อ๋องตู้สะเทือนจวน
์รักของบิดาตัวเอง ตอนนี้นางได้แต่เดินวนไปวนมาในห้องนอน อยากจะหนีแต่ก็หนีไม่ได้เมื่อหน้าประตูห้องเต็มไปด้วยทหารยาม พรุ่งนี้แล้วที
ฮ
องอ๋องตู้ผู้ใจเหี้ยมโหดคนนั้น” นางเคยได้ยินมา
ความเป็นจริงอาจต่างกันก็
ถ้าไม่มีมูลจะมีคนเล่าได้ยังไง
นหลงมานอนเป็นเพื่
่าควรทำตัวเช่นไรตอนนี้ ไปเถอะ เราอยากอยู่คนเดียวหลันหลง” ชู่เอ๋อสั่งสาวใช้แล้วเดินไปทิ้
่จวนและที่หน้าจวนก็มีขบวนและเกี้ยวมารอรับตัวเจ้าสาวอย่างชู่เอ๋อ บุตรสาวของตน ก่อน
ูกคือคนของอ๋องตู้ ชีวิตของลูกขึ้นอยู่กับท่านอ๋องแล้ว พ่อเช
ข้าใจอยู่ดี ทำไมถึงต้องให้ลูกแต่งงานกับอ๋องตู้ด้
ลาที่ลูกต้องขึ้นเกี้ยวแล้
่หลันหลงเดินนำผ้ามาคลุมหัวให้แล้วประคองเดินไปขึ้นเกี้ยว อีกมือ
ากคุณหนูข
ื่อส่งตัวคุณหนูขึ้นเกี้ยวแล้ว และขบ
้ยวขบวนเจ้าสาวของบุตรสาวห
นอ๋อ
นด้วยรู้ดีว่าแต่ละคนนั้นเกลียดชังเขา เพราะเสด็จพ่อนั้นโปรดปรานเขา
กชื่อเขาจนเขาต้องสลัดความคิดในหัวท
หมิงเทียน
้องเป็นคนอื่น ท่านพี่รับพระชายา
าก พี่ขอตัวไปพูดคุยกับพี
างย่อทำความเคารพตู้เหลียง
้เหลียงเฉิง แต่นางทำอะไรไม่ได้ เพราะนี่คือบัญชาของฮ่องเต้ นางได้แต่เก็บควา
่านหญิงหมิงเทียนวันนี้มีความชิงชังในตัวพระชายาของตู้เหลียงเฉิงซ่อนอยู่ แต่วันนี
ใช้ติดตามของพระชายาตัวเองออกไปจากห้องให้เหลือเพียงตัวเองและหญิงสาวอยู่ด้วยกันเพียงลำพัง แม้ว่าคืนนี้จะเป็นคืนเข้าหอ แต่ในมือของตู้เห
ช้คนสนิทตัวเองให้รินน้ำมาให้ตัวเองดื่ม เพราะ
ีย
ย่ำเท้าเดิน ส่วนตู้เหลียงเฉิงก็เดิน
เราง่วงนอนแล้วนะ หนักหัวก็หนัก” เมื่อรับน้
ีย
ตอบรับกลับ
คิดอะไรออกแล้วว่าจะทำยังไง เราขอหย่ากับอ๋องตู้ดีไหมหลัน
ึ
างรู้สึกหวาดกลัว เพราะม
ร แล้วหลันห
ระชายา เพิ่งจะแต่งเข้าจวนยังไ
ว่าอาจารย์มีบุตรสาวที่สวยงดงามตรึงตราขนาดนี้ ส่วนชู่เอ๋อก็เช่นกัน ไม่คิดว่าอ๋องที่ใครๆ เล่าลือกันจะรูปงามต่างจากท
กอีกฝ่ายเสียงสั่นพร้อ
ตอนนี้เจ้าเป็นพระชายาของข้าแล้วรู้ไหม” มือให
น้าหนีไปทำไม มองข้าสิชู่เอ๋อ” น้ำเสียงทุ้มพร่าเอ่ยร
ตกใจเมื่อโดนตู้เหลียงเฉิงก
ชายาข้า” น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยลอดออกมาจากริมฝีปากหนาได้รูปของตู้เหลียงเฉิง ไม่อาจปฏิเสธความงามของนางตรงหน
รงหน้าที่ก่อนหน้านี้มันกดแนบทับลงบนหน้าผากมนของนางพร้อมยกมือขึ้นลูบแก้มนวลตัวเองไปมาเพื่อปลุกตั
ะมือที่จับคางมนออกแล้วเดินไปเก็บดาบกายในมือไว้ที่เก็บดาบข้างเตียงแล้วเดิ
่าข้าจะทำอะไร
ยับตัวถอยหนีทันทีเมื่อคนตรงหน
ึ
ดูว่าหน้าที่แท้จริงของชายานั้นต้องทำเยี่ยงไร” เ
้แล้วท่านอ๋องตู้ ห
คำพูดของตู้เหลียงเฉิง แม้นางจะซุกซน แต่ใช่ว่านาง
งไงเสียเจ้าก็ต้องปรนนิบัติข้าในฐานะเมีย!” ท้าย
ร้อมท่านอ๋อง เป็นวันอื่น
ู้ไหมว่าการแต่งเข้าจวนของ
่านอ๋องตู้
ลางคืนเจ้าต้องเจอเพลงดาบของข้าท
ะฆ่าหม
จ้าต่างหากเล่าชู่เอ๋อ” เอ่ยจบความอ๋องหนุ่มก็จัดการกับอาภรณ์ของตัวเองเสร็จพอดีพร้อมกับข
นถอดเสื้อ
่นไรเล่าชายาข้า และเจ้าเองก็ต้องถอดเหม
มองลำคอระหงสวยงามแล้วลอบกลืนน้ำลายลงคอไปด้วย กลิ่นกายอ่อนๆ ขอ
ชู่เอ๋อ เจ้าคือของข้า
มือใหญ่จัดการปลดเปลื้องอาภรณ์ชุดของนางออกทันที ไม่สนใจว่าพระชายาจะดิ้นขัดขืน สองมือเล็ก
.ท่านอ
ตียง พร้อมกันนั้นร่างใหญ่สมชายชาตรีก็เคลื่อนไหวมา
งขึ้นข้างแก้มเมื่อใบหน้าของตู้เหลียงเฉิง
งตู้” นางบอกด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระ
ชู่เอ๋อ เจ้าคงยังไม่รู้ว่าตอนนี้ท่อนเนื้อมังกรที่จะบรรเลงเพลงดาบของข้ามันได้ผงาดตื่นตัวพร้อมจะ
บิดหน้าหนีปลายลิ้นสากของตู้เหลียงเฉิง แต่เหมือนยิ่งบิดเบือนหน้าหนียิ่งเป็นก
ักดูแลเจ้าเป็นอย่างดี” มือใหญ่ที่รวบสองมือเล็กไว้ด้วยกันเพียงมือเดียวยังคงกำแน่น ส่วนอีกมือก็จัด
้าเพิ่งรู้ก็วันนี้ว่าในแคว้นเฉิงม
ียงเฉิงมองสำรวจร่างเล็กเปลือยของสาวงามใต้ร่างอย่างชื่นชม ยิ่งเฉพาะสองเต้าอวบอูมขนาดพอเหมา
งข้า ค่ำคืนนี้จะมีแค่เร
ูมพร้อมปล่อยมือที่จับตรึงมือเล็กรวบไว้
ละบอกบุรุษหนุ่มด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ร่างกายของชู่เอ๋ออ่อนแรงไร้การต่อ
่คนงามของข้า” อ๋องตู้ตวัดระรัวปลายลิ้นสัมผัสยอดอกสีชมพูระเรื่อไปมาอย่างเป็น
็บยามมือใหญ่เคล้นแรง แต่ก็รู้สึกร้อนวูบวาบทั่วเรือนกายเปลือ
ต่ก็ไม่ได้หยุดมือที่เคล้นคลึงหนักหน่วง ชอบเหลือเกินยามหญิงงามใต้ร่างครวญครางบิดเร่าเ
.อื้อ” เสียงของนางกลืนหายเข้าไปในลำคอเมื่อปากหนาอุ่นร้อนประกบปิด
ู้เหลียงเฉิงรุกรานเข้าไปกอดเกี่ยวตวัดคลอเคลียเรียวลิ้นเล็กของนาง ยิ่งไปกว
จ้าคือของอ๋องตู้จำไว้ อ่า...” เขาผละออกมาเอ่ยบอกนางให
น นางได้แต่บิดกายดิ้นร้องครางใต้ร่างใหญ่ สองมือเล็กไร้ที่เกาะก็นำมาเกาะรั้งไหล่หนาคนเหนือร่างไว้แทน
ริ่มเปลือยออกทีละชิ้น ตอนนี้ตู้เหลียงเฉิงได้ผละตัวถอยห่างออกไปถอดชุดของตัวเองออกให้หมด เมื่อถอดอ
ันจบความ เสียงทุ้มห้าว
ลพวกนี้มันหายแล้ว” เขารู้ว่านางจะพูดอะไรเมื่
นาดนี้ ไม่อยากเชื่อว่าร่างกายของบุรุษผู้นี้จะผ่านคมดาบ คมหอกและลูกธนูมาเยอะ