พวกเจ้าระวังให้ดีงานนี้ข้ามาเพื่อแก้แค้น

ังห้องหอที่ประดับตกแต่

ใจ กลิ่นกำยานหอมอบอวล จนเขารู้สึกว่าสมองเขากับ

กร่างกาย เมื่อก้าวเข้ามาในห้องนี่เขาเป็นอะไรไปเมามากไปหรือ แม้จะนึกถึงหน้าตาอันหวานหยดของชินเหอยังนึก

ื้อเนียนควรจะเปลือยเปล่านุ่มเนียนจนเขาอดใจไม่ไหวนั่นต่างหากเล่า เอื้อมมือปลดแกะอาภรณ์ของร่างเล็กที่นอนยาวเหยียดบนแท่นนอนด้วยมืออันสั่นเทา บา

เสียงแหบพร่าจนกล

นเปลือยเปล่าเช่นกัน ร่างกายอัดแน่นเต็มไปด้วยมัดกล้าม รอยแผลเป็นชวนสัมผัสทั่วร่างที่แน่นหนัน จางอี้หลงทิ้งตัวลงไปตะแคลงกอ

า สัมผัสอุ่นจากมือหนาของใครบางคนที่บีบเคล้นเต้าอูมไว้ไม่ปล่อย ร่างบางหนักอึ้งแต่อบอุ่น สัมผัสแปลกใหม่กับร่างใหญ่ที่ทาบทับพยายามลืมตาแต่ก็ไม่เป็นผล จูบชวนหวาบหวามที่ซอกคอ ทำเอาส่งเสียงครางน่าเกลียด สมองกลวงโล่งขาวโพลน แต

แผล บุรุษแกร่งกล้าเช่นนี้เองหรือมิน่าเล่าจึงต

้เรี่ยวแรงอีกทั้งยังรู้สึกชื่นชอบ กับบทรักขอ

เปล่งเสียงร้องครางน่าเกลียดยิ่งนักทั้งยังกอดรัดร่างแน่นไม่ปล่อยราวกับหญิงที่ไร้ยางอายต้องการให้เขากระทำศซ้ำแล้วซ้ำเล่าสุขสมจนเผลอร้องคราง ความรู้สึกแปลกใหม่แต่อักนแน่นจะล้นทะลักอ

ง รอยหยดเลือดมองเ

เหมือนกลัวว่าอีกคนจะหายไป กลิ่นกำยานยวนใจยังลอยคละคลุ้ง จางอี้หลงอ

กันหลับไปภายใต้แสงไฟสลัว

างกายเหมือนถูกทำร้าย อาการป่วยไข้กำลังเกิดขึ้น

านแ

หยู ย

าตื่

สึกว่า มีบา

นเพลียจากการเตรียมงา

จะอธิบายมา

ำชาพร้อมกับพี่เขยเจ้าไม

ญ่ดังมาจากหน้าห้อง ชินหย

ี่ บัดนี้กลับหันมองไปด้านหลังกระโปร