บำเรอมาร

ียบเม้มขบเข้าหากันจนรู้รสปวดแปลบ น้ำตาไหลรินเป็นทางเช่นเดียวกับจังหวะการเต้นของหัวใจที่ถี่ร

ณที่ทุกคนกำลังดื่มกินกันอยู่เสียเฉยๆ เมื่อเจอคนทักไถ่ถามเธอก็บอกเขาไปว่าขอตัวออกไปสูดอากาศข้างนอกก่อนเพราะรู้สึกมึนศีรษะ และเสียงเพลงเสีย

ปันพื้นที่นี้ไปจากเธอเพราะทางทางบริษัทได้เหมาให้พนักงานไว้โดยเฉพาะ แขกหรือลูกค้าคนอื่นๆ ของทางโรงแรมจ

ปัญหาใหญ่โตซ้ำซัดให้สถานการณ์มันแย่ไปกว่าที่เป็นอยู่ หญิงสาวจึงตัดสินใจพูดคุยไปแบบตรงๆ ให้เขาเลิกล้มความคิดในแง่ชู้สาวเสีย เพราะเธอไม่เคยมีค

ักจึงยอมผละห่างจากไปในที่สุด มันคงเป็นการดีหากเรื่องทุกอย่างจบแค่นั้น...แต่มันไม่ใช่ เมื่อจิณณะไปแล้ว เธอยังคงยืนทำใจอยู่ตรงระเบียงของต

หม็นคลุ้งจนเธอต้องเอามือปิดจมูก รับรู้ได้ถึงอันตรายที่เยื้องย่างเข้ามาเมื่อนันทิกาปรี่เข้ามาตบตีแบบไม่ยั้ง แร

นกันว่าตนเองได้ตอบโต้ไปอย่างไรบ้าง รู้เพียงว่าอยากเอาตัวรอด

เป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ในตัวบวกกับออกแรงมาก ทำให้ร่างกายเกิดอาการแปรปรวนกะทันหัน แล้วจู่ๆ ร่างที่ขาดการควบคุมของนันทิกาก็ทิ้งน้ำหนักตัวไปที่ราวระเบียง ซึ่งมีความสูงเหนือสะเอวนิดหน่อย ท

ย่างดำมืด น่าสะพรึงเป็นที่สุด เธอมารู้สึกตัวอีกทีเมื่อถูกพยุงโดยใครคนหนึ่งและโอบกอดไว้ในอ้อม

อมๆ ร่างที่นอนแน่นิ่งจมกองเลือดบนพื้นด้านล่างของตัวตึก ด้วยแสงไปที่ส่องสว่าง และความสูงเพียงสามชั้นทำให้มองเห็นภาพอันน่าสยดสยองนั้นได้อย่างชัดเจน นันทิกา หญิงสาวผู้ลาโลกไปก่อนวัยอันสมควรนอนแน่นิ่ง โลหิตแดงฉานอาบทั้งตัว ดวงตาเบิกโพลงฉายแวว

าต