ทะลุมิติไปเป็นคุณแม่มือใหม่
่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ตอนโด
ดทบทวนอยู่นั้นเธอก็ได้แต่สงสัยว่าทำไมเธอตายไปแล้วศพก็เผาแล้วตอนนี้เธอน่าจะเป็นวิญญาณไม่ใช่เหรอทำไมถึงรู้สึกเจ็บปวดเช่นนี้พลันหูกลับได้ยินเสียงหญิงชราบ
เจ้าค
อง จะให้เบ
ช่นไรเจ้าคะ
เบ่ง โอ๊ยๆป
ง๊ๆๆๆๆๆๆ
ูกชายเ
ค่ะเบ่งยังเห
รู้ว่าตายไปแล้วคลอดลูกได้ด้วยสามียังไม่มีแฟนยังหา
ะเบ่งหัวเด็
เบ่ง อื
ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ังเหลืออีกคน” หมอตำแย
ๆๆๆๆๆๆ
ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอุแว
ายเจ้
ิตกกังวลเพราะสามีและน้องชายสามีเข้าเมืองเอาของป่าที่หามาได้ไปขายยังไม่กลับมาใบหม่อนผู้เป็นน้องสะใภ้ก็ปวดท้องคลอดกะทันหัน นางตกใจจนจับต้นชนปลายไม่ถูกไม่รู้
มลำดับการเกิดคนแรกผูกหนึ่งเส้น คนที่สองสองเส้นและคนที่สามสามเส้น ไม่เคยมีใครคลอดลูกแฝดสามมาก่อน นับเป็นเรื่องที่แปลกและอันตรายกับแม
สะใภ้เจ้านางแค่หลับไปเท่านั้น ไม
่ะค่าทำคลอด” บัวตองยื่นเงินให้หม
ากข้าไปล่ะด
ามีพร้อมกับน้องชายและน้องสะใภ้ถูกบังคับให้แยกเรือนออกมาจากเรือนใหญ่โดยแม่เลี้ยงของสามีพวกนางได้มาเพียงที่ดินห้าไร่ติดกับป่ารกร้างท้ายหมู่บ้าน ทันทีที่พ่อสาม
นสามีได้มากมายนักยิ่งตอนนี้น้องสะใภ้คลอดแล้วแถมยังเป็นแฝดสามอีก เช่นนี้จะทำยังไงถึงจะผ่านความโหดร้ายนี้ไปไ
าบอกนะว่าทะลุมิติมาเหมือนกับนิยายที่อ่านตายล่ะหว่าทะลุมิติมาทั้งทีก็ให้มันดีๆหน่อยไม่ได้หรือไงทะลุมาคลอดลูกนี่นะ หรือว่าเธอจะฝันไป
ขึ้นในนิยายนางเอกทะลุมาตอนคลอดลูกพอดีไม่มีอะไรแถมมาทั้งนั้นไม่มีพลังวิเศษ ไม่มีมิติแถมยัง
อกมา บัวตองออกไปยืนรอสามีอยู่หน้าบ้านด้วยความร้อนใจจะเกิดอะไรขึ้นกับสามีและน้องชายหรือไม่ทำไมป่านนี้แล้วยังไม่กลับมาอีก นางเดินกลับไ
อนพักบ้างเจ้าไม่ได้นอนตั้งแต่เมื่อวานไม่ใ
พี่กับน้องชา
บว่ามีฝีมือทั้งคู่เจ้าอย่ากังวลไปก
นขอบคุณท่านมาก
่เรื่องเล็ก
มีทีท่าจะตื่นเลย ช่างเป็นเด็กที่รู้ความจริงๆปกติก็ต้องร้องหิวแล้วไม่ใช่หรือ ไม่ใช่ว่าเป็นอะไรไปแล้วทั้งแม่ทั้งลูกนะเมื่อเดินเข้าไป
ียงเด็กๆร้องดังออกมาจากในบ้าน บัวตองสาวเ
้วดื่มน้ำเสียหน่อยเจ
งนางมาในนิยายที่เธอโยนทิ้งกันเล่าแทนที่จะส่งนางเอกไม่ได้เรื่องคนนั้นมา
อนดีหรือไม่ สงสัยจะหิวกันแล
ใหม่ตอนคลอดพอดีแบบนี้จะทำอะไรได้เล่าหลังจากให้นมลูกแบบเงอะๆงะๆแล้วใบหม่อนก็กินข
ของร่างเดิมที่มีชื่อเดียวกับเธอ ตายเพราะคล
งซวยนั้นที่เราโยนทิ้งมันดูดเราเข้ามาในนิยายรึเปล่า ถ้าเป็นแบบนั้นดีเลยใบหม่อนคน
ใบหม่อนคนก่อนว่าขอให้ไปสู่ภพภูมิที่ดีไม่ต้องห่วงลูกๆเธอจะดูแลให้เองและได้ยินเสียงขอบคุณดังแ
ขายของในเมืองยังไม่กลับมาข้าเองก็ไ
ค่ะข้ากินได้ ต
่ายสี่โม
กินข้าวเถอะท่านเ
ต้องการอะไรก็เรี
สมปนเปกันไปไม่พอคนในยุคนี้ยังไม่รู้ว่าอะไรกินได้หรือไม่ได้ พวกเขาจะกินในสิ่งที่พ่อแม่พากินเท่านั้นไม่
รยาจับมือกันยืนกลางอากาศทอดสาย
เข้าว่าเราส่งให้ลูกมาท
่สำคัญลูกมีพร้อมไม่ว่าจะสามีหร
ายที่ลูกโยนทิ้งเพราะ
้อหาให้เป็นไปในแบบที่ลูกต้องการยัง
อให้ลูกโชคด