ข้าจะเกี้ยวท่านมาเป็นสามี

้นต

กหมิ

นามเย่ห

นฟื้นแล้วหร

ยวายนี้ทำให้ฟางเมี่ยวถึงกับขมวดคิ้วมุ่น ก่อนจะยกมือขึ้นมาจับที่ศีรษะของตนเอง ความรู

วยิ่งน

วจะไปตามหมอ

กไปชั่วขณะ ก่อนจะค่อยๆ ตั้งสติ แล

ชิง

ิง เจ

ป็นผู้ใดกันเจ้าคะ รอสักครู่นะเจ้าคะ บ

ปบอกคนในจวน แต่ทว่าฟางเมี่ยว

าก่

ไปก็ถูกฟางเมี่ยวรั้งตัวเอาไว้

ณหน

งไม่ตา

นนั้นก็มีท่าทีตกใจ

ใดกันเจ

หรือว่าข้ายังไม่ได้ตกหน้าผาตาย แล้

ย่อมต้องอยู่ที่สนา

ังอยู่ที่สนามรบ

ั้น ใจของนางก็สั่นระรัว นางคล้ายได้ยินเขาเ

่ชิ

จ้

ว่ามันเกิดสิ

่อ.

ามาส

ยจนสิ้นใจ คุณหนูจึงเป็นลมหมดสติไป

ว่าศีรษะของนางหมุนเคว้ง

ยแล้วอย่า

กระจกในทันที ภาพที่เห็นทำใ

างของตนเองเมื่อยามที่

ากท่านแม่ตายจาก นางที่เป็นบุตรสาวนอกจากเสียใจแล้วก็ไม่ได้ทำสิ่งใดอีก วันๆ เอาแ

ที่ส่งคนมาสังหารน

นาวสะท้านไปทั้งกาย นางไม่เคยคิดเล

้าค่ะ ท่านยังไม

ม่เป็

ที่เรือนใหญ่ทันที ยามนี้มันคือสถานที่ตั้งศพของท่านแม่ เมื่อม

มี่ยวเอ๋อร์ของพ่อ

นกลับไปในช่วงเวลา

าย ท่านรับอนุเข้าจวนมา ทำ

พ่อผิดไปแล้ว พ

ือออ ท่านแม่ ข้

งใดที่แย่งชิงมาได้นางก็จะทำ เพราะนางคิดว่าคนที่ท

ผิดตีกระทบขึ้นมาภายในใจ นางรู้แล้ว หากท่านแม่ยัง

่บังคับขู่เข็ญ สร้างเรื่

านพ

เมี่ยวเ

เขาคิดว่านางจะตำหนิเขาเสียอีก เมื่อหลายวันก่อนเขารับอนุใหม่เข้าจ

ึกผิดใน

้าเหลือเพี

ง เสนาบดีฟางเหลียนที่เห็นเช่นนั้นก

อคิดว่าเจ้าจะอ

ช่นนั้นก็ยกยิ้มมุมป

ข้าอาละวาดห

ีย วันพรุ่งเราก็จำ

ก่อนจะมองไปที่โล

กลับมาแล้ว เมี่ยวเอ๋อร์ได้มีโอกาสใช้

สามเดือนเพียงเท่านั้นตามคำสั่งเสียก่อนตายของท่านแม่ เมื่อทุก

ีบุตร เพื่อช่วงชิงสมบัติของนางและท่านพี่ นางมีพี่ชายหนึ่งคนนามว่าฟางเจี๋ย ยามนี้กำลังศึกษาที่สถานศึกษานอกเมือง พี่ชายน

เมื่อมีโอกาสอีกครานาง

แล้ว นางจะเป็นฟางเมี่ยวคนใ

หนึ่ง ไม่ได้แต้มชาดทาปากผัดแป้งจนหนาเตอะเช่นชาติก่อน เมื่อได้พิจาร

ือนรางนัก นางมัวแต่เอาเว

ครุ่นคิดถึงเย่จิ้นหยางขึ้นมา นางกำ

ย หากจะเอ่ยตามจริงนางก็เป็นคนผิดที่พาตนเองเดินเข้าหาความตายเอง ไม่ใช่ว่านางไม่โกรธแค้น แต่

ื่อชดเชยใ

นุซางมาแล

ช่นนั้นจึงละจากความ

นางเ

งเดินเข้ามาในเรือนของนาง ฟางเมี่ย

แม่เล็

ายินดีอย่างยิ่งที

ซางนั่งลงตรงข้ามกับนาง พลางกวาดสายตามองอนุซางอย่

ยังไม่ครบสามเดือนแม่เล็กก็สว

ยสนใจพวกนางเลยด้วยซ้ำ ต่อให้พวกนางจะเอ่ยวาจาเหน็บแนมฟางฮูหยินใหญ่เช่นไร หรือทำท่าทา

นี้จึงมาจับจ้

่อ.

วนทุกคนล้วนแต่งกาย

ผิดไปแล้วเ

ทันที ฟางเมี่ยวที่เห็นเช่น

เถิด ข้าเพียงถามเพรา

มา รอยยิ้มนั้นน่าเกลียดเสียจนฟางเมี่ย

ว้ ต้อง

ามท่านมาเพราะข้ามีเรื่อ

้าค

ค้าของท่านแม่ข้า ยาม

อ่

ท่านแม่จากไปแล้ว กิจการทั้งหมดข้าจะรับช่วงต่อ

้าค

ปเ

มแย้ม แต่ทว่าในใจกลั

ะให้อนุซางกลับเรือนไปเสีย อนุซา

นี่กัน!!! หรือวิญญ

ินหน้าโง่นางนั้นได้ ท่านพี่เองก็วางใจที่มีนางช่วยดูแล ยามนี้

ป นางสอนมั่วๆ ไปเ

เพิกเฉย ปล่อยให้เหล่าอนุเหิมเกริม เพราะนางไม่อยากมีมารดาที่อ่อนแอ นางคิดเพียงว่าแต่งออกไปแล้วนางก็จะไม่ข้อ

ข้มๆ สอนการยั่วยวนบุรุษ ทำทีเป็นแม่เล็กที่ห่วงใยอยากให้นางได้เป็นพระชายาจวนอ

างที่อนุซางสอนนางนั้น

ะกอบโกยผลประโยชน์จากนาง ต้องการช่วงชิงท

ี้อย่าฝั

้เช่นนั้นจึงหันไป

วใช้บ่าวไพร่ในจวนไม่สวมชุดไว้ทุกข์ ให้โบย

ค่ะคุ