บำเรอมาร
อะไรน่ะ ร้องไห้ทำ
อื่นๆ ที่ยังวางค้างอยู่บนโต๊ะเข้าที่ก่อนจะหยิบกระเป๋าสะพายมาไว้กับตัว และเลี่ยงเดินออกไป
๋ยวก่อน โอย...อะไร
ดีแล้ว จะเดินเข้าเดินออกบริษัทเหมือนเ
้ความสนใจกับอาการของเธอ แต่หญิงสาวก็กัดฟันอดทนไม่ต่อปากต่อคำกับใคร ตั้งหน้าตั้งตาสาวเท้าออกจากแผนกอย่างรวดเร็วก่อนจะได้ยินเสียงตำหนิจากหัวหน้า
โดยไม่ได้ตั้งใจสักนิด แต่หากเพราะความกดดันต่างๆ มันบีบบังคับและหาทางออกอื่นไม่ได้นอ
เป้าหมายที่แน่นอน คิดเพียงอยากให้ตัวเองสบายใ
ีวิตถึงได้พลิกผันเพียงชั่วข้ามคืนเช่นนี้ แล้วเมื่อไหร่หนอจะชดใช้ให้เจ้ากรรมนายเวรเหล่านั้นหมดๆ ไปเสียที จะได้ไม่ต้องผูกมัดตามล
อีกหลายชั่งโมงสำหรับการทำใจรับฟังเสียงนินทากาเลและสายตาถากถางต่างๆ นานาในวันพรุ่งนี้ หากแม่บ้านนำเรื่องที่เห็นไปโพนทะนา แต่คงยากเพราะเหมราชคงจัดการเ
ว่าเรื่องฉาวๆ คาวๆ ไม่มีวันเสียหรอกที่
ดก่อ
ันทิมันต์หันมองตามเสียงตะโกนของสตรีนางหนึ่งที่นั่งอยู่ในรถเก๋งญี่ปุ่นที่เห็นได้ทั่วไปตามท้องถนน เธอลดกระจกลงจนเห
ม่ได้ยินรึไง!" เสียงแหลมขึ้น ดัง
นั้นตั้งใจจะสื่อสารกับใคร แต่ก็ช้าไปเพราะคนในรถ
นี่ย ฉันไม่รู้จักคุณนะ เ
่ยาก แม้ดวงตาจะถูกแว่นดำปกปิดอยู่ก็ตาม เพราะสีหน้าการแสดงออกนั้นส่อแววความเกลียดชังชัดเจนเหลื
าที่มองเผินๆ ก็รู้ว่าผู้หญิงคนนี้มีความสวยไม่เป็นรอง ขนาดเทียบกับดารานางแบบบางคนได้เลยด้วยซ้ำ รวมไปถ
ในชุดเดรสสีดำสั้นกุดแขนพาดเฉียงสุดเซ็กซี่ลากกึ่งจูงเธอไปยังรถที่จ
คุณ! ขอตัวนะคะ!" จันทิมันต์รวบรวมแรงสะบั
กันได้หรือยัง...คิดว่าเธอคงรู้
รู้สภาพตัวเองดีอยู่แล้วจึงไม่เป็นการยากจะครองสติ จันทิ
ใจดำ หรือเห็นแก่ตัว แต่หากสิ่งนั้นไม่ได้อยู่ในอำนาจที่เธอจะตั
ธอ
ห้าวทุ้มพร้อมเสียงฝีเท้าของบุรุษในชุดสูทสี่ห้าคนก็กรูเข้ามาอย่างพ
ฉันมีเรื่องจะตกลงกับผ
ยกับนาย อย่าลากคนอื่นมาเกี่ยวข้อง" การ์ดในชุดสูททะมัดทะแมงคนหนึ่งเอ่ยปรามอย่างใ
่ะ โทร.ไปก็ไม่รับ ตั้งแต่ได้แม่นี่ไปกกก
บัญชีทุกเดือนเหมือนเ
็เท่านั้นเอง" หญิงสาวเอ่ยปากอย่างท้าทายเมื่อนึกได้ว่าตัวเองมีไพ่ที่เหนือกว่าอยู่ในมือ สองม
คนเดิมกล่าวน้ำเสียงราบเรียบเช่นเคย แต่ทว่าวลีนั้นบาดแทงจิตใจคนฟังที่ถูกไล่ทางอ้อมไม่ใช่น้อย เธอสะบัดหน้าและเดินก้าวขา
ับคอนโดฯ คืนนี้นายอาจจะกลับดึกหน่อย คุณเจ้
หน้าที่ดูแลขึ้นรถด้วยจิตใจเลื่อนลอย มิได้เข้มแข็ง ไม่ยี่หระต่อสารพัดปัญหาอย่างที่แสดงออกให้เห็น หัวใจท้อทดลดกำลังจนแหว่งวิ่นกับส
าหาตัวทุกครั้งไป นอกจากหฤทชนันท์ซึ่งเป็นเบอร์หนึ่งและเธอต้องเผชิญหน้าอยู่หลายครั้ง นี่...เป็นครั้งแรกที่ถูกหญิงสาวนางอื่นราวีแบบถึงเนื้อถึงตัว มากที่สุดที่เคยเจอก็แค่โทร.มารังควาน บ้างก็ร้องห่มร้องไห้บอกให้เธอถอนตัวออก
ที่หญิงสาวนางนั้นอ้างว่ากำลังจะเป็นแม่คนไม่ได้จริงๆ เธอนี่บาปหนาเหลือเกินแล้วเจ้าขา พรากลูก
ก่ตัวยากจะหาสิ่งใด
ประดับน่ะ...เมื่อมันเหี่ยวเฉาโรยราก็ไร้ความหมาย แจกันหรูหราย่อมเหมาะกับดอกไม้สดสวย จึงต
ียใจดีล่ะ ในเมื่อตัวเอ
ขา...เชิ
รั้งก่อนจะก้าวออกจากรถซึ่งการ์ดหนึ่งในสองที่ตามมาส่งเปิดประตูร
เผื่อคุณเจ้าขาอยากไปไหนมาไห
านั้นแหละ จริงๆ แล้วทั้งสองมาคอยคุมเธอ
่อนึกถึงตรงนี้ เวลาแห่งอิสรภาพอาจอยู่ใกล้แค่เอื้อม ทั้งท