เติมเงิน

ประวัติการอ่าน

ออกจากระบบ

ดาวน์โหลดแอป

มนตราวังนาคินทร์ PWP

Name: มนตราวังนาคินทร์ PWP
Rating: 5.0 (1 reviews)

doujinshifarm

นิยายวาย | ออกต่อเนื่อง

5.0

ความคิดเห็น

386

ชม

บท

"นกยูง" ไปมูพญานาคเพื่อให้สอบสัมภาษณ์งานราบรืน แต่พอกลับถึงบ้าน สองหนุ่มพญานาคดันตามมาหาถึงห้องนอนเสียอย่างนั้น!

R-18 การมีเพศสัมพันธ์ครั้งแรก

บทที่ 10 เคน

02-07 18:49

บทที่ 1 วังพญานาค

_____สำหรับเด็กจบใหม่ที่ต้องใช้พลังมูในการช่วยหางาน น้ำศักดิ์สิทธิ์จากวัดป่าสกุลค้อ จังหวัดอุดรธานี ซึ่งเป็นสถานที่เลื่องลือในฐานะวังพญานาคจึงเป็นอีกหนึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์สำคัญที่อาจจะช่วยให้ “นกยูง” บัณฑิตป้ายแดงสอบผ่านการสัมภาษณ์งาน เด็กหนุ่มผู้มีจิตมุ่งมั่นขับรถจากกรุงเทพ 8 ชั่วโมงไปอุดรธานีทันที หลังแวะกินไข่กระทะและขนมปังญวนรองท้องแล้วจึงดิ่งตรงไปยังวัดสกุลสุทโธซึ่งเป็นชื่ออย่างเป็นทางการของวัด รับบัตรคิวและยืนรอรอบเที่ยงครึ่งอย่างใจจดใจจ่อ เขาหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ตไปพลางระหว่างการรอและพบว่าสถานที่ไหว้มูปู่และย่านาคราชด้านในเป็นเกาะกลางน้ำขนาดเล็กซึ่งเกิดจากพืชน้ำต่างๆ รวถึงต้นสกุลค้อตายแล

ะกองทับถมรวมกันจนเหมือนเกาะกลางน้ำ เชื่อว่าเป็นจุดเชื่อมต่อระหว่างโลกมนุษย์และวังพญานาค ทันทีที่ก้าวเข้าไปในเขตจะพบว่าอากาศเย็นลงหลายองศาเซลเซียสราวกับไม่ใช่ดินแดนบนโลกมนุษย์

_____เมื่อได้เวลาเที่ยงครึ่ง นกยูงเดินไปต่อคิวเข้าแถวรอ ทุกคนต้องถอดรองเท้าก่อนเข้า ทางเดินเป็นกรวดล้างซึ่งตะปุ่มตะป่ำไม่เป็นมิตรกับฝ่าเท้าเท่าไรแต่นกยูงก็เดินเข้าไปอย่างไม่ย่อท้อ ในมือถือขวดน้ำเปล่าไปขวดหนึ่งเพื่อเก็บน้ำศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเป็นหนึ่งใน 108 แหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ของเมืองไทย เด็กหนุ่มเข้าไปเป็นคิวสุดท้าย เขาเดินย่องๆ แบบคนเท้าบางตามชาวบ้านไม่ค่อยจะทัน เมื่อเท้าแรกย่างเข้าไปยังสะพานพญานาคซึ่งเชื่อมระหว่างแผ่นดินกับเกาะ อากาศรอบตัวเย็นวาบลงราวกับอุณหภูมิลดไป 4-5 องศาเลยทีเดียว แดดร้อนเมื่อครู่หายไปหมด เมื่อเงยหน้ามองดูยอดไม้สูงชะลูดก็พบว่าร่มเย็นอย่างไม่น่าเชื่อ

_____“เหมือนไม่ใช่โลกมนุษย์เลย”

_____นกยูงพึมพำ เขาเดินตามสะพานพญานาคเข้าไปจนเห็นป้ายศาลปู่ย่าจึงเดินตรงต่อไปอีก พื้นเปลี่ยนจากสะพานปูนเป็นไม้กระดานตีเป็นพื้น มีเสียงไม้ลั่นดังสลับกับเสียงลมพัดยอดไม้และเสียงบางอย่างวิ่งอยู่ใต้กอใบไม้เน่าที่ทับถมอยู่รอบสะพาน เด็กหนุ่มรู้สึกใจไม่ดี มันอาจจะมีงูกระโดดขึ้นมาก็ได้

_____“เขาแค่มาทักทายน่ะ”

_____เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นเบื้องหลังจนนกยูงสะดุ้ง!

_____เด็กหนุ่มหยุดยืนและหันไปมอง ชายหนุ่มใบหน้าได้รูป คิ้วเข้ม ตาคมกริบ กรอบหน้าชัดเจนเหมือนเทพบุตรขอมหน้าปราสาทหินทำให้หัวใจนกยูงเต้นตุบตับ

_____“ใครมาทักทายเหรอครับพี่”

_____“งูน่ะ”

_____“งู!”

_____“เป็นบริวารของพญานาค มาดูลาดเลาว่าใครจะมาไหว้บ้าง”

_____นกยูงคิดว่าพี่เค้าคงเป็นสตาฟฟ์ของที่นี่มั้ง สวมชุดทหารพรานลายพรางโคตรเท่เลย นกยูงยิ้มให้ก่อนหันไปเดินต่อ เขาพบว่าข้างหน้าไม่มีใครเลย มันเงียบสนิทเหมือนไม่ใช่ดินแดนเดียวกับวัดที่วุ่นวายด้านนอก ดวงตาหันกลับไปเหลือบๆ มองว่าพี่เค้าจะเดินตามมาหรือเปล่า เฮ้อ…โชคดีที่เดินตามมา มีเพื่อนแล้วกู

_____“พี่ทำงานที่นี่เหรอครับ”

_____นกยูงตัดสินใจหันไปถาม ผมขอไปด้วยนะพี่ ที่นี่มันโคตรวังเวงเลย อีกฝ่ายเดินเข้ามาใกล้และยิ้มให้ หล่อล่ำดำบึกแบบนายทหารนี่ทำหัวใจเกเรเลยไอ้นกยูง

_____“ใช่ พี่อยู่ในวังนาคินทร์”

_____“ที่นี่คือวังนาคินทร์เหรอครับ”

_____“ใช่แล้ว บริเวณเกาะกลางน้ำแห่งนี้คืออาณาบริเวณของเจ้าพญานาคราชปู่ศรีสกุลค้อและองค์แม่ศรีสกุลนาคราชเทวี ทางเข้าวังนาคินทร์อยู่ตรงบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์”

_____“ผมอยากไปตักน้ำที่บ่อศักดิ์สิทธิ์ครับ”

_____ชายหนุ่มพยักหน้าและเหลือบเห็นขวดน้ำพลาสติกว่างเปล่าในมือนกยูง เขาพยักหน้ารับทราบและอาสาเดินนำ

_____“มาทางนี้สิ ทางนั้นเป็นทางไปไหว้ศาลแต่ถ้าน้องจะมารับน้ำศักดิ์สิทธิ์เป็นหลัก ไปทางนั้นจะใกล้กว่า”

_____ร่างสูงใหญ่เดินนำ นกยูงแปลกใจเพราะเมื่อกี้เขาเห็นว่าสะพานไม้กระดานเป็นทางเดินเส้นตรงทางเดียวแต่จู่ๆ พี่เขาก็เลี้ยวไปอีกทางซึ่งตอนแรกเขามองไม่เห็น

_____“ต้นไม้บังมั้ง”

_____นกยูงไม่คิดอะไรมาก เขาเดินตามไป อากาศรอบตัวเย็นลงเรื่อยๆ จนไหล่เริ่มสั่น บรรยากาศต้นไม้หนาทึบทำให้แสงรอบตัวสลัวลงและมืดครึ้ม ชายหนุ่มสูงใหญ่หยุดกลางทางและหันมามอง

_____“น้องหนาวไหม”

_____เด็กหนุ่มเงยมองแปลกใจที่พี่เขารู้

_____“นิดหน่อยครับ”

_____“ยิ่งใกล้บ่อศักดิ์สิทธิ์ก็ยิ่งใกล้ทางเข้าวังนาคินทร์ เป็นวังใต้บาดาล อากาศเย็นจัด”

_____“เหรอครับ”

_____“เอาเสื้อคลุมหน่อยมั้ย”

_____นกยูงพยักหน้า

_____“ก็ดีครับ”

_____แล้วชายหนุ่มผิวเข้มหน้าคมก็ปลดกระดุมเสื้อทหารพรานออก! เขาถอดเสื้อทหารแขนยาวออกและคลุมบ่านกยูงไว้ ชิ้นในคือเสื้อยืดคอกลมสีขาวลีบติดกล้ามเท่ๆ ของพี่เค้า! คนอะไรกล้ามงามขนาดนี้วะ! พี่เป็นนายแบบเปล่าครับ!

_____“เอ่อ…ขอบคุณครับพี่…”

_____“ครรตะ พี่ชื่อครรตะ”

_____ชายหนุ่มยิ้มเท่ให้แต่นกยูงโฟกัสหัวนม! บนกล้ามอกนูนๆ ของพี่เค้ามีหัวนมเด้งโดดออกมานอกเสื้อยืด! อีโรติกไปไหมครับพี่! คิดดีไม่ได้เลย

_____“ผมนกยูงครับ”

_____ครรตะทำหน้าหนักใจ

_____“อืม…มีปีก”

_____“ครับ?”

_____“เคยได้ยินไหมว่านาคไม่ถูกกับครุฑ แล้วครุฑก็เป็นสัตว์ปีก พวกนั้นชอบลากไส้นาคมากิน เลยต้องมีหน่วยลาดตระเวนคอยตรวจตราดูว่าไม่มีครุฑแอบซ่อนตัวเข้ามาหาทางเข้าวังนาคินทร์”

_____“อ๋อ งี้นี่เอง แล้วจะรู้ได้ไงล่ะครับพี่ว่าใครครุฑ”

_____“ได้กลิ่นก็พอเดาได้”

_____นกยูงคิดว่าตำนานพื้นบ้านแบบนี้ก็มีด้วย แล้วจู่ๆ ชายหนุ่มสูงใหญ่ก็ก้มลงที่ลำคอของเขา! เด็กหนุ่มเขินหน้าแดง! พี่…พี่ก้มลงมาทำไมครับ พี่ครรตะหอมมากเลยครับ กลิ่นเหมือนแสงแดดกับลมเย็นๆ เลย

_____“พ…พี่ครรตะทำไรครับ”

_____ใบหน้าหล่อเหลาที่ใกล้จนแทบรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นหันไปมองและยิ้มหล่อจนนกยูงใจเต้นแรง!

_____“พี่ดมกลิ่นนกยูงไง”

_____“ผมไม่ได้เป็นครุฑนะครับ”

_____“ไม่มีกลิ่นครุฑ แต่ท่าทางเนื้อนิ่ม หอมหวานน่าลิ้มลอง”

_____มือใหญ่วาดขึ้นไล้ปลายนิ้วเบาๆ ไปที่แก้มของนกยูง เด็กหนุ่มตื่นเต้นมาก! เหมือน…เหมือนพี่เค้าจะจูบเลยอ้า! เอาไงดี เราไม่ได้ชอบผู้ชาย แต่พี่เค้าหล่อเกินไป เปิดประสบการณ์ลองเบิกเนตรดูเผื่อจะได้รู้รสนิยมก็ดีนะ ครรตะมองใบหน้าน่ารักที่หลับตาปี๋ก็อมยิ้มเอ็นดู เขาหยิบใบไม้ออกจากเส้นผมของนกยูงให้ อีกฝ่ายลืมตามองและใช้มือปัดเส้นผม

_____“ใบไม้น่ะ”

_____“ข…ขอบคุณครับพี่”

_____“คุยกันไปเพลินๆ ก็ถึงเสียแล้ว บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์”

อ่านต่อ