เสียงเพรียกของสองหัวใจ

ได้แล้วคนดี เดี๋ยว

บบบางบนเตียงใหญ่ที่กำลังนอนหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอเลยแม้แต่น้อย ยันผลให้ผู้เฝ

องคนนอนหลับหรือก็อ่อนโย

กขี้

ืม

างออกมาให้รอยยิ้มบนริมฝีปากหยักลึ

จากปากรินรดใบหน้ากระจ่างใส หวังป

ล้วครับ ไม่

.อีกนิ

ระหงที่ขยับพลิกตัวหนีการรบกวนด้วยแววตาอ่อนโยนยิ่งยวดไม่ต

.ผมมาหาแทบจะทุกวัน เมื

ิรุ

ม้จะฟังเลื่อนลอยเพราะยังตกอยู่ในนิทร

อดิ

ณจอมป่วน

ยิ้มจางหายไปเลยแม้แต่น้อย แม้

คุณอย

ร

ในที่สุด มันก็สิ้นสุดลงแล้ว

วามว่า

ู้ก็รีบตื

่นเ

่ใช่เหรอ ไม่อย่างนั้น

ลึ

องมาว่

โตก็เหมือนจะออกมาโดยอัตโนมัติ และมันก็ถูกส่งไปให้เจ้าของรอยยิ้มสว่างไสว

คุณรู

นึกอยู

กับคุณนั่นแหละ...รู้

กอย่าง

้ใจ

นทนาของชายหนุ่มตาโต และท่าทางนั้นก็นำ

องรีบลุกขึ้น

มอะไร ซึ่งก็เล่นเอาคนเตรียมตั้งท่า

ดี๋ยวค่อยถามต

งบ้

ะรอคุณอยู่ที่นั่น

คุณอยู

งมหาศาลฉุดหญิงสาวลุกขึ้นมาจากที่นอน ให้ลืมต

แล้วเหร

บบ

างดี แต่ก็ทำให้คนถูกเรียกสะดุ้งโดยไม่รู้ตัว เนื่องเพราะความฝันที่เพิ่ง

ครกันแน่

ธวัลยาเฝ้าถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า

..แด๊ดเ

ากภวังค์ความคิด และกลับมาอย

ด๊

งตื่น

ูกโด่งตามสัญชาติจรด

นิ่งค

ค่ะ...กี่

ม่รอทานข่าวอยู่ เด

จฉา

ี่เพิ่งสร้างเสร็จ และถือโอกาสฮันนีมูนไปใน

ก็คงไม่เลือกเดินทางไปเมืองไทย

งแต่เด็ก พอลูกสาวแจ้งความประสงค์ ขออาสาไปจัดการธุระแทนมารดา หลังมีหนังสือแจ้งเ

แด๊ดอย่าเพิ่งพาแม่

เดินทางอยู่ตลอดเวลา แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่เคยรู้สึกว่าขาดความรักความอบอุ่นแต่อย่

่อยู่ในควา

ู่ที่นั่น...

ัวอีกครั้ง และอาการส่ายหัวก็ออกมาโดยไม่รู้ตัว พอ

รหรือเปล

เปล่าค่ะ พอดีค

าไว้หลวมๆ เพราะเรื่องของความฝันและคนในฝ