ครั้งหนึ่งข้าเคยเป็นสาวงามอันดับหนึ่ง

่นพึมพำไม่ได้ “ท้องฟ้าวันนี้น่าเวทนาเหมือนชีวิตของฉันเลยนะ” แววตาแสนเศร้าหลุบลงห

องตนเอง กลายเป็นเร

อีไม่ได้อยากมาสักนิด แต่เพราะวีแชทของใครบางคนที่หายหน้าไปในรอ

คนเดียวที่เธอ

ไปหมด ไม่ว่า

ชื่อดัง และตอนนี้เขาทำงานเป็นนักวิจัยผลิตภัณฑ์อาหาร ข

ี รักแร

เล็กๆ ไหลอ

ธออิงหลังกับผนังกำแพงเพื่อฟังคำตอบที่อยา

เจียอีอดอ

บตัวเขา ไม่คิดว่าจะมีความทรงจำติดค้

จนะ คุณจำเธ

ต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อที

ั้น ทำไมผมจะจำไม่ไ

กลายเป็นผู้หญิงที่น่าร

น เสียงเหล่านั่นกดเ

ีใครบางคนพยายามแก้ตัวแทนเธอ เจียอีโผล่หน้าออกไปมอง เธอยิ้มเศร้าๆ เพราะคนท

งลี่จูไม่ใช่เพื่อน หากนับกันจริงๆ วังลี่จูนับเธอเป็นศัตรูหัวใจมากกว่า

ฉัน ฉันก็คิดไม่ต่างจากเฟยฉีหรอก” เพื่อนสนิ

เจียอีแบบนั้น ยังไงเจียอ

้านหลัง ติดผนังกำแพง เขาอดชำเลืองมองไม่ได้ เขากดมุมปากโค้งลง ผู้หญิงในบทสนทนานั่นเอง ผู้หญิงท

นัก ไม่ได้สังสรรกับเพื่อนเรียนสมัยก่อ

ทำมาหากินอะไรอยู่ล

นไม่จบ คงทำงานพาร์ทไทม์ไปทั่วเหมือนเคยนั่นแหละ” ห่าวหรานลอ

นคู่แข่งกันสมั

กับครอบครัวของ

คนนั้นไม่ได้ด้อยกว่าเขาเลย หล่อนน่าจะสอบ

เพราะพ่อกับแม่ของเธอเสียชีวิ

ใจ แต่การบอกความจริง อาจ

น่น เธอถอยหลั

โทษดินฟ้าห

. หากไม่ใช่เพราะเธอ บิดา มารดาก

งอยู่ที่เดิม ร้องไห้เงียบๆ เธอชันหัวเข่าขึ้นมาวางบนขอบเก้าอี้ ใบหน้าเล็กๆ ที่ชุ่มไปด้วยน้ำฝนปนคราบน้ำตาซบลงบนหั