ใต้ดาวดวงเดิม

นโบกมือร่ำลากันด้วยรอยยิ้ม บางคนกอด บางคนร้องไห้ แต่ตรงมุมสงบข้างสนามฟุต

ัด ริมฝีปากเม้มแน่นเหมือนพ

เป็นกล่องสีน้ำเงินเข้ม ผูกโบสีเงินเ

ะตากแดด วิ่งเล่นมาเมื่อครู่ เขาเปิดกล่องอ

ดาว…” มี

างยิ้มบาง ดวงตานิ่งสงบแต่แฝงไว้ด้

อทันที มือแตะจี้ดาวเบา

’ลัยด้วยก

ไปด้ว

ยู่ห้องเ

กัน เสียงหัวเราะปนแสงแดดอุ่นที่ลอดผ่านใบไม

งใบมีแค่คนสอ

” มีนยื่น

น รอยยิ้มของเขาคือค

นาย…ใต้ดาวดวง

้น ทั้งสอง

ันก็ต้องผ่านอะไรอีกมาก…ก

ั้งเมืองในยามเย็นผ่านกระจกสูงจรดเพดาน แสงแดดยามห้า

ง ดวงตากลมเป็นประก

เดียวในห้อ

ธีร์ตอบ พลางวางกล่

าเห

ร์เดินเข้ามาหา หยุดยืนตรงหน้ามีนแล้วเอื้อมม

ไม่อยากอย

นสีจางๆ จากทั้งความเ

.จะไม่อยา

ธีร์ มือของเขาไล้ลงมาที่แก้มของมีน

ที่ยังอ

งในคืนนั้น หลังมื้อเย็นง่ายๆ ที่ทั้งคู่

มื่อธีร์เดินมานั่งลงข้างๆ บนโซฟา เขาไม

หัวใจเต้นแรงอ

อมมือจับแก้วไวน์ออกจากมือของมีน วาง

งเวลาที่ทั้งโลกเหมือนเงียบลง เห

ะขยับถี่ขึ้น เรียนรู้จังหวะข

้ทุกอย่างเกิดขึ้นอย

อย เสียงลมหายใจระคนกับเสี

ใต้ผ้าห่มไหมเนื้อดี กลิ่นกายปะป

เบาๆ ขณะใช้นิ้วเกลี่ยเส้

่เสียใจเลย” มีน

ง เขาไม่พูดคำว่ารัก…แต่การ

เมืองทั้งเมื

มีแสงที่อุ่นกว

้น มีหัวใจสองดวงท

ก...ไม่ใช่

กลัว ความหวัง และทั้งหมดขอ

อยๆ ลืมตา เขาไม่ได้ตกใจ แค่หันไปอีกด้านแล้วเห็นภาพที่คุ้นเคยดี

ู่ครู่หนึ่ง แล้วจู่ ๆ ธีร

ีกแล้ว…” มี

อะ จะให

งแอบมอง” ธีร์ลืมตาแล้วย

ีไปอาบน้ำ แต่หัวใจ

อกันออกจากคอนโด ฯ ก่อนจะ

ต่ทุกวันก็ยังหาเวลานั่งกินข้าวด้วยกัน กอดกัน

คร แต่ก็ไม่ได้ปิดบังจนต้องหลบซ่อน เหมื