icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ข้านี่ล่ะนางมาร

บทที่ 3 2

จำนวนคำ:1347    |    อัปเดตเมื่อ:14/01/2025

ที

ลื่อนผ่านบันไดไปอีกขั้น ความเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วร่างจนเกินที่ร่างกายบอบบางของหญิงสาวจะทานทนไหว นางรู้สึกราวกับร่างของ

็ยิ่งลุกลามรุนแรงขึ้น ถึงกระนั้นเลี่ยงหรงก็ไม่อาจจะปล่อยตัวให้อยู่กับที่ได้นาน นา

ต่น่าเสียดายยิ่งนักที่นางคงมาได้ถึงแค่ตรงนี้เลี่ยงหรงทิ้งตัวลงนอนกับ

อเพราะเกิดเป็นคนตระกูลเมิ่งที่ต้องโทษข

ว ตาที่เคยกลมโตปรือลงด้วยความเหนื่อยล้า ตอนนี้ดวงตาของนางไม่อาจจะเห็นสิ่งใดชัดเจน คงเป

นเองเลี่ยงหรงก็แทบจะสัมผัสไม่ได้ หญิงสาวที่กำลังจะทิ้งชีวิตแ

ึก ก็ช่าง ข้าขอร้อ

ามสัญญา แต่เห็นเพียงร่างกายที่ใกล้ดับแสงของหญิงสาวผู้หนึ่ง หากมองเห็นนาง นั

ึ่งอยู่…มิใช่

มไปด้วยความหวัง เมื่อหมอก

้ข้า ข้ายินดียกร่

้าจะเอาไปทำอะไรได้กันเล่

่ ฮ่อ..

ับลมพัดผ่าน แต่กลับก้องกังวานไปทั่วบริเวณทันใดนั้น บรรยากาศโดยรอบที่เคยเค

นั่นยังมีชีวิต

อคอยคนที่นางรัก ศัตรูของนางยังมีชีวิตอยู่ ไยสวรรค์ถึงได้ลำเอียงให้คนชั่ว

งใกล้หมดแล้ว ข้าขอร้องท่าน เมียวชิง แก้แค้นให้ข้าที” ในยามนี้เลี่ยงหรงมั่นใจแล้วว่าคนตรงหน้าคื

ลับมาดั่งคำที่เคยสัญญากันเอาไว้ ยามนี้เหลือเพียงนางอยู่เพียงลำพังบนเขาเทียนจื่อ เมื

ียวกัน แต่นางนั้

วชิงก็พบว่าตนเองกำลังถูกชายฉกรรจ์ดึงทึ้งเสื้อผ้าขอ

กฝ่ายพกเอาไว้ที่เอวก่อนจะหมุนมีดและปักมีดเล่มนั้

างนั้นได้เข้ามาอยู่ในร่างของใครบางคนเพราะรับรู้ได้ถึงร่างก

คือหญิงสาวที่นอนร่างอาบเลือดอยู่ก่อนหน้า คำพูดท

เมื่อลองไล่ปราณในตัวก็พบว่าถึงร่างนี้จะไร้ซึ่งพลังย

่างที่กำลังจะสิ้นลมไปยังเส้นทางหลักที่คนมักใช้เดินทาง และดูเหมือนโช

ช้วิธีร้องขอให้อีกฝ่ายหยุดรถแล้วรับนางไปด้วยเมิ่งเมียวชิงกลับเลือกที่

เปิดรับโบนัส

เปิด