ซีรีส์คู่รักข้างรั้ว

บไปต่อสายไฟรถต่อ ไม่งั้นค่

้าจะเทสต์ลำโพงอีก รบ

เขารับปาก

งที่เดินข้ามรั้

ส้ม มะนาวเอากระบวยไปรด

ีวิตที่อ

้ามาจอดซ้อนหน้าบ้านของเธอ จนรถเ

๋ยวผมย้ายรถให้” ภูผาตะโกนข้าม

วของพี่กี

ัญญาว่าไม่เก

ายใจ หันกลับมารดน้ำต้

่อย่างมั่นคง พอดีภูผาวิ่ง

ผมย้ายเดี

นะคะ ฉันต้องออกไปซื้อของ” มะน

บ” เขายกมือ

ววิดีโอคอลมาในจังหวะที

วันนี้ให้ฟังหน่อยว่าถึ

จอดรถ แต่ก็มีน

้วยิ้ม

นบ้านห

ของเธ

ยดี จีบเลย แ

่อนบ้าน” มะนาว

่อความสงบ แค่

วยังพูดไม่ทันจบ ไฟทั้งบ้านก็กะ

เวงนิด ๆ เพราะเธอยังไม่ชินกับที่อยู่ใหม

” เสียงของภูผาดังชั

พราะว่าโทรศัพท์ของเ

พียงเสียงแมลงกลางคืนดังแทรกมาเป็นระยะ ๆ มะนาวกอดแขนตัวเองเบ

ไฟฉายวูบผ่านร

รงไหนครับ” เสีย

ีไฟฉายสักกระบอก ไม่มีเทียนไขสักเล่ม คิดว่ามีแค่

เคค

ั้งซอยเล

ปลงมีปัญหา” ภูผาส่อ

ว่าจะกลับมาก

ัง” เ

่ได้กินข้

าเงียบไปครู่หนึ

ดหน่อ

มี่ให้เอ

ัวเราะ

ฉันก็มีบะหมี่เหมือนกัน แค

้วเรานั่งกินกันคนละฝั่งรั้วดีไ

มี่คนละฝั่ง

นติกนะครับ” เ

ไรค่ะ ฉั

นาวเงียบไป แต่ริมฝีปากยกย

ยเหรอ เห็นทั้งเช้า ทั้งบ่า

อบซ่อมโน่นนี่ไปเรื่อย ของเ

เปิดดัง ๆ นั่

ก็แอบเทสต์เพลงไปด้วย

ยงเสียงแมลงกลางคืน แล้

อนบ้านใหม่มาอยู่ตรงนี้ ก่

จเธอเต้นแรงอ

ื่อความสงบ ไม่ใช่เ

้าใจ” เขาร

ได้” แสงไฟฉายสั่นเล็กน้อย เหมือนเขายกมือเกาศีรษ

ำเสียงดังอีก

ำด่า แล้วหาข

รู้จักฉันม

ง” ประโยคนั้นทำให้ห

นเข้าซอยมา ไฟฟ้าสว่างวาบกลับคืนมาอ

ฟมาแล้ว คืนนี้

ขอบคุ

ับ” เขาพ

้ฝันดี

อยู่ครู่หนึ่ง

ดีค่

ับคำพูดง่าย ๆ ที่ลอดผ่านรั้วไม้เหมือ

ทะจมูก มะนาวขับรถคันเล็กสีขาวกลับจากตลาด ตั้งใจจะนำรถเข

้นที่จนล้ำเข้ามาเกือบครึ่งหน้าบ้าน

นลงจากรถ กอดถุงผักแ

ณภู

ดังตึงตังจากใ

รั

้ามเปื้อนคราบน้ำมัน มือยังถือค้อนอยู่ เข

ไม่ได้ค่ะ” มะนาวชี้นิ้วไปที่กระบ

องเลยจอดแบบนั้น

นี้เ

ทราบ

บถอยรถเข้าบ้าน แต่

ียงไว้รอบ ๆ รถพี่เลย จะได้รู้สึกเหมือนอยู่ในสวน