บำเรอมาร
งหอบแฮ่กอยู่อย่างนั้นเมื่อยั้งสติได้ว่ามันคือฝันร้ายที่ทำให้เธอตกใจตื่นเหมือนเช่นเคย มือก็กำผ้าห่มแน่น หัวใจยังเต้นระทึกราวกับตัว
ที่นอนเคียงข้างเธอตลอดทั้งคืนไม่อยู่เสียแล้ว เขาคงรีบออกไปทำงานหร
ดูแต่ก็ใช่ว่าไม่ต้องทำงานทำการ อย่างไรเสีย เธอก็ยังมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบ และไม่อยากให้ใครมองว
้ายในวันใหม่และเดินออกจากห้องนอนเข้าไปในครัวเพื่อทำอาหารง่ายๆ รับประทานรองท้อง ส่วนมาก จันทิมันต์จะชอบทำทานเองมากก
ได้เลย ฉันมีนัดกับสารวัตรคมปราชญ
ตัวเอง ความอบอุ่นใจลึกๆ ก่อตัวอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงเมื่อได้รับการเอาใจใส่จากเขา แม้ไม่บ่อยครั้งหรื
เธอตกเป็นผู้ต้องสงสัย เหมราชจึงได้รีบร้อนออกไปหาสารวัตรคนนั้นซึ่งเป็นผู้ดูแลคดีดังกล่าวอยู่ ใจสาวเต้นตึกตักทั้งชาปลาบไปทั้งตัวเมื่อไม่อาจคาดเดาได้เหตุการณ์จะเ
าจและเงิน ช่วยวิ่งเต้นคดีจนเธอไม่ต้องติดคุก และยื่นอุทธรณ์สู้คดีให้เธอกล
บหาข้อเท็จจริงของรูปคดีเท่านั้น แต่หากทั้งพยานและหลักฐานยืนยันมัดตัวผู้ต้องหาแน่นหนาก
ขนาดหนัก กลัวไปหมดทุกอย่าง ไม่ว่าอะไรที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นั้นมันจะนำมาซึ่งความหวาดระแว
กเฮือกใหญ่ก่อนจะรวบรวมกำลังนำมันใส่ตู้ไมโครเวฟ จะกินไม่ลงหรือไม่อยากกินก็ต้องกิน ไม่อยากอยู่หรืออยากหายไปจ
ยกทักคุ้นหูหยุดสองเท้าที่กำลังสาวเดินหน้าให้หยุดชะงัก ชายหนุ่มหันกลับมามองเจ้าของเสี
หญ่ หากใครมาเห็นเธอกับเขายืนคุยกันเช่นนี้ย่อมไม่เกิดผลดีแน่นอน หากแต่พอเสร็จเรื่องจากสารวัตรคมปราชญ์เมื่อเ
็นข้อความเมื่อเ
านก่อนแล้วค่
หรือเปล่า" ดวงหน้าขาวซีดของเธอใจจดใจจ
ป็นห่วง ฉันรับปากแล้วว่าจ
็นคนผิดจริงๆ...อย
ฉันก็พอ เลิกกังวลเรื่องนี้ได้แล้ว
เมื่อถูกถากถางเช่นนั้น น้ำตาคลอเบ้าด้วยความอดสูและรีบหันหลัง
้องโกรธด้วยเหรอ ขี้
ค่ะ ออกมานานแล้ว เดี
ไม่รู้จักโต อีกใจก็สงสารครามครัน อย่างเขาว่า ริจะเลี้ยงเด็กต้องทำใจ ยิ่งเด็กไม่เคยมีใ
ผงอกพร้อมๆ กัน ชายหนุ่มรีบฉวยโอกาสโน้มจูบแก้มขาวซับสีเลือดเจือจางอย่างเอ็นดู มันหอมและนุ่มเหมือนทุกคืน และไม่ได้แ
ส จะบ้าเหรอคะน
างรถไฟฟ้าใต้ด
ากลมโตเบิกโพลงตกใจในความกล้าบ้าบิ่นและหื่นไม่เลือกที่ต้องเจอจากชายหนุ่ม เธอยังพยายาม
างไม่ยี่หระ ขนาดว่าอยู่ในที่รโหฐานและมีเพียงกำแพงตรงหัวมุมบังสายตาเท่าน
ุ่มดุจไหมชั้นเลิศและกรุ่นหอมเหมือนได้อยู่ในทุ่งดอกไม้นานาพันธุ์ ชั่ววูบสติหนึ่งตัวเธอเองก็หลงลืมความเ
ลมหายใจสาวน้อยติดขัด มือไม้อ่อนเปลี้ยหยุดการต่อต้านและปล่อย
่นของอะไรบางอย่างเรียกให้คนทั้งคู่หยุดบทเรียนในฉับพลันแล้
กับภาพตรงหน้า รีบตั้งสติและเก็บอุปกรณ์ทำควา
้สึกหลากหลาย ทั้งอาย และสมเพชตัวเองอย่างบอกไม่ถูก มันไม่น่าจะเกิดขึ้นเลยจร
ารีบโผตามสาวน้อยไปในทันทีเพราะรู้สึกได้ถึงสภาพจิตใจ
จะไม่เห็นอะ
ะ" พนักงานทำความสะอาดผู้โชคร้ายรีบพาตัวเองออกไปจากตรงนั้นในทัน
้าที่ต้องเคลียร์ให้เรียบร้อยจึงจำเป็นต้องละทิ้งความรู้สึกของสาวน้อยไว้ก่อน แม้ใจจะ
นต์ ซึ่งเขารู้ดีว่าเธอจิตใจอ่อนไหวเป็นที่สุด แม้บางครั้ง...หญิงสาวจะฝืนทำตัวไม่