การยอมจำนน: รักที่เกิดจากความปรารถนา

เป็นเวลาบ่าย แต่มีเมฆดำบดบังแสงอาทิตย์ ลมหนาวพัดผ้าม่านให้กลายเป็นความบ้าคลั่ง พายุกำลังใกล้เข้ามา

ในห้องนอนที่มีแสงสลัว เมแกน ลินก็ลืมตาขึ้นทันใด และเห็นร่างที่เธอไม่ได้เห็นมาหลายวัน

Lucian Lu กลับมาถึงบ้านแล้ว

วันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงานครั้งที่สองของพวกเขา

น้ำตาแห่งความปิติไหลรินในดวงตาของเมแกน ลิน ขณะที่เธอจ้องมองไปที่ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา

“ลูเซียน ของขวัญบนโต๊ะสำหรับคุณ”

ขณะที่เขาเข้าใกล้เธอ หัวใจของเมแกน ลินก็เต้นเร็วขึ้น และรอยยิ้มแห่งความคาดหวังก็ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของเธอ

อย่างไรก็ตาม Lucian Lu หันหูหนวกมาให้เธอ เดินไปที่เตียง คว้าปลอกคอของเธอ และโยนเธอลงบนพรมอย่างไร้ความปราณี

“เก็บเสื้อผ้าของฉัน！ ฉันมาที่นี่เพื่อเก็บของเท่านั้น” เขาตะโกน

หลังจากนั้น เขาหยิบกระเป๋าเดินทางขึ้นมาโยนใส่เท้าเธอ

เมแกน หลินสั่นสะท้านไปทั้งตัวเพื่อเผชิญหน้ากับ Lucian Lu ซึ่งตั้งตระหง่านอยู่เหนือเธอ รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอหยุดนิ่ง

บรรจุขึ้น？ เมื่อได้ยินเช่นนี้ เมแกน หลินก็กลัว ริมฝีปากของเธอสั่นเทา เธอถามอย่างเศร้าๆ “ลูเซียน คุณจะไปไหน”

Lucian Lu หันใบหน้าของเธอด้วยนิ้วที่เรียวยาวของเขา “ฉันกำลังจะย้ายออก ถ้าไม่อยากหย่ากับฉัน ให้ตายที่นี่คนเดียวก็ได้” เขาคำราม

จากนั้นเขาก็ผลักเมแกน ลินออกไปทันที เธอล้มลงกระแทกหัวที่มุมตู้ เลือดไหลลงมาจากหน้าผากของเธอ

Lucian Lu หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาแล้วโยนใส่เธอด้วยความรังเกียจ เขาพูดเยาะเย้ย “เช็ดตัวเอง！“

เมแกน ลินหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาและปาดที่เลือดบนใบหน้าของเธอ เอาชนะความเศร้าโศก เธอตะกายไปที่เท้าของ Lucian Lu และสะอื้นไห้อย่างหนัก

“ลูเซียน อย่าไป คุณไม่ได้กลับบ้านเป็นเดือน วันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงานของเรา ขออยู่กับฉันแค่คืนเดียวได้ไหม”

ทันใดนั้น ฟ้าแลบนอกหน้าต่างก็ทะลุท้องฟ้าที่มืดมน และห้องนอนก็เต็มไปด้วยแสงสว่าง

ใบหน้าของ Lucian Lu ดูน่ากลัวในแสง ด้วยรอยยิ้มที่น่ารังเกียจที่มุมปากของเขา เขาถามว่า “คืนเดียวเหรอ？”

เขาคว้าร่างที่บอบบางของเมแกน ลินแล้วโยนเธอลงบนเตียง จากนั้นเขาก็ดึงชุดนอนผ้าไหมของนางลงมาและกดทับตัวนาง

“นี่คือสิ่งที่คุณต้องการไม่ใช่เหรอ？” เขาถามอย่างขุ่นเคือง

“ไม่！ ไม่！ ฉันแค่อยากคุยกับคุณ... อา！“ เธอกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

ไม่มีความอ่อนโยนหรือความเสน่หาในการกระทำของเขาเลย

ก้อนเนื้อก่อตัวขึ้นในลำคอของเธอ เธออดทนต่อการลงโทษและความผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยความสิ้นหวัง

“สิ่งที่คุณคิดได้คือวันครบรอบแต่งงานของเรา คุณจำเรื่องที่เกิดขึ้นในวันเดียวกันนี้ของปีที่แล้วได้หรือเปล่า”

เมแกน ลินกำผ้าปูที่นอนแน่น เธอกัดฟันด้วยความทุกข์ทรมานของเธอ น้ำตาซึมเพราะไม่อยากพูดอะไรอีก

เธอลืมคืนวันแห่งโชคชะตานั้นไปได้อย่างไร Lucian Lu ต้องการจะฆ่าเธอหลังจากที่เขาได้รับจดหมายจาก Shelly Yao

Lucian Lu เชื่อว่า Megan Lin เป็นผู้หญิงเลวจอมวางแผน ซึ่งถูกเพื่อนรักของเธอเปิดเผยในคืนวันครบรอบแต่งงานของพวกเขา เธอเป็นสัตว์ประหลาดที่ตกต่ำถึงขั้นบังคับเพื่อนสนิทของเธอให้ฆ่าตัวตาย

ปีที่แล้วในวันเดียวกัน Lucian Lu ได้เดินทางไปกับ Shelly Yao ที่เกาะแห่งหนึ่งเพื่อพักผ่อน เมแกน ลินไม่พอใจและยืนกรานที่จะไปกับพวกเขา เธอมองดูสามีและเพื่อนสนิทของเธอเล่นกันบนชายหาด เธออกหักจริงๆ

คืนนั้นเธอออกจากเกาะเพียงลำพัง วันรุ่งขึ้น Lucian Lu เผชิญหน้ากับจดหมายฆ่าตัวตายของเชลลี เหยา

“ตอบฉัน！“ Megan Lin ถูกตะคอกกลับไปสู่ปัจจุบันด้วยเสียงคำรามของ Lucian Lu

เธอหลับตาลงด้วยความสิ้นหวัง เธอตระหนักว่าพวกเขาไม่สามารถย้อนกลับไปได้ในขณะนี้

“มันคือทั้งหมดของเธอ เธอรู้สึกผิด！“ Megan Lin หัวเราะเยาะเมื่อสายฟ้าฟาดออกมาข้างนอก จากนั้น Lucian Lu ก็ปลดปล่อยความหงุดหงิดและความโกรธที่กักขังไว้ระหว่างต้นขาของเธอ

ข้างนอกฝนตกแมวและสุนัข Megan Lin เห็นก้อนสีขาวที่ขาของเธอและจ้องไปที่แผ่นหลังอันแข็งกร้าวของ Lucian Lu

“ครั้งต่อไปที่คุณพบฉัน อย่าลืมนำข้อตกลงการหย่าร้างที่ลงนามไปด้วย” Lucian พูดอย่างเย็นชา

จากนั้นเขาก็เตะกระเป๋าเดินทางที่อยู่ข้างหน้าเขาและเดินออกไป ปิดประตูตามหลังเขา

เมแกนพยายามขับรถให้เร็ว แต่ฝนเริ่มตกหนักขึ้นเรื่อยๆ และหมอกก็บดบังการมองเห็นของเธอ

หลังจากไฟสีแดงเปลี่ยนเป็นสีเขียว เธอค่อยๆ เหยียบคันเร่งและขับ Maserati ไปข้างหน้าต่อไป

ไม่นานรถก็จอดที่โรงพยาบาล เมแกนก็จอดรถของเธออย่างเร่งรีบและเห็น Lucian กำลังเดินไปที่อาคารผู้ป่วยในพร้อมกับร่ม

‘มีคนในครอบครัวของเขาป่วยหรือไม่‘ เธอสงสัย

เมแกนเดินตามเขาไปอย่างสับสน เธอหยุดอยู่นอกวอร์ดที่ Lucian เพิ่งเข้ามา

ในวอร์ด VIP ด้วยเสียงอันอ่อนโยนของ Lucian เธอได้ยินเสียงที่คุ้นเคยอีกเสียงหนึ่ง

มันคือเชลลี เหยา

เมแกนแทบไม่เชื่อหูของเธอ ผู้หญิงที่ฆ่าตัวตายไปเมื่อปีที่แล้ว กลับมาแล้ว！

ไม่น่าแปลกใจที่เจ้าหน้าที่ตำรวจไม่พบศพของเธอ สิ่งที่พวกเขาติดตามได้คือเลือดบางส่วนบนแนวปะการัง มันเป็นอีกการเคลื่อนไหวที่วางแผนไว้อย่างดีโดยเชลลี เหยา

เมแกนเห็นใบหน้าซีดของเชลลี่ผ่านรอยแตกที่ประตู เธอดูอ่อนแอขณะนอนอยู่บนเตียง ซบลงบนฝ่ามือของ Lucian อย่างแผ่วเบา

เมื่อได้ยินคำพูดที่เป็นกังวลของ Lucian เมแกนก็รู้สึกว่าหัวใจของเธอถูกฉีกออกจากอก

เป็นเวลานานแล้วที่ Lucian ปฏิบัติต่อเธออย่างดี เมแกนต้องทนทุกข์ทรมานและความเจ็บปวดนับครั้งไม่ถ้วน

“อา！ ดูเหมือนว่าจะมีคนอยู่ข้างนอก！“ เชลลี่ร้องลั่น

ขณะที่เมแกนรู้สึกเศร้าโศกท่วมท้น เธอไม่รู้ว่าเธอถูกเชลลีเห็นเธอแล้ว Lucian หันกลับมาอย่างรวดเร็วเพื่อดูว่าใครเป็นผู้บุกรุก

เมแกนไม่มีเวลาซ่อน Lucian จับจ้องไปที่เธออย่างเย็นชา และเธอก็แข็งค้าง

“อย่าดื้อสิ！”

ก่อนที่เธอจะรู้ตัว เมแกนก็ถูก Lucian ลากเหมือนไก่เข้าไปในวอร์ด เธอยืนอยู่ข้างเตียงและจ้องไปที่ใบหน้าที่ป่วยของเชลลี่ ความเกลียดชังเดือดพล่านอยู่ในอกของเธอ