ความทรงจำสีจางกับศาสตราจารย์ที่รัก

องวันใหม

ทำเอาเขมมิกาเข่าแทบทรุด หญิงสาวไม่คิดว่าสามีสุดที่รัก จะหยามเกียรติเธอได้ถึงเพีย

ยแววตาประหลาดใจ เธอถือใบหย่าไปวางไว้ที่โต๊ะทำงานของเขา ก่อนจะหันมาส

บผมกับภรรยาเท่านั้น!” เขาเพิ่งรู้ตัวว่าญานินนอนอยู

ย์ค่ะ”

ออกไปให้พ้น!ออกไปจากบ้านของผม” ท่าทีของปรเ

ม่รับผิดชอบญ

่ก็พอจำเรื่องรา

งมากเลยนะคะ ญา

บบอกว่าผมร้อนแรง ถ้าไม่อยากตกงา

่อนพูดออกมาด้วยแววตาเคียดแค้น ก่อนจะคว้าเสื้

//

โถง ท่ามกลางบ่าวรับใช้ แต่ไม่มีใครกล้าเข้าไปพยุงเธอ

หนา” หญิงสาวพูดประโยคนี้ออกมาทั้งน้ำตา แต่ปรเมศกลับเบื

ใจ ไม่ว่าคุณจะพยายามแค่ไหน

่ะ ถ้าเทียบกับเด็กคนหนึ่งที่ต้องการเกิดมาลืมตาดูโลก” คราวนี้เขมิกาไม่อาจเก

รเริ่มต้นชีวิตใหม่ เอาเด็กออ

ำมหิตอย่างคุณแน่นอน เงินนั่นฉันไม่ต้องการ สิ่งทีเขมต้องการคือขอใ

อ... หึ

ปรเมศเอ่ยออกมาช่างอบอุ่นแสนหวาน เวลานี้กลับแตก

ยปรเมศก็เลือกที่จะทรมานเขมมิกา ภรรยาที่เขารักสุดหัวใจ

ายกับเธอ อย่าคิดว่ามองกลับมาแล้วจะเจอ ผู้หญิงอย่างเธอไม่ได้

จอกับคุณ ขอให้เราสองคนไม่ต้

ลียดผมมากสิน

องมาก จนรู้สึกรังเกียจขยะแขยง มันกำลั

้หญิงอย่างคุณจะใช้ชีวิตโ

นอีก ลาก่อนปรเมศ” เขมมิกาเดินออกมาจากบ้านหลังนั้นด้วยหัวใจอันแน่วแน่ เธอไม่แม้แต่จะหันหลังกลับไปมอง จุดมุ่งหมา

อะไรบ้า ๆ แบบนั้น” นทีรู้สึกแปลกใจที่ปร

คนต่างก็เจ็บปวด... บอบช้ำมามากเกินพอ ส

ิงเอาเด็กออก นั่นลูก

่นต่างหา

ทำไมถึงคิดว่าเธอจะนอกใจ ขนาดผมยังเชื่อว่

งอาจารย์ญานิน จัดการย้ายเธอไปสอ

าอย่างโล่งอก เพราะอย่างน้อยเขาก็ได้ปลดปล่อยเขมมิกาไ