว่าเงินมันสำคัญกับผมมากขนาดไหน แต่มันก็ไม่มากถึงขนาดท
ับใหม่มาแล้ว ฉันจ
นี้ผมไปได้แล้วใช่ไหมค
มโค้งหัวให้เป็นการลาก่อนจะเดินไปยัง
องบ้านชื่
ฝ่ายทำหน้าปร
คุณเจ้าของบ้านเฉยๆครับ" ผมอธิบาย เขาดูใช้ความคิ
ไม่อยาก
รียกคุณเจ้าของบ้านก็เชิญ.." ชายหนุ่มตอบออกมาในท
ร์ลัส" ผมเลยเรียกไปยาวๆแบบ
ิ๊
ี่ฝืนให้นิ่งที่สุดมาตลอดกลับสั่นเทาด้วยความรู้สึกหลายประการ ทั้งความกลัว และความสับสน ในใจรู้สึกหนาวยะเยือก แต่เหงื่อกลับผุดขึ้นที่หน้าผาก ผมไม่รู้ว่าตัดสินใจถูกไหมที่ต
" ผมสบถกับตัวเองก่อนจะพยายามก้
..................
จากสมองเอาแต่ครุ่นคิดไม่ยอมหยุด ผมลงมาด้านล่างเพื่อตามหาลุงกรณ์ก่อนจะพบว่าคุณลุงอยู่โถง
เอาชุดที่ไหนครับ" ผมเ
อะไร
ผู้ชายคนหนึ่งที่ยืนทำความสะอาดอยู่ไม่ไกลนัก
็นเมดแบบลุงกับป้
ต่จู่ๆสายตาก็มองเลยไปยังด้านหลังของผม นั่นจึงท
ะโดดไปแอบหลังลุงกรณ์ เพราะคนที่ยืนอยู
ในมือถือกระเป๋าใบไม่เล็กเล็กไม่ใหญ่ท่าทางเหมือนกำลังจะไปไหน ผมเพ่งพินิจพิจารณาว่าเขากำลังคิด
ดินตามไป ผมเหลียวมองคุณเจ้าของบ้านที่ขึ้นรถคันหรูคันหนึ่งซึ่งมาจอดรอส
หว้ผู้อาวุโสก่อนจะรับชุดเม
ลับมีขนาดกว้างขวางพอสมควรเลยทีเดียว ใช้เวลาอยู่นานหลายนาทีในการปลุกปล้ำกับเจ้าชุดหลายองค์ประกอบนี้ ในที่สุดผมก็ได้อยู่ในชุดพ่อบ้านเต็มยส มันเป็นชุดคล้ายกับที่บริกรตามภัตตาคารใส่ เสื้อเชิ้ตสีขาวทับด้วยกั๊กสูทสีดำ กางเก
่าทุกอย่างโอเคดีแล้วจึงเดินออกจากห้องเปลี่ยนชุด เพื
ำความสะอาดทุกวัน รวมทั้งงานอื่นๆที่อาจจะได้รับครับ" ลุงกรณ์ผายมือไปฝั่งที่ว่า ผมมองตามด้วยความ
่งตามเหมือนเคย เอาเข้าจริงลุงแกไม่เหมื
นี้อยู่ห่างจากส่วนกลางของคฤหาสน์พอสมควร คงด้วยเหตุผลที่ว่าห้องหนังสื
ร็
ลุงกรณ์เดินนำเข้าไปต่อ
นะครับ" หัวหน้าพ่อบ้านผู้อาวุโสกำชับเสียงเข้ม ท
ม่เจอคงจะทำให้งานช้าลงไม่ใช่น้อย เมื่อลุงกรณ์อธิบายรายละเอียดทั้งหมดจบลง พร้อมทั้งพาผมไปดูทุกห้องที่ต้องทำความสะอาด ทำให้ผมได้รับรู้ว่าห้องหนังสือทั้งสามห้องเชื่อมต่อกันโดยใช้ประตูด้านหน้าจากห้องแรกบานเดียวเท่านั้น ส่วนห้องนั่งเล่นอยู่ฝั่งตรงข้ามกัน และแยกกันเป็นสองห้องนั่นเอง หลังจากภารกิ
้นไม้ใบหญ้าสีเขียวชอุ่มสอดแทรกด้วยสีสันอันสดใสของดอกไม้นานาพรรณมองแล้วทั้งสวยงามและสบายตา ช่างน่าชื่นชมคนดูแลสวนนี้จริงๆ หลังจากชื่นชมธรรมช
ว่าปัจจุบันจะยังคงมีอยู่จริงๆและแถมตอนนี้ก็อยู่ใกล้ตัวมากๆเสียด้วย แค่เป็นอัลฟ่าที่อยู่ในจุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหารก็ว่าน่าหวั่นใจแล้ว แต่นี่อีกฝ่ายยังเป็นถึงอัลฟ่าสายเลือดแวมไพ
ริงๆไอ้มิ