นพรัตน์ & ณัชชา
ครบสามเดือนของน้องมันแล้ว พี่เลยว่าจะเอา
ในมือมีโอพีดีการ์ดของลูกค้ามาด้วย ยั
่ลบชื่อเราออกแล้
่ว่าหรือคะที่ลบแก้แบบ
กว่าเดิม “ไม่เป็นไรณัชชา เดี๋ยวพี่คุยกับหมอเอง หมอคุยง่ายจะตาย แกไม่ซีเรีย
็นของน้อง แ
าไม่กี่ปีก็เงยหน้าขึ้นสบตา ยิ้มแต่ป
เป็นของณัชชาอยู่แล้ว พี่
อยอดขายเธอไปก็บอกแบบนี้ จนตอนนี
้เป็นก้อนเดียวไง ก็เลยยังไม่โอนให้เรา” บอกจบแก้ไขรายการในโอพีดีการ์ดเ
ไปแล้ว หลังมัดมือชกเธอเป็นอันเรียบร้อย และความซวยก็มาเยือนณัชชา เมื่อแพท
เลยช่วงนี้ มีปัญห
ากไม่ทันจบความดี แพทย์หญิงผู้เป็น
อา
้า ถามออกไปด้วยเ
ปีแล้ว...” แพทย์หญิงวัยสี่สิบปลายๆที่ยังสวยยังสาวอยู่มากพูดถึงความจำเป็นในการลดพนักงานอ
่อีกฝ่ายให้เธอออกน่าจะเป็นเพราะเรื่องส่วนตัวมากกว่าเรื่องงาน เดินออกมาจากห้องหมอแ
ุณ
เธอถูกให้ออก ด้วยเหตุผลง่อยๆ ยกมือไห
ีค่ะคุ
งผมอีกแล้ว เรียกเ
ที่นี่ ทั้งๆที่มีภรรยา มีลูกแล้ว ณัชชาไม่เคยทำตัวสนิทกับเขา แต่เพราะพี่สาวของหมอเป็นคนขี้หึงมาก เคยมาที่
คุยอะไรด้
ไปเก็บข้าวของ
้เรารับสด สวัสดิการอะไรก็ไม่มีให้สักอย่าง ถือว่าตัวจ้างแพงกว่
ุกอย่างในคลินิกแห่งนี้ แต่ก็
ห้ทำงานต่ออีกนั่นแหละพี่ดา
ว นี่ไปสมัครที่คลินิกหมอ...ไหม พี่เห็นเขารับคนเพิ่มอยู่นะณัช” ท
บอกปัดกลับไป “
แล้วก็ตั้งใจว่าจะมาทำงานให้ครบ หากไม่นับรวมเรื่องนั้นแล้ว ท่านก็ไม่เคยเอาเปร
ูน
ทีมพักเที่ยงทักหญิงสาวที่นั่งยิ้มบนโซฟาตัวสวยหน้าคล
ารหน่อยน่ะ ณั
็นวันทำงานวันสุดท้ายของเธอ แต่ไม่ได้เอ่ยอะไรออกไปให้อีกฝ่ายรู้
่ออีก “แล้วพรุ่ง
นี้เราจะได้ไปกินข้าวด้วยกัน” พอเห็นสีหน้าคนถูกชวนเจ
้วนิ่งไม่ตอบรับก็มุ่นคิ
ลับไปนอนพักที่ห้อง
ไหนก็ได้ ไปนะ ไปกินข้