สาบาน
รีดไปยังโลงศพที่อยู่เบื้องหน้า น้ำตาไหลรินไม่ขาดสายว
่วร้ายเหล่านั้นต่างเร่งรีบช่วยกันฝังร
ม่ฟื้นขึ้นมาอีก!! ไม่ได้การ!! อ
ุบฝาโลงที่ว่า “ปล่อยข้า ใค
ข้าไปได้โปรด” เสียงสะอื้นน้ำตาไหลริน พยายามใช้ม
ละเทิดทูนผู้เป็นสามี ไม่เคยทำอะไรผิดประเพณี แต่แล้วสิ่งที่นางได้รับ
ที่ไม่เคยมีมา หากแต่นางก็ยังมีหวัง ห
านเคยรักข้า
มเหยียดทางมุมปาก “รักอย่างนั้นหรือโง่งมสิ้นดี หากสกุลหลินไม่เป็นก้
บัดนี้ตระกูลหลินสิ้นแล้ว บิดามารดานางต้องตายอย่างมีเงื่อนงำ
นี้ มือที่ทุบฝาโลงหยุดนิ่ง ไม่ใช่เพราะหมดแรง แต่เพร
ม่อาจตายได้ อย่างไรนางก็ ไม่ตาย
ยู่ ได้โปรดช่วยข้าแล้วข
วิตที่เหลือข้าจะตอบแทนด
ท่าน แล้วลากคนชั่วพวกนั้นไปสังเวยให้พวกท่านในนรก รั
นรกใครกันท
น นั่นหมายความว่านางกำลังจะตาย แต่ดูเหมือนสวรรค์จะยังล
ยังรู้สึกตัว ดวงตานางมองไปยังชิ้นเนื้อตัวเองที่หลุดร่อนไม่
า ตลอดจนกระดูกที่เหลื
กสีเหลืองตรงหน้า จำได้ว่าเป็นของขวัญชิ้นแรก
้องนาง มือบางหยิบปิ่นปักผมจากนั้นก็ยกมือขึ
ี่สิงสถิตอยู่แถวนี้ นางไม่อยากเป็นคนดีแล้ว แต่อยาก
ิญญาณปีศาจที่อยู่รอบตัวนาง ดวงตานางมองไปยังแสงส
คนที่โน้มตัวลงมาบุรุษผู้นั้นไม่ใช่ส
ใบหน้าแต่งเติมด้วยเครื่องชาดสีแด
จะขายวิญญาณ
้องขอ เสียงนางไม่อาจพูดออกมาได
พื่อแลกกับชีวิตขอ
นางดังขึ้น มือปีศาจนั้นยกคล
กวนมนุษย์เช่นเจ้า แต่บังเอิญว่าข
ปลายโลงของนาง มุมปากยกขึ้นแสยะยิ้มมี
็สาดส่องมายังตัวนางอีกครั้งจากน
ม่ยังจบลงแต่กำลัง
่อนเพราะข้ากำลั