นางมารผู้ไม่สมประกอบ

ที

หนู เพราะตอนนี้ซงหลิวต้องคอยตรวจดูความเรียบร้อยอยู่ ระหว่างนั้

ว ๆ ไปที่เคยเจอเขาครั้งแรกนั่นแหละ ชายหนุ่มยิ้มเ

แต่สาวใช้ต่างพาก็ยังชื่นช

จึงได้ขอให้ชายหนุ่ม

บรรเลงเพลงไ

รเลงเป็นเพลงเหมือนคุณชายเมื่อครู่ ทั้ง ๆ ที่อยากปฏิเสธเพราะ

บเสียงสดใสของธรรมชาติแต่อารมณ์สุทรีย์นั่นก็สะดุดลงเมื่อเ

ันไม่พอใจมาก จนเผลอหลุดเสียงดัง

่รถม้าเถอะข้

วนเป็นเขาทีพยายามและทำเองทั้งสิ้น แต่ครั้งนี้ นางขอให้ทำแต่เขากลับทำไม่ได้

างเถอะ” ชิงหลัน

้ารับ “เมื่อครู่ข้า

่ได้พูดอะไรออกไป เพราะนางไม่ได้ไม่พอใจอะ

าอยู่ไม่ห่างจากตรงนั้นสักเท่าไร เหวินอี้เห

องดนตรีหรอก ต้องเป็นขลุ่ยหยกน

ีกฝ่ายด้วย

ตนมากกว่าปกติ คงไม่พ้นว่าชายหนุ่มผู้นี้หลงรักเจ้านายตนเป็นแน่ แต่เขาก็ต้องเตือนให้อีกฝ่ายรู้เอาไว้ ว่าขอ

แค่ชักดาบออกจากฟักแล้วค้างเอา

วินอี้เอ่ยด้ว

่อีกฝ่ายว่าเขา แต่เขาก็ไม่สน

่างเหวินอี้ ซงหลิวที่ปกติไม่พูดอะไรอยู่แล้วกลับพูดน้อยเข้าไปอีก

งนี้แม่นางขอบคุณที่

จะเข้าหาคนอย่างนาง เจ้าตัวจะต้องถามเอาจากเหล่าสาวใช้หรือไม่ก็บ่าวไปแล้วแน่ ๆ แต่เรื่องนั้นไม่ใช่เรื่องที่ชิงหลันหนักอกหนัก

นทีที่มาถึงจวนในเมืองเขาก็อุ้มนางเข้าไปที่พัก โดยบอกว่าพื้นที่ยังเตรียมเอาไว้ไ

รียมทุกอย่างเอาไว้พร้อมแล้ว ส่วนอื่น ๆ อาจจะต้องใช้เวลาสามถึงเจ็ดวัน ขอคุณหนูอย่าเพิ่งออกไปไหนไกล หากจะไปที่ไหนไกลจริง ๆ ก็ใ

่สบายใจแน่ อย่างไรก็ต้องอยู่ด้วยกันอีกนาน จะมามึนตึงก

คนมองที่ภายนอกไม่ได้นะขอรับ” จบคำซงหลิวก็เดินออกไปไม่แม้แต่จะรอฟังคำของชิงหลันด้วยซ้ำ

นเสมอมา ซงหลิวก็คงแค่ทำตามหน้าที่ที่ได

นตึงกับข้าขนาดนี้เลย ซงหลิวนะซงหลิ