หย่ากับข้าเถอะ องค์ชายรอง!

ียบสงบเข้าครอบคลุม บรรยากาศนิ่งงัน เสียงข้าราชบริพารและทหารที่เดินลาดตระเวนอยู่ภา

ต่นางยังไม่สามารถข่มตาหลับลงได้ ภาพในหัวของนางหมุนวนไปมาระหว่างสิ่งที่เกิดขึ้นตลอดหลายวันที่

่ค่อย ๆ เปิดออก ภาพของชายร่างสูงกำยำก้าวเข้ามาในความมืด เสียงฝีเท้าของเขาดูเหมือนจะเบาแต่ชัดเจนจนหัวใ

แรงของชายตรงหน้าก็ปิดปากนางไว้แน่น นางดิ้นรนตื่นตระหนก รู้สึกถึงแรงบีบอันแข็งแกร่งของเขาที่กดมือนางไว้กับเตียง ลมหา

งของเขากระซิบแผ่วเบา แ

สียงลมหายใจของทั้งคู่ที่สอดประสานกันอย่างบีบคั้น นางมองเข้าไปในดวงตาขององค์ชายรองอย่างหวาดหวั่น ท่าม

ั้งร่าง แต่ไม่สามารถส่งเสียงหรือขยับหนีได้ ความวิตกกังวลบีบคั้นทุกอณูหัวใจ ท้องนางราวกับถูกมัดด้ว

ึกเข้ามาเหมือนจะทะลุทะลวงถึงจิตใจ ความนิ่งเงียบของบรรยากาศรอบข้างสร้างความอึดอัดใจราวก

แต่มันยังคงแฝงด้วยความเข้มงวด “ข้าเพียงต้องการให้เจ้ารู้ว่า... ในสายตาของคนอื่น เจ้าต้องเ

อองค์ชายรองสังเกตเห็น เขาค่อย ๆ คลายมือออกจากปากของนาง ความเงียบปกคลุมห้องอีกครั้ง ทันทีที่เขาถอนมืออ

อำนาจของเขายังไม่คลายหาย แม้เขาจะถอยห่างจากนา

กับเจ้าเพียงเพื่ออำนาจ แต่เจ้าคือภรรยาของข้า เ

ี่มืดสนิท เสวี่ยหนี่นอนอยู่บนเตียง ร่างกายของนางอ่อนล้าเต็มทน ใจของนางเต็มไปด้วยความสับสน หวาดหวั่น และ

้งหมดลงไปในใจ แล้วปล่อยให้ความมืดกลืนก

โยนกลับแฝงไปด้วยความแข็งกร้าวมากขึ้น "หน้าที่ของเจ้า ไม่ใช่แค่การทำตัวให้ดูสมบ

กใครอื่นเลยเพคะ… ข้ารักองค์ชายรอง ข้าเป็นของพระองค์" นางพูดด้วยเสียงที่สั่นคล

และเดินเข้ามาหานางช้า ๆ "อย่าคิดว่าข้าตาบอดนะ เสวี่ยหนี่ ข้าเห็นเจ

อนจะพยายามรวบรวมความกล้า "แม้ข้าจะเคยรู้สึกอะไรบางอย่าง แต่ข้าเลือกที่จะเป็นภรรยาข

กของเจ้าจะเป็นอย่างไรตอนนี้ สิ่งที่สำคัญคือหน้าที่ และหน้าที่ข

่คือชะตากรรมที่ตนเลือก แต่การแบกรับภาระที่หนักหนาเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ความรู้สึกในใจขอ

งหรือการโต้แย้งอีกต่อไป เขาย้ำอย่างชัดเจนว่า “จำไว้เสวี่

เสียงหนักแน่น "ข้าเคยให้คำมั่นว่าจะไม่แตะต้องเจ้า แต่สถานะของเราเปลี่ยนไปแ

ยความกังวลใจ นางรู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่ท

เจ้ายังรักข้าอย่างที่เจ้าพูด เจ้าก็ควรจะยอมรับหน้าที่นี้" องค์

เบา ๆ พลางเบือนหน้าหนีจากสายตาขององค์ชาย ความคิดของนางสับสน

ง เจ้าก็ต้องยอมเป็นของข้า" องค์ชายรองย้ำคำพูดของตน

ิ่งที่องค์ชายรองต้องการ แต่หัวใจของนางยังไม่พร้อม นางเคยให้สัญญาไว้กับตัวเองว่าน

ียงแผ่วเบาแต่หนักแน่น นางไม่อาจให้ต

ยรองชะงักไปชั่วครู่ แววตาของเ

้าไม่ได้ เสวี่ยหนี่ ข้าคือสาม

งเผชิญกับการตัดสินใจที่สำคัญ แต่หัวใจของนางก็ยังคงยืนย