บ่วงวิวาห์จำยอม (The Unwilling Wedding)

่อน หญิงสาวตัวแข็งทื่อด้วยทำอะไรไม่ถูกไปชั่วครู่ เมื่อได้สติเธอจึงพยายามดิ้นรนหาทางรอด และดูเหมือนว่าอาการดิ้นรนของเธอจะยิ่งทำใ

ง่ายๆ เช่นกัน ไรฟันขาวขบลงบนเรียวปากนุ่มเพื่อหวังจะใช้ความเจ็บปวดนั้นเป็นตัวช่วยในการเปิดริมฝีปากบางให้เผยอออก แต่ก็ไร้ผล ปารวียุติจุมพิตล

่านี่เป็นจูบแรกในชีวิตเธอ ทำท่าทางไร้เดียงสาได้เนียนจริงๆ แต

ีย

ป็นการตักเตือนให้เขารู้ว่า สิ่งที่เขากำลังพูดอยู่นั้นเป็นเรื่องที่ทำร้ายจิตใจผู้หญิงเ

าจนแยกแยะผิดชอบชั่วดีไม่ออกเอาเสียเลย รู้แต่ว่าเขาจะต้องทำอะไรสักอย่าง อะไรก็ได้ที่จะทำให้ผู้หญิงที

คราวนี้มือหนาข้างหนึ่งของเขาตะปบลงบนแผ่นหลังบอบบาง ออกแรงกดเล็กน้อยให้ร่างเธอเข้ามาแนบชิดร่างของแกร่งเต็มไปด้วยมัดกล้ามอย่างคนออกกำลังกายเป็นประจำขอ

องเธอจนได้ ปารวีรู้สึกเหมือนกับว่าตนเองเป็นราชสีห์หนุ่มผู้แก่กล้าที่กำลังล่ากวางน้อยอย่างเอาเป็นเอาตาย เมื่อเรียวลิ้นเล็กๆ ของเธอพยายามเบี่ยงหลบลิ้นของเขาอยู่ตลอดเวลาอย่างไม่ยอมถูกเอาเปรียบไ

อกจากเสียงลมหายใจ เสียงจูบของเขาและเธอ และที่ชัดเจนที่สุดดูเหมือนจะเป็นเสียงหัวใจของเธอที่ดังราวกับจะทะลุออกมาเต้นอยู่นอกอก เธอรู้สึกว่าโลกไม่

รยุติจุมพิตนี้ลงได้ เขาจูบเธอ จูบอย่างที่เขาต้องการนึกอยากจะจูบ ลืมไปเสียสนิทว่าเธอเป็นผู้หญิงหิวเงินที่น่ารังเกียจ ลืมไปว่าเขาต้องเกลียดผู้หญิงคนนี้

วาน เมื่อรู้สึกว่าร่างบางในอ้อมแขนไม่มีการต่อต้านหรือตอบโต้เหมือนเมื่อครู่ แขนแข็งแรงเปลี่ยนมาช้อนร่างเธอขึ้นสู่อ้อมกอดไว้แทน ร่างบางห

วยมาก จะเรียกว่าสวยหยาดฟ้ามาดินเลยก็ว่า ไม่น่าเชื่อเลยว่าเธอจะอ่อนป

้ เธอเป็นลูกสาวของคนที่ทำให้แม่ของเขาต้องเจ็บปวด แล้วยังจะเข้าที่นี่เพื่อจับพ่อของเขาอีก เธอต้องชดใช้ความเจ็บ

าร้อนและเรียกร้องจนยากจะห้ามใจไม่ตอบสนอง แม้ว่าเธอเองจะอ่อนประสบการณ์เรื่องการจุมพิตก็ตาม แต่มันก็แค่ความฝัน ความจริงแล้ว...เ

้าซึ่งตรงหน้าเป็นกระจกเงาบานใหญ่ ญาตาวียืนจ้องมองร่างของตนเองในกระจก เธอยืนสำรวจหน้าตาตัวเองไปเรื่อยๆ จนมาสะดุดเมื่อเจอคราบ

อ๊

น จะว่าละเมอตกเตียงแล้วปากไปกระแทกเข้ากับประตูหรือ ก็ไม่ใช่ จะว่าเดินหกล้มจนปากกระแทกขอบเตียง ก็ไม่ใช่อี

่ๆ เขารังเกียจเธอออกอย่างนั้นคงไม่มีวันจูบเธออย่างแน่นอน เธอคงคิดถึงบ้านมากจนฟุ้งซ่า