สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง เล่ม 2
ิบทำอาหารก็เยอะพอสมควรเลยนะเนี่ย” ฉินหลิ
ดของเวลานี้คือ
างโดยรอบจนกระทั่งพบ
งเดินเข้าไปและเริ่มก่อกองไฟไว้ใกล้ปาก
แรมให้ตัวเองไปได้ไม่ทันไรก็ได้ยิ
มคนกำลังประมือกั
างดับก็พอ หลังจากคนพวกนั้นไล่ตามกันไปไก
่อหน่ายจึงไม่มีอะไร
ข้าจะโชคดีเจอเหย
ี่มัน สัตว์อสูรตนนั้นได้รับบาดเจ็บ ระดับของมันอยู่เพียงขั้นที่สอง คงจะโดนจอมยุทธ์คนอื่น
้องขอแก่นอส
ทรมานนาน ถึงนางจะต้องการใช้ประโยชน์จากมันแต่ก็ไม่จ
ถุงเฉียนคุนก่อนจะเดิ
ตว์อสูรหลายตัวแล้ว แต่พวกมันตัวเล็กจิ๋วและว่องไว นางยังจับไม่ทัน กระทั่งบังเอิญเจอสัตว์อสูรระดับหนึ
เสื้อผ้าตัวเองก็ต้องย่นคิ้ว ตัวนางเลอะคราบเลือด
ล้วเชียวนะ” ดูเหมือนว่านางจะยังกะแรงต่อระดับขั้นของสัตว์อสูรไม่ถู
องสำรวจดูอีกสักหน่อ
งไม้ ยืนมองบริเวณโดยรอบจากมุมสูง แม่น้ำสายนี้มีขนาดเล็ก และที่ไกลออกไปไม่มากนักก็มองเห็นเป็นสระใหญ่น่าจะเป็นต
่นี่ได
็ล้างคราบเลือดคราบฝุ่นที่เปรอะเปื้อนเสื้อผ้าออกด้วย ถึงอย่างนั้นก
รู้จากอาจารย์ถู
ยขับไล่สัตว์อสูรไม่ให้เข้าใกล้บริเวณนี้ สูตรนี้นางคิดค้นขึ้นเองจากการเรียน
ไม่ค่อยได้ออกแรงอะไรนอกจากล่าสัตว์ แต่กลางคืนก็ไม่ได้หมายความว่าน
่งยากจริง ๆ จะให้เวลาต้มเนื้อ
ที่ต้องทน แต่ใครบ้างจะอยากกินของไม่อร่อยไปเรื่อย ๆ หลังจากเสร็จการแข่งนี้นางจะทำอ
ยอะ ๆ และเก็บเง
ราวกับพระเจ้า เงินไม่ใช่ทุกอย่างใน
ก ถึงที่ผ่านมาเมื่อชีวิตที่แล้วนางจะไม่ได้ย่ำแย่ถึ
้องห
มเปลี่ยนสีแล้ว อีกไม่นานรัตติกาลจะกลืนกินนภาอย่างแน่นอน นางจัดกา
เวลาต้องพักผ่อน ความสงบเงียบยามค่ำคืนมิได้มีอยู่ที่นี่ เสียงคำรามสัตว์อสูรดังกึกก้องมาจากหลายทิศ
ได้สูงว่านางจะถูกรบกวนตอนกลางคืนระหว่างหลับ ไม่คนก็สัตว์อย่างใดอย่างหนึ่ง หากเข้าม
ำรามลั่นและกระบี่ฟาดฟันกันก็เงียบสงัด ฝีเท้าหลายคู่ย่างเข้ามาใกล้จนลํ้ำ
ก็จะลงมื
คิดนี้ไม่ค่
ัวอะไรกันก็แ
้ ข้าไม่คิดว่านางจะธรรมดาหรอก”
จะเข้ามาเก็บกวาดแค่สัตว์อสูรระดับต่ำเพื่อหาแก่นอสูรระดับล่างก
กอ่อนแอคนอื่นก
ะ” ในกลุ่มนั้นคนหน
ะมีอะไรโผล่ออกมาตลบหลัง อีกคนก็เดินใจลอยยังไม่รู้ร้อนรู้หนาว
จริง ๆ แค่เด็กคนเ
วความอำมหิตของเจ้ามากกว่า
ไปให้พ้น!” เขาตวาดลั่นก่อนอีกสองคนจ
อนนี้ก็จับพลัดจับผลูลงเรือลำเดียวกันแล้
กเขาไม่ได้สน
งนางก็โดดเด่นจนน่าใจหาย นางล้มสัตว์อสูรได้ แต่กลับไม่ยอมต่อสู้กับจอมยุทธ์ด้วยกัน ทำให้หนึ่งในกลุ่มนั้นคิดว่าน
นว่านางเป็นเด็ก พวกเขาจึงคิดแย่งชิงแ
ในมือมั่น ดีดตั
นอย่างง่ายดายจนน่าแปลกใจ พลันแผ่นหลังก็เย็นวาบราวกับถูกมัจจุราชจับจ้อง เขา
ร้
นว่าตรงที่ตนปักกระบี่ลงไปเป็นแค่เปลไม้
ังไม่ทันตั้งกระบวนท่าก็โดนกระบี่สั้นตัดเฉือนเข้าเนื้อไปหลายแผล ก่อนฝ่าเท้าของเด็กหญ
็กคนเดียว ทำให้ข้าบาดเจ็บไม่ได้แม้แต
หวงราวกับเหินร่อนบนอากาศ เดินได้บนฟ้า ดั่งขนนกไร้น้ำหนัก มือหนึ่งถื
ของมนุษย์แน่หรือ!” เขาตะเกียกตะกายวิ่งหนีไม่สน
งมันมุ่งหน้าไปซัดอัดเข้าไปซ้ำจนด้ามจับกระแทกเข้ากับแผ
ายตาหวาดกลัว แต่อีก
ใกล้ข้านะ อ
นอาวุโสเองไม่ใช่หรือที่ตั้งใจจะลงมือกับ
พเดินได้พวกนั้นจึงจัดการได้ยุ่งยากกว่านี้เสียอีก พวกมันไม่มีสมองคิด จู่โจมเข้ามาอย่างสะเปะสะปะไร้ทิศทาง
ได้อย่างไร ต่อให้ร่างกายของฉินหลิวซีไร้พรสวรรค์ แต่เมื่อนางเติบโตขึ้นเป็นสาวเต็มตัว
้วผูกเอาไว้บนต้นไม้ รวมแล้วสิ่งที่ยึดมาได้คือแก่นอสูรระดับหน