เกิดใหม่มีสามีและลูกแฝดในยุค 70

ด้ไม่มากนัก ทำให้อากาศเย็นชื้นอยู่พอสมควร จุดนี้แลดูเป็นจุดที่ป่าไพรอุดมสมบูรณ์ที่สุด

ทางทิศเหนือ คาดเดาได้ว่าน่าจะเป็นเวลาประมาณสาม-สี่โมงเย็น ซูเยี่ยคำนวณเส้นทางตรงหน้าคิดว่าคงใช้เวลาไม่เกินสองชั

ดมันก็ยังไม่เหนื่อยและทุกข์ทรมานเหมือนตอนนั้น เพราะผัวชั่วของเธอนอกจากจะขี้เกียจไม่ทำงานและชอบแอบคบชู้แล้

เยี่ยจ้ำอ้าวไปอย่างลืมความเหนื่อยล้าก่อนหน้า แข่งก

เพื่อไปยังยอดเขาแล้ว ทางข้างหน้าจะเป็นหน้าผาสูงชัน ซูเยี่ยจึงหย

ลงมาอีกรอบก็ตาม เพราะในยุคใหม่ที่เธอทะลุมิติมา เธอไม่เคยปีนหน้าผามาก่อนเลยสักครั้ง “ถ้าตกลงมา

่ยเลือกโขดหินอันที่ดูแข็งแรงที่สุด “เอาว่ะ!” พอเลือกได้เธอก็เริ่มก้าวขาขึ้นไปเกาะบนโขดหิ

ซูเยี่ยถอนหายใจออกมาเป็นทางยาว รู้สึกว่ากว่าจะผ่านพ้นไปได้แต่ละขั้นมันช่างยากลำบากเหลือเกิน แต่พอหันกลับไปมองข้างล่างก็มีกำลังใจขึ้นมาทันที เพราะเธอไม่อ

ส่องสว่างจ้าสีส้มเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นสีส้มอมแดง เวลานี้คงจะเป็นเวลาประมาณห้า-หกโมงเย็น ซูเยี่ยหลับตาลงแน

กนิดเดียว ฮึบ! ฮึบ!!!! เฮ้อ~ ถึงเสียที” ซูเยี่ยปีนขึ้นมาถึงยอดเขาได้สำเร็จก็เอนตัวนอนลงกับพื้นดินทันที แ

ย่างช้า ๆ ยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาดูแทบจะรับไม่ได้เพราะมันข

“ฉันทำได้แล้ว” ซูเยี่ยพึมพำกับตัวเองก่อนจะดันตัวเองลุกขึ้นยืนแ

รวง อีกทั้งพืชไร่ก็เริ่มออกดอกออกรวงเหมือนกัน นอกจากนี้ยังมีแม่น้ำสายเล็ก ๆ ไหลผ่านเป็นทางยาว และมีบ้านคนหลายหลังเป็นบ้านชั้นเดียวท

่ยก้มหน้าลงมองสิ่งนั้นคือห่อผ้า ซูเยี่ยนั่งยองลงดูในห่อผ้านั้นมีเสื้อผ้าของผู้หญิง และเ

นตอนแรก “ไม่จริง ฉันต้องฝันไปแน่ ๆ” ซูเยี่ยยังไม่เชื่อสายตาตัวเองถึงแม้ว่าจะเดินป่าปีนเขามาครึ่งวันเธอก็ยังคิดว่าคงจะเป็นฝันที่เหมือนจริงมาก หรือไม่ก็เป็นโลกหลังความตาย ซูเยี่ยจึงลองหยิกแขนตัวเอง