ข้าจะเกี้ยวท่านมาเป็นสามี

่จวนตระกูลฟาง ฟางเมี่ยวจ้องมองเทียบเชิญฉบับนั้น

ของนางไม่สงบได้ถึงเพียงนี้ คล้ายว่านางรอคอยที่จะได้พ

งจะตอบตกลงเขาอย่างไม่รีรอ นางจ

อนจะสั่งให้ลู่ชิงช่วยนางเลือกชุดที่จะสว

เช่นกัน เพราะสนิทสนมกับหลี่เยี่ยนเฉินมาก นางจึงบรรจงแต่งกายสีสันฉูดฉาดไป เพื่

ออกไป นางมองดูชุดที่ตนเองจะ

วัน

ยงจวนตร

ินดีด้วย เพราะตระกูลหลี่มีเรื่องที่น่ายินดี นั่นก็คือหลี่เยี่ยนเฉินบุตรชายเพียงคนเดียวของตระกูล

จะมองไปโดยรอบ สถานที่นี้เป็นสถ

์ เข้าไปข้าง

้าค

องมาก็ต่างจับจ้องมาที่นางแล้ว สายตาของเหล่าบุรุษมีแต่ความชื่นชมในความงามล้ำของนาง ส่วนส

ยอยู่กับเหล่าสหาย พลันสายตา

์ชุดนี้มาอยู่บนกายของนางแล้ว มันช่างดูราวกับมีชีวิตอย่างไรอย่างนั้น ขับให้ผิวของนางงดงามขา

งหันมาจ้องมองทันที ก่อนจะพบว่าเป็นหลี่เยี

ย่างไรอย่างนั้น เขาลอบกำมือแน่น นี่เขาเผลอหลงใหล

จะใจอ่อนกับนาง

นางเดินจากไปเสียแล้ว เขาขมว

ทุกครานางจะบรรจงประโคมทั้งเครื่องประทินผิวและเครื

งกายมากนัก เขากลับมองว่ามั

น่ามองกับ

ฟางเมี่ยวอีกแล้ว จึ

ง พานางเข้ามาที่ห้องโถงใหญ่ ก่อน

นลุงท่านป

ี่ฮูหยินคราหนึ่ง หลี่ฮูหยินปรายตามองนางเล็กน้อย ก่อ

แต่น้อย เพราะนางทำตัวเหลวไหลไร้มารยาทไร้กฎระเบียบ ตั้

ใบหน้าจะยิ้มแย้มแ

่อเติบโตขึ้นกลับเปลี่ยนนิสัย อายุสิบสามก็หัดเข้าโรงพนัน หัดดื่มสุร

่า สามีนางยืนยันหนักแน่นเพราะเป็นสหายกับคนตระกูลฟางมาตั้งแต่วัยเยาว์ นางคงทำได้เพียงภาวนาให้หลี่เยี

งยิ้มเล็กน้อย นางเข้าใจ หลี่ฮูหยินคงไม่อย

อนุซางไปแล้ว ยามนี้นางจึงยังไม่ถึงขั้นที่

นางเชื่อว่าสักวันหลี่ฮูหยินต้อง

เสด็จมาแ

่ทัพใหญ่หลี่และหลี่ฮูหยินรีบออกไปต้อนรับ

มแย้ม เขาดูหล่อเหลาและสง่าผ่าเผยเป็นอย่างมาก ฟางเมี่ยวมองบุรุ

มี่ยวในคราเดียวกัน แล้วเขาก็ต้องแปลกใจเมื่อในแววตาของฟางเมี่ยวที่มองเย่จิ้

เหตุใดเรื่องราวจึงคล้ายไม่

จ้าและครอบครัวด้วย

ยท่านอ๋อง

นมากมายย่อมต้องให้ความเคารพ หลี่เยี่ยนเฉินทำความเ

องด้านในเถิ

อ

วมองตามสายตาของเย่จิ้นหยางไป ก่อนจะหยุดอยู่ที่จางเสวี่ยฮุ่ย แววตา

้วว่าคนทั้งสองอย่างไรย่อมต้องได้เป็นสามีภรรยากัน และ

ทันที เมื่อเห็นว่าเป็นฟางเมี่ยวนางก็ยิ้มเต็มใบห

นูฟาง

จางเสวี

ด้วยหรือ

อ

าว่าเสวี่ยเส

ยฮุ่ยด้วยแววตาที่หลากห

เมี่ยวเมี่ย

้ยินเช่นนั้นก็พยัก

ดินเล่นทางนั้นกันเถิ

ม ไ

ี่ศาลาริมสระบัวที่มีต้นดอกเหมยรายล้อมช่างดูงดงามยิ่งนัก ฟางเมี

่ข้าให้เจ้าไปครานั

ามแทบเป็นแทบตายเพื่อที่จะฆ่าจางเสวี่ยฮุ่ยและทำร้ายนางให้สำเร็

ดีสิ ข้า

ทั้งยังไม่ยอมสบตากับฟางเมี่ยว ฟาง

องจางเสวี่ยฮุ่ยเช่

งเองก็ไม่อยากค

ปเอาที่ร้านข้าเพิ่มได้ ข้าให้

จะเดินมาทิ้งกายลงนั่งข้างๆ ฟางเมี่ยว ฟางเมี

้ข้าเช่นนี้ไม่กล

ือโรงน้ำชาที่เจ้าเป

อ

ไม่คิดว่ากิจการจะใหญ่โตถึงเพียงนี้

้ว ทำไ

ม่กล้าเอ่ยของจางเสวี่ยฮุ่ย

อ่

ดมา

นหายใจออกมาคราห

าแต่ยั่วยวนบุรุษ สตรีทั้งเมืองหลวงต่างไม่ชอบหน้าเจ้า ทั้งที่เจ้าก็ดูเหมือน

ม่น้อย ฟางเมี่ยวที่ได้ยินเช่นน

านนี้เจ้าคงได้โดนต

เมี่ยว

ด ข้าไม่

ากเลยนะ สตรีที่ทำกา

ี่ยฮุ่ยที่ยิ้มตาหยี ใจ

อนแอ แต่จางเสวี่ยฮุ่ยที่นางเห็นในยามน

าท่านอ๋องทำให้นาง

บอกว่านางชอบจางเสวี่ยฮ

่งใดกันอ

งียบของฟางเมี่ยวและจางเสวี่ยฮุ่ย ฟางเมี่ย

ยงให้เจอ

มีจอมบ