อ๋องตู้สะเทือนจวน

้ตู้เหลียงเฉิงกดแนบเบียดท่อนเนื้อมังกรที่แข็งดุจเหล็กกล้าบดเบียดความเป็นสาวของนางที่อวบอูมฉ่ำน้

ท่านอ๋องตู้

ุรุษ ตอนนี้นางอายเหลือเกินยิ่งสายตากรุ้มกริ่มของบุรุษเหนือร่างที่กำลังมองจ้องสองเต้าของนาง และมือสากกร้าน

เจ้าจักเป็นของข้าทั้งตัวแล้วยอดหญิงงามของข้า” หัวใจอ๋องหนุ่มเต้นแรงผิดจังหวะ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยม

ที่ติ และยิ่งไปกว่านั้นนางยังมีความซุกซนในดวงตา อยากรู้นักวันหน้าจักเป็นเช่นไรต่อ ตู้เหลียงเฉิงตวัดแขนโอบกอดร่างน้อยเปลือยเปล่า

แขนแข็งแรงของอ๋องตู้พร้อมกับทุบตีแผ่นหลังหนาให้เขาปล่อยตัว

เจ้าเจ็บ

งตู้ อย่าอยู่ในตัวข้าแบบนี้เลย อ่า...เจ็

ไม่ได้ชายาของข้า ความเจ็บปวดของเจ้า

ีน้ำใสๆ ไหลออกทางหางตา ตู้เหลียงเฉิงสงสารพระชายาคนงามจับใจแต่ทำเช่นไรได้เล่า ในเมื่อมันคื

ล่อยตัวสบายอย่าเกร็ง ให้ข้า

ไม่ทำให้หม่อมฉันเจ็บไปมากกว่

ามสุขชู่เอ๋อ ปล่อยตัวไปก

่างเชื่อฟังแล้วตู้เหลียงเฉิงก็อดกดปลายจมูกแรงๆ กั

อ่า...โอว์...” ความคับแน่นของแม่หญิงงามพระชายาเอกกำลังเร่งเร้าให้ตู้เหลียงเฉิงขยับโยกตัว ส่วนชู่เอ๋อได้แต่บิดเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวดเมื่อเอวหนาเริ่ม

สองแขนโอบกอดร่างใหญ่จิกทึ้งเล็บสั้น

ช่รึว่าข้าจะมอบความสุขให้เจ้าจนฟ้าสาง อ่า...เ

พั่บ

ลงเพลงดาบเร่ารัญจวนสอดเร่ากดคลึงหนักหน่วงเป็นจังหวะในกายชายาเอกแสนงาม วงแขนแข็

า รู้ตัวรึไม่ชายาของข้า อ่า...ไ

วสอบก็เคลื่อนไหวกระแทกตามมาติดๆ ความเจ็บปวดได้หายไป แต่มันมีความร้อนรุ่มทรมาน

้างามจนข้าอยากแตกซ่านในตัวเจ้าแล้วชู่เอ๋อ” เอวสอบเด้งไหวแอ่นเด้ง

พั่บ

่อมฉัน อ่า...ร้อนเหลื

จ็บแล้วรึยอดหญิ

่หม่อมฉันจิกเล็บกับหลังท่าน แผลท่าน...อ่า...อื้อ” แล้วคำพู

เพลานี้เจ้าไม่เจ็บข้าก็ดีใจมากแล้วแม่หญิงงามของข้า อ่า.

พั่บ

อนฝัน ในคราแรกไม่ได้อยากมาอยู่ในตำแหน่งนี้ ไม่ได้อยากแต่งออกเรือนมาอยู่ในจวนอ๋องตู้ แต่เพลาน

วใจที่ด้านชาจนคิดว่าไร้ความรู้สึกกลับเต้นแรงผิดจังหวะมีชีวิตชีวาและอยากครอบครองนางในคราเดียวกัน ตอนนี้ตู้เหลียงเฉิงโอบกอดร

ญิงงามของข้า” ตู้เหลียงเฉิงพึมพำทุ้มต่ำราวคนละเมอ ก่อนจะซุกปลายจมูกได้รูป

ฉัน อ่า...หม่อมฉัน อือ..

กำลังจะถึงความสุขและข้าเองก็มิต่างจากเจ

พั่บ

ร่างแม่หญิงงาม ชู่เอ๋อเองก็กอดรัดร่างใหญ่ตอบพร้อมซุกหน้าไปกับไหล่หนาของพระ

ของข้า อ่า...เจ้าส

พั่บ

ยอ่อนปวกเปียกหลับสนิท ก่อนจะกดคลึงปลายจมูกโด่งกับแก้มนวลเนียนของนางแล้วลุกขึ้นแต่งตัวเมื่อด้า

วเดินไปหยิบดาบคู่กายแล้วเปิดประตูเหาะเหินออกไปทันทีพร้อมกับฟาดฟันด

ยงเหี้ยมตะโกนสั่งฟ่านตงกับเหล่าทหารนับสิบ ส่วนตัวตู้เหลียงเฉิงนั้นก็

ฉัวะ

ียงเฉิงฆ่านักฆ่าชุดดำในดาบเดียว ไม่ว่าผู้ใดก

ยซ้ำในหัวจนต้องดีดตัวลุกขึ้นนั่ง แต่แล้วก็ต้องสูดปากเจ็บกลางหว่างขาของตัวเองพร้อมกับมองไปรอบๆ ห

อ

มาพร้อมกับสาวใช้ส่วนตัวที่ติด

ตื่นแล้ว

งบอกสาวใช้พร้อมกับดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มร่างเปลือยตัวเองให้มิดชิดสายตาของ

ุณหนูเหมือนเดิมเถอะ เราไม่ชินกับต

ต่

จ้าเองก็เป็นเหมือนเพื่อนเหมือนพี่สาวข้า” น

” สุดท้ายแล้วห

ล้วหลันหลง เจ้าไปหาอ

าท่านอ๋องรอคุณหนูทานข้าวด้

จอหน้าท่านอ๋องตู้ตอนนี้

ม่ทันได้ตอบ คนที่ถูกพูดถึงที่เพิ่งเด

๋อเอ่ยเรียกชื่อพระสวามีด

้าจะได้คุ้นเคยกับข้า แต่เมื่อคืนเราก็คุ้นเคยกันแล้วมิใช่รึชู่เอ๋อ” ตู้เหลียงเฉิงเอ่ยพลางส่งสายตากรุ้มก

งลำพัง เขาสั่งให้ทหารและคนรับใช้ในจวนทำความสะอาดพื้นหน้าห้องที่เปื้อนไปด้วยเลือดคนร้ายให้

หม่อมฉันยังไม่ได้แต่งตัวเลย”​ นางบอกพร้

ึ

จะหน้านิ่งขรึมตลอดเพลา แต่ตั้งแต่เจอนาง ตู้เหลียงเฉิงกลับเป็นคนยิ้มง่าย พูดจาอ่อน

าคะ?” นางถามเขาเมื่อ

ี้เราจักเดินทางไปค่ายทหาร เพรา

หารด่า

มือง และเจ้าเป็นชายาของข้า เจ้าก็ต้องไปกับข้าด้วยเช่นกัน เหมือนคำชาวบ้านเขาว่า ‘ผัวอยู่ไหน เมียก็อยู่นั่น’ และตอนนี้เจ้ากับข้าเป็นหนึ่งเดียวกันแ

ันทั้งคืนไปเลยชู่เอ๋อ” ปลายจมูกโด่งเริ่มซุกไซ้ซอกคอระหงของพระชาย

่อนสิเจ้าคะ หม่อมฉั

?” เขาถามกรุ้มกริ

่อนได้ไหมเจ้าคะ” นางบอกอย่างขอร้อง และตู้เหลียงเฉิงก็ยอมง่ายๆ เมื่อประตูห้

รอทานข้าวพร้อมเจ้า หากชักช้

เดินจากไปแล้วหลันหลงเดินเข้ามาเพื่อประคองคุณหนูตัวเองลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่

ยิ้มแบบนี้สิ ข้าท

่น และมองไปหลังม่านที่อยู่อีกฝั่งข้างๆ เป็นที่ที่เด็กรับใช้นำสำรับอาหารมาตั้งรอท่าและมีอ๋องตู้นั่งอยู

้อย่างหลันหลง แม้จะเป็นถึงอ๋องผู้ทรงอำนาจ แต่ทรงทำตัวเฉกเช่นคนทั่วไป ตู้เหลียงเฉิงไม่ได้มีขบวนทหารติดตามและสาวใช้ ชู่เอ๋อมองทหารที่ต

ฉันไปนั่งบนรถม้ากับหลันหลงได้ไหมเจ้าคะ?” ชู่เอ๋

ตัวของเจ้ายามม้าวิ่งกลิ่นหอมๆ เจ้าโชยเต

กชื่อบุรุษที่นั่งซ้อนทับโอบกอด

้า ฟ่านตงเจ้าดูแลสาวใช้พระชายาด้วยล่ะ ข้าจักพาพระชายา

ด้วยมือเดียว อีกมือกอดรัดเอวคนที่นั่งข้างหน้าแน่นแล้วควบขย่มม้าให้วิ

กุดุดุ

ลัวตก แม้จะเป็นลูกสาวของแม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นเฉิง แต่นางหาได้เคยควบขี่ม้าไม่ ปกติไ

องตู้ หม่อมฉันกลัวตก” นา

ไปชีวิตเจ้าเป็นของข้าชายาข้า เจ้าจะไร้ภัยอันตรา

ให้นางเชื่อมั่นในตัวเขา ไม่ว่าวันหน้าจักเกิดอะไรขึ้น อ้อมกอดของเขาจักเป็นของนางค

้หญิงที่ผ่านมาเป็นเพียงที่ระบายความตึงเครียดของท่อนเนื้อมังกรเท่านั้น แต่นับตั้งแต่ค

ม่อมฉันก็ไม่เคยแอบหนีท่านพ่อไปหัดขี่ม้าสักครั้ง ท่านอ๋องวิ่งช้าๆ ได้ไหมเจ้

้า ถ้าเจ้าตกลง ข้าก็จักตกลงทำตามที่เจ้าขอเด็กดี” พูดจบเขาก็โน้มหน

ปรียบหม่อมฉันอีกแล้วนะ ตอน

อหอมแก้มข้าคืนก็ได้ ข้ามิได้ถือสาเจ้าหรอกนะชายาข้า” ตู้เหลียงเฉิงหย

ะ ท่านอ๋องตู้ก็ได้เปรียบอยู่ด

ึ

ี่ยนะชู

ม่เชื่อว่าจะมีหญิงที่ช่างกล้าเช่นนี้ แต่ตอนนี้เริ่มเชื่อแล้ว นางเริ่มพูดเก่งและสายตาของนางหาได้มีความเกรงกลัวในอ

ูดต่อเพคะ หม่อมฉันรอฟังเจ้าค่ะ” นางเ

นข้าจะพูดและทำให้ดูเลยแหละชายาของข้า” เขากระช

คิดจะพูดหรอก หม่อมฉันรู้ว่าท่านจ

ึ

ู่เอ๋อก็ได้แต่เม้มปากแน่นเมื่ออีกฝ่ายเงียบไปเสียดื้อๆ นางได้แต่พึมพำต่อว่าอ๋องตู้ในใจ ‘อ๋องหื่นสิไม่ว่า ใครบอกว่าเหี้ย