เจ้าบ่าว (ไม่) จำกัดรักซีรีส์ เจ้าบ่าวขบวนสุดท้าย
ท
า 07
ศักรา
ใจกลางเมืองหลวง
ับซ้อนกันเป็นมุมสูงตามแปลนบ้านแบบที่เจ้าของโครงการบ้
าบไล้ประตูรั้ว
ิจิตร…ดูแล้วชวน
หลังใหญ่พื้นหญ้
วบ้านจรดหน้าบาน
บบานสไลด์ถูกล็อค
กันโจรผู้ร้ายที่
ในห้องโถงขนาดกว้าง ร่างสูงโปร่
น้อยด้วยท่าสบาย ๆ มือเรี
หน้าเรียวรูปไข่ ผิวสีสำลียิ่งยามสะท้องแ
คเคยชินกับการอยู่บ้านคนเดียวตามประสาหนุ่มโสด ธี
นุ่มอดทำให้ชายหนุ่มยกยิ้มขึ้นมาไม่ได้ เวลานี้เขา
ยอะเท่าไหร่เขากลับต้องดูแลรักษาร่างกายตนเองมากยิ่งขึ้นจนคนแถ
ัคเอื้อมมือเรียวขึ้นหยิบโทรศัพท์สมาร์ท
ดวงหน้าคมคายแต้มรอยยิ้มอ่อนขับใ
้วเอาหูแนบกับโทรศัพท์ส
้องครัว สายตาคู่คมกวาดหาเครื่องบ
น์เตอร์ครัวขนาดใหญ่ มือหนาเอื้อมหยิบ
ก็โชยเข้าจมูกของชายหนุ่ม ธีรรภ
ยหนุ่มเอ่ยกรอก
ึ้น กลิ่นกาแฟหอมกรุ่นทำ
ล็กลายกนกสีน้ำเงินสวย ธีรรภัคแนบหูโทรศั
์ครับ...คุณเพื่อน
ับ ดวงหน้าคมคายของชายหนุ่
งานแล้วนะเว้ย” ปลายสายเอ่ยข
่ะ” ธีรรภัคเอ่ยขึ้นพลาง
งเด็ด” ปาภัทรเพื
อ็งชมผู้หญิงคนไหนมาก่อน ข้าธีรรภัคคนนี้ชักอยากจะเห
ย มือเรียวของเขาเอื้อมหยิบแก
ื่อไหร่จะสละตำแหน่งว่ะ” ปลายสายเอ่ยถาม
นิทหนุ่มอย่างปาภัทร ธีรรภัคถ
วมหลังเป็ดสะก่อนว่ะ” ธีรรภัคเอ่ยตอ
ครึ่งของน้องตาลข้าหรอกเว้ย” ธีรรภัคเอ่ยขึ้นขณะน
น่ะเหรอ” ปลายสายเอ่ยแ
าแฟร้อนแทบจะลวกลิ้นตาย ทว่าเสี
๊งป่
วานมาว่ะ” ธีรรภัคเอ่ยตอบอย่างยียวน แล้ววางสายเพื่อ
แค่แขกรับเชิญ” ธีรรภั
โต สไตล์ตะวันตกตั้งตระหง่
ลี่ยิ้มหวานให้มากที่สุด แม้ว่าเวลานี้อรณ
ือนหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่หอบกล่องข
ันเป็นสิ่งดี มนุษย์เป็นสัตว์สังคม การขาดมิตรภาพก็เสมือนต้นหญ้าขาดน
ตกนี้ อรณิมาเพิ่งจะเคยเห
าดอดทำให้หญิงสาวรู้
แล้ว” อรณิมาเอ่ยด้วยเ
บ้านของเขาที
ขนมเค้กสองปอนด์รออยู่อย่างนั้น...นานจนหญิงสา
่อย ๆ ไปตามแรงวาโย กระโปรงของอรณิมาเป็นชุดเดรสสั้นกร
นะ” อรณิมาอดบ่นก
ความคิด ดวงหน้าหวานที่ประทินโฉมมาอ
ของอรณิมาต้องหยุดลง เมื่อห
ีดำขนาดใหญ่ลอยผ่านไป บรรยากาศรอบด้านดูอึม
ดคิด รองเท้าส้นสูงของอรณิมาก
งดังลั่นหน้าบ้านของชายหนุ่ม ข
้องขึ้น แล้วพุ่งตัวเข้าไป
วะทำให้ร่างของเขาเซถลาล้
ุ่มเบิกตากว้างแล้วกวาดสายตามองไปรอบๆ สายตาเ
ร้องขึ้น ขณะหญิงสาวพยายามลุก
ุรุษหนุ่มผู้มีใบหน้าคมรคาย หาก
อย่างตะกุกตะกัก ชายหนุ่มวางตัวไม่ถูกนั
แรกที่หญิงสาวเอ่ยออกมาทำให้ ธ
ยงแบบนี้ที่ไหนนะ’ ธี
ุ้นหูเขามาก กระนั้นความรู้สึกป
สัยการเข้านอนดึกเมื่อวานและเรื่
ามขึ้นขณะลอบสังเกตอากัปกิริยาขอ
ร” ธีรรภัคเอ่ยขึ้น
ว์และค่อนข้างรูปงามราวเทพบุตรลงมาจุติก็ไม่ป
ยสีหน้าราบเรียบ นัยน์ตาเรียวรีหล
มาใหม่ค่ะ...ฉันเลยเอาขนมมาฝากเพื่อนบ้าน
ทานขึ้น ท้ายประโยคธีรรภัคพยาย
หวานแหลม ขณะดวงตากลมโตของหญิงสาวกวาดมองกล
อาขนมมาให้’ ธ
ะครับ” ธีรรภัคเอ่ยขณะลอบมองอากัปก
” อรณิมาเอ่ยอย่างตำหนิตัวเอง ดว
...ก็ได้ครับ” ธีรรภัคเอ่ยขึ้นแล้วสบสายตาของหญิงสาวที
ขึ้นสีแดงเรื่อไม่ได้ อรณิมาสัมผัสได้ว่าเวลาน
ก็ได้ค่ะ” อรณิมากล่าวแล้วระบ
ล้วล่ะค่ะ” อรณิมาเอ่ยขณะก้มหยิบกล
กผิดไม่ได้ เพราะเมื่อก่อนหน้านี้สองชั่วโมงก่อน
ค เขาจะร้องไห้ไหม’
คุณนิมาดื่มกาแฟที่บ้านผม” ชายหนุ่มเอ่
งหน้าหวานแต้มรอยยิ้มอ่อนจาง หญิงสาวสบสายต
บกวนคุณภัคแล้วล่ะค่ะ” อ
” ธีรรภัคเอ่ยแล้วผายมือเชื้
์ปิดลงอย่างแผ่วเบา ธีรรภัคยกมื
รค์ชัดๆ’ ธี
ยวขาวสะอาดของอรณิมาที่สาวเท้าเข้า
+