พ่อกำนันคนนั้น ต้องเป็นขอฉันคนนี้

นเมื่อก

ตงไทยก็เอ่ยปากถามสาวสองเพื่อนรุ่นพ

เพราะอยากรู้ว่าคนที่เธอเดินชนเขาเมื่อกี้น

จำตำบลหนองปลาไหลขอ

ะบ้าเหรอไงเขาโสดหร

แต่เจ๊ว่าแกอย่

ถ้าเขาโสดก็แสด

ยู่บนคานไปตลอดชี

ี่ถูกใจไง มาวันนี้ก็เจอแล้ว ปณิธานที่ตั้งเอาไว้มันก็ต้องเปลี่ยนแ

ที่กลับมาจากกรุงเทพ ฯ วันแรกมันบอกจะไม่ยอมมี

ห้แกฟังก็ได้ แต่แกต้องไปช่วย

เกรงใจชุด

แล้

ได้

ทุ่งนา ไม่นานเสียงเครื่องตัดหญ้าก็ดังขึ้น แตงไทยหอบหญ้าใส่

วัวของเจ๊ไก่ก็แล้วเสร็จ ตอนน

ายต้นมาทำส้มตำให้เธอกิน ระหว่างนั้นก็เล่าเรื่องกำนันหิ

จัง เมียมาตายจาก ด

ีแล้ว แต่เขาก็ยังไม่ยอมเปิดใจคบใคร เพราะยังลืมเมียที่ตายไปไม

หนึ่งในตองอูเหมือนกัน ทั้งสวยและรวย

ใจและมั่นหน้า เจ๊ไก่คร้านจะพูดอ

องมาเบ้ปาก เจ

ยอะไ

ูจีบกำนัน

รำคาญ แต่ก็ต้องพยักหน้า

ตาทองไม่อยู่บ้าน แกน่าจะออกไปดูข้าวที่น

ป็นกับข้าวมื้อเย็น หลังจากนั้นก็รีบอาบน้ำอาบท่า เพรา

ลับมาถึงบ้าน แตงไทยจึงบอกให้พ

็นไงบ้า

แล้วก็คง

ยก็แยกตัวเข้าห้องนอน เธอนึกถึงเรื่องของกำนันห

ป็นพ่อหม้ายเมียตาย ไม่ค่อยพูด ดูหยิ่ง ๆ แต่ที่จริงทำงานดีมาก ใส่ใจชาวบ้าน การศึกษาจบป

่วอยู่ในหัว เธอคิดถึงแต่สายตาคมเข้มของเขาจน

าลืมนะมีตักบาตรเทโวที่วั

ือ

นี้แ

ลับแล้วจึงได้เดินออกจากห้องนอนไป เ

ยพ่อก็ไม่ค่อยพูด ยังดีที่แกไม่กินเหล้าไ

าวแต่ละปีก็ขาย แบ่งเก็บไว้กินเพียงนิดหน่อยเท่านั้น มีวัวอีกหลายสิบตัว ตอนที่เธอกลับมาอยู

ค์อยู่ เดี๋ย

อมีลูกคนเดียว ถ้าไม่ให

เหมือนกัน เพราะเธอตั้งใจว่าจะเป็นโสดไปตลอดชีวิต จึงตั้

นต่อมา

ตง

าใส่ข้าวสารอาหารแห้งเดินตรงไปหาเจ๊ไก่

๊ไก่ก็ก้มลงกระซิบอะไรบางอย่างที่ริมใบหูเธอ พอเจ

เจ๊ กำนัน

ริ

ึงจุดที่ทั้งสองคนยืนอยู่ แตงไทยหยิบของใส่บาตรแต่ว่าสายตาของ

หลบสายตาคมเข้มคู่นั้น ใบหน้าของเธอร้อนผ่าวและลา

คล้ำ แต่ก็เท่ห์สมเป็นชายไทย และดูเหมือนว่าเธอจะได

วน เสื้อเชิ้ตแขนสั้นลายสก็อตสีเข้ม นิ้วมือเรียวแกร่งสะอาดสะอ้าน เล็บตัดสั้นเรียบร้อย กาง