การยอมจำนน: รักที่เกิดจากความปรารถนา

Lucian กระซิบ พนักงานพบว่าการกระทำของเจ้านายเป็นเรื่องผิดปกติ แต่เขาตัดสินใจท

สักคำ เขาสูญเสียคำพูดของเขาอย่างแท้จริง ความเกลียดชังค่อยๆ คืบคลานเข้ามาในดวงตาของเขา ในไม่ช้า ความรังเกียจข

ucian พูด ผู้คนต่างแลกเปลี่ยนสายตากัน ไม่มี

งลังเล ผู้ช่วยยังใหม่กับสถานที่นั้น ดังนั้นเธอจึงไม่รู้ว่าประวัติของเมแกนเกี่

พูดขณะที่เธอบังคับคำอธิบายอย่างจริงใจ ใบหน้าของ Lucian เริ่มมืดลงหลังจากที่ได้ยินสิ่งที่เมแกนพูด ‘เธอคิดว่าฉันเป็นแค่เพื่อนเก่าได้อ

็พูดและพูดว่า “คารี ฉันมีคำมั่นสัญญาอีกข้อที่จะเข้าร่วมในคืนนี้ คอยดูทีมระหว่างงานปาร์ตี้ โอเค？ ฉันได้รับใบ

งอีกครั้ง ในทางกลับกัน ทีมของ Lucian ยังคงนิ่งเงียบในขณะที่หัวหน้าของพวกเขาทำหน้าบึ้ง ห้องถูกแบ่งออกชั่วขณะ เห็นได้ชั

จากพวกเขาว่าพวกเขาทำสิ่งต่าง ๆ ได้สำเร็จอย่างไร ส่วนบิลนั้นบริษัทจะคืนเงิ

อตัดสินใจโทรหาลิซ่า ผู้หญิงคนนั้นยินดีรายงานว่าเอริคเพิ่งตื่นจากการหลับใหล ละครที่สร้างมาทั้งหมดสลายไปเมื่อเมแกนนึกถึงเอริค จริงอยู่ เธอค่อนข้างมี

เท้าส้นสูงของเธอเกือบข้อเท้าแพลง เธอหงุดหงิ

ด้เรียนรู้วิธีปกปิดอารมณ์ของเธออย่างเชี่ยวชาญ เธอจ้องไปที่ Lucian อย่างเฉยเมย ขณะที่ Lucian จ้องกลับมาอย่างถี่ถ้วน ผู้ชายทุกคนในสายต

มีอะไรจะพูดไหม” ชายคนนั้นดูผิดหวัง เขาคิดว่าเธอทำเพราะเธอต้องการดึงดูดความสนใจของเขา แต่เขาคิดผิดอย่างมหันต์ จริงอ

ดหวังของคุณล่ะ？ ไม่มีอะไรมากที่เราสามารถพูดคุยเกี่ยวกับหลังจากทั้งหมด ระวังตัวไว้ ลูเซียน ฉันมีอย่างอื่นต้องดูแล“ ขณะที่เมแกนพูด

รศัพท์ออกมาแล้วโทรหาหนึ่งในทหารของเขา “ฉันต้องการข้อมูลเกี่ยวกับที่อยู่ของเมแกน ฉันต้องการรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน อยู่กับใคร และเธอจะอยู่ในเมืองนานแค่ไหน

นเมื่อมาถึง เขาใช้เวลาทั้งวันในการนอนหลับ และรู้สึกมีชีวิตชีวามาก ลิซ่าเผ

ลิซ่าเข้าไปในครัวและออกมาพร้อมกับชาสักถ้วย “เด็กคนนี้ยืนยันว่าเรารอคุณกลับมา เอริคห่วงใยคุณจริงๆ เมแกน” หญิงชราพูดอย่างยินดี ลิซ่าวางถ้วยลงบน

้งสุดท้ายที่ฉันกลับบ้านดึก คุณไม่จำเป็นต้องรอฉันตลอดเวลา เมื่ออาการเจ็ทแล็กของ Eric จางลง คุณสามารถส่งเขาเข้า

นายควรรีบเข้านอนได้แล้ว...” ลิซ่ายิ้มอย่างสุดซึ้งให้เมแกนก่อนจะเดินไปที่ห้องของเธอ ผู้หญิงคนนั้นอยู่คนเดียวมาระยะหนึ่งแล้ว เธอมีความสุขอย่างแท้จริงที่มีใครสักคนอยู่ในบ้านหลังนั้นกับเธอ อีกครั้งที่ผู้หญิงคนนั้นเตือนเมแกนให้

กชายอยากรู้อยากเห็นอย่างน่ารัก เขาค

นว่าฉันโตมาที่ไหน？” เมแกนยิ้มขณะที่เธอถามด้วยวาทศิลป์ ค่อนข้างเศร้าสำหร

ะเพื่อนๆ เราวางแผนที่จะไป” เสียงของเอริคขาดหายไป ทันใดนั้น เด็กชายจำบางสิ่งที่ท

าจทำให้เขาต้องเสียภาษี” เมแกนคิด เธอถอนหายใจเมื่อเห็นลูกของเธอเล่น เธอรู้ดีว่าทำไมเธอถึงตัดสินใจออกจากอังกฤษ - อารอน อังกฤษจะหมายความว่าเธอจะเข้าไปพัวพันกับผู้ชายที

ี่เช่นกัน ไม่เป็นไรหรอกเอริค？” เมแกนไม่รู้ว่าเธอจะบอกความจริงกับลูกชายอย่างไร “ถ้าคุณคิดถึงเพื่

แม่ของเขายิ้มกว้าง หัวใจของเมแกนรู้สึก

กกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับอังกฤษ เมแกนใช้เว

กันง่ายๆ แต่นั่นอาจเป็นที่ที่ดีในการหาลูกค้าและคู่ค้า เราควรส่ง RSVP หรือไม่？” คารีรอคำตอบอย่างกังวลใจ ขณะที่เธอไม่รู้ว่

ายได้ หยาง เรายังคงพบโอกาสอื่นในงานเลี้ยงนั้น ฉันจะไปร้านทำผมและขับรถไปเอง ฉันคุ้นเคยกับเมืองนี้มาก สำหรับคุณ Kari คุณสามารถไปงานปาร์ตี้ได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้

ty เวลากลางคืนเป็นช่วงเวลาที่เมืองสว่างไสวอยู่เสมอ สถาน

. งานเลี้ยงของหยาง สถานที่แห่งนี้ถูกประดับป

าดูขณะที่เขาลงจากรถ Lucian ดูงดงามในชุดสูทสีดำด้านของเขา แทนที่จะไปที่ประตู Lucian ช่วยคู่เดทของเขาลงจากรถ เชลลี่ดูบริสุ

นธ์ที่โรแมนติกนั้นมีประโยชน์เสมอมา สำหรับเด็กสาวบางคน Lucian เป็นรางวัลสูงสุด อย่างไรก็ตาม เมื