ไม่เล่นแล้ว ฉันคือคุณนาย
ยโจว
บเสื้อเชิ้ตและกระโปรงสั้นขึ้
ยิ้มอย่างมืออาชีพ “คุณโจว
รี่ลงเล็กน้อย สายตาจับจ้องไป
่างคล่องแคล่ว ภายในระยะเวลาสั้น ๆ ทรงผมที่เซ็กซี่น่าหลงให
ตลอดทั้งใบหูที่แดงระเรื
คนที่อยู่บนเตียงทำกิจกรรมที่ใกล้ชิดกัน
พาะแต่ในห้องพักผ่อนห้องนี้ หลังจากออกจากประตูบาน
จักขอบเขต ถึงสามารถอยู่เคีย
นหรานกล
น มือเพิ่งจะสัมผัสโดนที่จับประตู ก็ไ
แดงระเรื่อจางหายไปภายในเวลาอันรวด
ของตัวเอง หันตัวไป ยังคงยิ้มออกม
ค่ะ ต่อไปฉันจะไม่เหยี
ดหกปีก็กลับมาแล้ว เธอก็เป็นแค่เครื่องมือที่
ๆ แทรกซึมเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเธอ
ป็นของเธอได้แค่ตอนที
เกงจากพื้นขึ้นมาสวมใส่ด้วยร่างกายที่เปลือยเป
งตัดพิเศษขึ้นมา แล้วยั
เราะเบา ๆ เก็บเสื้อเชิ้ตขึ้นมายื่นใ
า ติดกระดุมทีละเม็ด เสียงของ
ตกลงการหย่
เงยหน้าขึ้นมองกรามที่รับกับรูปหน้
ยเวลามาแล้วหกปี ถึงเวล
้นมา ยื่นไปตรงหน้าของเธอ
เนกไทมา ไม่ได้พ
อน ไม่คิดเลยว่าท่านประธานของที่นี่จะเป็นโจวเป่ยจิ้
ั้นจำเธอไม่ได้แล้ว เนื่องจากเมื่อหกปีก่อนเ
ทำงานมาสามปี ก็กลายมาเป็นผู้ช่
ลี่ยนไปเป็นคนละคน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงสาม
ษ หรือภรรยาของโจวเป่ยจิ้ง ต่างก็ต้องห
ไม่สามารถสู้กับร
ากมันเป็นความขมขื่นที่โจวเป่ยจิ้งมอ
เขา จากนั้นก็เขย่งปลายเท้าไป
ค่ะ ในที่สุดคนภายในใ
งก้าว พยักหน้าเล็กน้อย “ฉันจะไปร่างหนังสื
สึกไม่สบอารมณ์ขึ้นมาในใจอย่างบอกไม่ถูก “ห
่นอนบนเตียง สติสัมปชัญญะของเธอก็ทำให้เ
คิดคำพูดของเขาอย่างละเอียด