ใต้ดาวดวงเดิม

ก้วกาแฟแน่น ทั้งท

รให้เขาทิ้งอะไร

ยเขาไป อย่าทำให้เขาต้องเลือก ร

้แค่นั้น ก่อนที่มีน

นตัก เขาเงยหน้ามายิ้มแบบเดิม แต่มี

หนมา

…ซื้อ

ด้อะไร

ึ่งข้อ…ที่ย

ดคิ้วเข

มที่ฝืน ยิ้มที

ียง มองใบหน้าคนที่เขารักที่สุด เขาลูบ

นั้นไม่มีคำตอบ มีเพียงดาวดวงเดิมบนฟ้าที่ยังส่อง

าอะไรเปลี่ยนไป แค่รู้สึกว่าอากาศในห้องมันเงียบ

ท ใบหน้านั้นดูสบาย…เพราะยังไม

เก็บของในลิ้นชักเล็กๆ ที่เขาใช้ แย

้ตบุ๊ก และ…ถอ

ธีร์เคยให้ไว้ตอนมัธยม มีนผูกโบกลับไปเห

นั้นฝน

เปียกนิดหน่อย เสื

ววางกล่องของขวัญเล็กๆ หน้าต่างเปิ

บมาทันเ

ิ้มบนใบหน้าดูเศร้า แต่นัยน์ตาคู่นั

องจะคืน

ไปให้ ธีร์มองมัน เหมือนจะจ

ด…และพบจี้ดา

มีนหา

ทำตามความฝัน ควรมีชีว

ไม่มีนาย” ธีร์พูดเร็ว ราวก

ที่ดีที่สุด” มีนยังพูดด้ว

ยซ้ำว่าฉันเลือกอะไร!” ธีร์เริ่มเสียงดัง เสี

ั่นแหละคือสิ่งที่ทำให้ฉันต้องเลือกแ

และเ

ฉันก็พอใจแล้ว” ธีร์ทรุดลงนั่งตรงหน้า มีนก้มหน้าลงมอ

สียงธีร์แหบพร่

ก็รั

ยบงัน ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปกอด เขากอดธีร์แน่น กอดแน่

ยนต่อเราก็เลิกกัน” ประโยคนั

ในกล่องไม้บนโต๊ะซึ่งท

้องทำแ

ถ้านายไม่ไป เราก็อ

ริงจังของอีกฝ่ายทำให้เขารู้ว่ามีน

ันอยากให้นายถอยห่างฉันหน่อย” มี

รำคา

ตัวติดกับฉันทำไมตลอดเ

ราะอยากให้ธีร์ไ

ฉันสักที” มีนหันหลังก่อนจะเดินจากไป ทิ้งธ

้าสีเทาปนน้ำเงิน เสียงฟ้าร้องเบาๆ

่าทางธรรมดา เหมือนคนที่มาส่งเพื่อน แต่ดวงตาของเขากลับเ

ลังเลยสักครั้ง เหมือนเชื่อสนิทใจแล้วว่า…ไม่มีใ

วที่ห้อยคอไว้แน่

เขาซื้อมาหน้าตาเหมือนกันเป๊ะ เหมือนย้ำกับตัวเองว่