บำเรอมาร
ำอะไรอยู
เก็บข้าวของบนพื้นซึ่งตกเกลื่อนเพราะฉากรักเมื่อสักครู่ ด้วยอารมณ์ในตอนนั้น ไม่ว่าอะไรขวาง
งจิกอย่างจับผิดจากสาวเจ้า เพราะท่าทีของเขาส่อพิรุธชัดเจน แม้พยายามปกปิดแค่ไหน คนที่รู้ไส้รู้พุงกันมามีหรือจะมองไม่ออก...หญิงสาวผู้ได้
คุณพ่อม
ันแค่ไม่กี่ชั่วโมงเอง ขี้อ้อนจริงนะเรา” ชายหนุ่มรีบลุก
ะพี่พอส...เหง
ใช่จ้ะ ฝั
ขาดูไม่เรียบร้อยอย่างตอนออกจากบ้านสักนิด เสื้อสูทที่ใส่ก็ดูลวกๆ พิกลทั้งเหงื่อกาฬก็ท่วมตัวซะดูน่าเกลียด ข้าว
สียงใดๆ ดังนั้นทุกสิ่งทุกอย่างที่ครอบครัวเขาถ่ายทอดถึงกันด้วยคำพูด จันทิมันต์จึงรับรู้ทั้งหมด แม้ใจจริงจะไม่อยากรู้เลยก็ตาม หญิงสาวกัดริมฝีปากจนห้อเลือดเมื่อได้ยินคำเปรียบเทียบของผ
ก็แอบพ่นลมหายใจอย่างเนือยๆ ลูกสาวตัวน้อยก็พลอยทำหน้
ิวแล้ว ว่าจะมารับพี่พอสไปหาอะไรทานแล้วกลับ
ฉยๆ ยังขนาดนี้ แล้วถ้าแม่ลองจับได้ขึ้นมาละก็...จองศาลาสถานเดียว คิดถึงคนก่อนๆ ว่าเจนจัดพอตัว มาเจอฤทธิ์เมียหลวงมือวางอั
.เดี๋ยวซองพลูกับลูกนั่งรอพี่แป๊บนึงนะ
งว่าก่อนหน้าเธอจะขึ้นมา ห้องทำงานนี้คงไม่ได้มีสามีเธออยู่คนเดียวเป็นแน่ และอีกคนที่อยู่ร่วมด้วยคงยังไม่ได้ไปไห
ลูกจะหิวจนปวดท้อง ไม่สบายเสียเปล่าๆ” ชายหนุ่มเกิดอาการเสียวไส้เหลือประมาณ แม่ภร
ยงานให้ทราบด้วยทั้งที่กำชับเอาไว้แล้วแท้ๆ นี่ถ้าไม่ได้พนักงานรักษาความปลอดภัยคนใหม่ล่าสุดซึ่
ิชรองท้องตอนอยู่บนรถมาแล้วค่ะ ปะ...
เดินไปยังห้องนอนอย่างที่บอกไว้ โดยที่เหมราชไม่มีทางทำอะไรได้เลยเพราะจะยิ่งเป็นการทำตัว
แต่นั่นไม่ได้หมายความว่ามันจะเป็นปกติเสมอไป หฤทชนันท์จูงมือเด็กหญิงตัวน้อยมานั่งบนเตียงหร
..รีบไปกันดีกว่า เดี
อย่างไร เขาก็ทำอะไรเธอไม่ได้อยู่แล้วนอกจากปล่อยให้เธอสำรวจตามแต่ใจ แต่ยิ่งเขาเร่ง เธอก็ยิ่งสงสั
่อ” เมอรีอาลุกวิ่งแจ้นยิ้มระรื่นไปตามคำเรียกอีกครั้ง
แล้วค่ะ” เด็กหญิงวัยสี่ขวบร้องเรียกเสีย
ไปยืนนอกระเบียง มองซ้ายมองขวา ทุกอย่างก็สงบ ไม่มีอะไรให้สงสัยสักอย่าง หญิงสาวเริ่มรู้สึกขัดใจที่มาเสียเที่ยว อุตส่า
าด้านใน ปิดประตูเรียบร้อยแล้วเดินมายืนตรงหน้
ิดมากไปเอง พี่บอกแล้วไงว่า
าไม่หลาบไม่จำกันบ้างรึไงนะ แม่หน้าหนาพวกนี้ ฮึ...” ใช่ว่านี่เป็นครั้งแรกเสียเมื่อไหร่ที่เธอคอยตามล่าล้างผลาญสตรีที่ได้ชื่อว่าเม
..และผลคือ เธอจะกำราบแม่พวกนั้น
าเฉียดมาแล้วละจ้ะ...แม่เสือที่ว่าร้ายยังต้องหลีกทางให
ือบมองทั่วห้องด้วยความกังวล ไม่รู้ว่าป่านนี้แม่กวางน้อยของเขาจะไปหลบอยู่ซอกไหนเสียแล้วถึงได้รอดแบบหวุดหวิดไปอย่างนั้น เขาไม่ได้มีเวลาสนใจมากนักเพราะกำ