มนตราวังนาคินทร์ PWP

ห้นกยูงจับไว้เพราะพื้นเปลี่ยนจากสะพานไม้

นะนกยูง ล้ม

แขนใหญ่แน่น อูย…กล

ื่นมากเ

ดักผู้บุกรุกใ

เล่นใช่ป่

้นโวย อีกฝ่ายก็หัวเราะ

อเล่น เห็นนกยูงน

ี่ย เดี๋ยวผมจะเอ

น้ำเรียบร้อยอย่างระวัง แต

“…หว…

าไว้ได้อย่างไม่ยากนัก ชายหนุ่มรวบนกยูงเข้ามาในอ้อมกอดและคุกเข่าลงให้เด็กหนุ่มนั่งนิ่งบนหน้าขาของเขา

_“นก

_“ค…

รตะยิ้ม

จับนมพ

องและเห็นว่ามือเขากุม

“ขอโท

กรอบจนครรตะต้องใช้สองแขนแกร่งรวบร่างบางเข้ามา ใบห

ำลังจูบกั

ก สอดลิ้นโลมและจูบแนบแน่นกับนกยูงยิ่งขึ้น เด็กหนุ่มหลับตาพริ้ม เขายอมรับ

พี่…พี

ข้าไปจูบแนบแน่นอีก เด็กหนุ่มไม่ได้ปฏิเสธอย่างใด ยั

านเหลือเกิน

ขาจูบน้องอย่างเอ็นดูอีกครั้งพลางใช้ปลายนิ้วเคล้นคลึงยอดอก มันทำให้นกยูงมึนงงเหมือนสมองเขาตกลงไปในเครื่องปั่นอาหาร ร่างกายท่อนล่างร้อนวาบขึ้นมา ลิ้นร้อนของ

และมือพลางพยุงร่างบางให้ลุกขึ้นยืน เขาหันไปตามเสียงและเงี่ยหูฟังคลื่นบางอย่าง

กยูง ขอโทษด้วยที่ไม่

หนุ่มส่าย

ไม่เป็

ามทางนั้นนะ อย่าหันหล

ช้อนร่างบางขึ้นมาอุ้มราวกับเจ้าสาวและพาเดินจากโขดหินลื่นๆ ไปยังสะพา

ี่ขอเสื

“ด…ได

าวลายพรางแต่น่าแปลกที่เหมือนมีเลื่อมสีน้ำตาลอยู่ เขามองดูครร

เรื่องน้ำศักดิ์ส

_“ค…

จริงพี่ไม่อยากให้นกยูงเก็บน้ำวันนี้ไปเลย น

__“

มาช่วงข้างแรมนะ เป็นเวรพี่ทำน้ำศั

ายลับตาไป เขานึกในใจว่าไม่ได้ขอไลน์! แง…อุตส่าห์ได้รู้จักคนหล่อแล้วแท้ๆ

ตะบอกว่าห้ามหันกลับม

กอต้นสกุลค้อหนาทึบ อากาศเย็นและบรรยากาศวังเวงบอกไม่ถูกทำให้นกยูงตัดสินใจรีบเดินไปตามทาง มันค่อนข้างไกลมาก ไกลทีเดียว ราว 200-300 เมตรได้จึงค่อยพ้นเขตที่ม

ล้วน้ำศักดิ์

กมาแน่ แล้วจู่ๆ หัวใจก็เต้นแรงขึ้นมาอีกครั้ง สายลมแรงพัดโบกยอดไม้ นกยูงรู้สึกกลัวอย่างบอกไม่ถูกจึงรีบเดินออกไป เขาเดินตรงไปถึงสะพานปูนที่ข้ามกลับไปยังผืนดิน เมื่อถึงรูปปั้นพญาน

ื่อกี้…คือเม

ลิกคิดและเดินกล

วดน้ำศักดิ์สิทธิ์จากสกุลค้อซึ่งแช่ตู้เย็นเอาไว้ออกมาตั้งวาง ทีแรกคิดจะดื่มแต่แม่ห้ามไว้ว่าท้องเสียแน่ พรุ

ห้จริงเถอ

เดินขึ้นชั้นบนกลับห้องนอน เขาไปวางขวดรอไว้ในห้องน