ท่านอ๋องข้าไม่ต้องการท่านเป็นสวามี
ที่ไหน ฉันอ
ด้วยใบหน้าแสนจะงุนงงอยู่หลายส่วน คิดไปด้วยตนเอง
ลูกที่ออก
นราบราวกับไม่ได้ลิ้มชิมเนื้อเลิศรสมาเป็นเวลานานก็ไม่ปาน อีกท
่ยามนี้คือสวีอี้หลิงจึงหลับตาลงอีกครั้ง สูดลมหายใจเข้าออกลึก ๆ วนไปมาสอง
หญิงสาวหันไปถามสาวใช้นามผิงอีที
ะคุณหนู คุณหนูจำมิได้หรือเจ้าคะ” ผิงอี
.จวน จวนหย่งผิงโหว?
มทรงจำครั้งอดีตก่อนหน้าไปจนสิ้นแล้วเป็นแน่ นางจึงรุดเข้าไปใกล้แล้วฉวยคว้
ณหนูคือคุณรองสกุลสวี นามว่าสวีอี้หลิง เป็นบุตรีในฮูห
จเย็นระคนเป็นห่วงที่นางสัมผัสได้ แม้นจะไม่ได้ร่ำเรียนในทางด้านสายภา
เข้ามายังที่แห่งนี้ มาอยู่ในร่างของสตรีที่มีใบหน้าเหมือนนางเมื่อครั้งยังเป็นเด็ก พ
ยงจินตนาการของนักเขียนที่ร้อยเรียงตัวอักษรอย่างตั
่.
ีคล้ายคลึงกัน นั่นหมายความว่าร่างนี้ก็น่าจะต้องตั้งท้องเหมือนก
าดสายตามองไปรอบ ๆ อีกครั้ง แล้วหันมาถามสตรีทั้
นี้ลูกอยู่ที่ไห
อย่างไรเจ้าคะ” คำตอบจากปากของผิงอีทำเอาหญิง
ษกสมรสกับท่านอ๋องแม้จะมีพระราชโองการมาแล้วก็ตาม แล้วเช่นนี้คุณ
าอีกครั้ง เพราะนอกจากร่างนี้ไม่เคยตั้งครรภ์ ยังมีอายุเพ
่.
ออภิเษ
งานห
กว่า อะ...อภิเษก
คลึงกับที่นี่ เพื่อที่สตรีทั้ง
คุณหนูก็หลงลืมเช่นกันหรือเจ้าคะ ไม่ดีแล้ว เช่นนี้ต้องเร่งไปตามท่านหมอมาตรวจ ผิงอี
านพ่อบ้านตู้ก็ดังแจ้งเข้ามาว่า ท่านหมอเดินทางมาถึงแล้ว
บริเวณข้อมือ ทำเอาหมอสาวในยุคสองพันยี่สิบสี่นั่งมองด้วยความใคร่รู้
นอย่างไรบ้างเ
ามนี้มีเพียงความอ่อนเพลีย และอาการบาดเจ็บของกระเพาะที่ได้ร
ุณเจ้
ันไปรับเทียบยาที่ท่านหมอยื่นมาให้ ซึ่งภายหลัง
าวในร่างสวีอี้หลิงก็ทำทีเป็นบอกว่า จะพักผ่อน และเพียงเท่านั้นก็มิมีผู้ใดอยู่รบกวน
งสินะ เอาน่าเมย์ อย่าง
ที่เปิดกว้างรับลมเย็น ๆ ต้นฤดูใบไม้ผลิเข้ามา ความเย็นจากธรรมชาติบวกกับกล
มีแล้วกมลวรรณที่โง่และอ่อนแอคนนั้น จะใ
บเจ็ดในยุคที่นางจากมาไม่มีผิด ที่แตกต่างคงเป็นสีผิวที่มันขาวผ่องราวกับเนื้อหยวกอ่อน ๆ กับเรียว
างประโยชน์ให้ผู้คนได้อีกหรือไม่ เพราะเท่าที่นางเข้าใจในยุคโบราณเช่นนี้ ผู้
วดท้องหลงเหลืออยู่บ้าง นางได้แต่ยกยิ้มเยาะเพียงมุมปาก เพราะดูเหมือนไม่ว่ายุคไหนสมัยใด
็นเพราะตัวของนางเองที่ประมาทพลาดพลั้งไป หรือมีผู้ใดจงใจทำให้นางกลายเป็นแบบนี้ ที่นางคิดแบบนี้เพราะบางทีพิษ
้ามาในห้องพร้อมกับถ้วยยากลิ่นฉุนที่มีคว
้าค่ะ
เพียงแค่เห็นสีของยาที่ดำคล้ำ กับกลิ่นที่ไม่ชวนก
กหน่อย แต่ผิงอีมีน้ำตาลป
็คว้าเอาถ้วยยามาถือไว้แล้วกระดกดื่มรวดเดียว จากนั้นก็หยิบน้ำตาป