เล่ห์ร้าวรัก
งสิมิลันมานั่งโชฟาด้วยกัน “มินดู
สิมิลันผงะ
จคงเที่ยงคืนก็ดึกเกิน พี่ขอนอนที่โชฟานี่ก็แ
ยืนก็ถูกคว้าข้อมือไว้ “ถ้าพี่เพ็ญเห
งมินดูแปลก ๆ แบบนี้จะ
นแย้ง พฤกษ์ส่
ะไม่ได้เจอกันตั้งหลายวัน รับรองว่าจะ
” สิมิลันลังเลแ
อ” ชายหนุ่มพูดจบก็ถอนหายใจเฮือก รู้ว่าสิมิลันเด็ดเดี่ยวมากจนไม่กล
ข้าเรียนปีหนึ่ง เขาเป็นเพื่อนของพี่สาวตัวติดกันเป็นตังเม ในขณะที่หล่อนกับ
นใครต่อใครคิดว่าเขาชอบพอพี่สาวของหล่อน จนเมื่อเกิดเรื่องพฤกษ์จึงยื
ากกว่า ที่มีคนร
ความคิดคำนึงครู่ใหญ่จนร
้อมตัวผ่านโซฟาคร่อมร่างหล่
ตีเสร็จแ
มมองนาฬิกาข้างฝาบอกเวลาเกือบห้
สร็จ” พฤกษ์ระบายยิ้มแล้ว
มหล่อนหนำซ้ำยังคลอเคลียไม่ห่างก่อนจะระบายยิ
งียบ ๆ นึกว่าหลับ
ที่มีสปาเก็ตตีไก่สับจานใหญ่สองจานวางเคียงกันทั้งกล
่ะพี่พฤกษ์” หล่อน
ู้เย็นออกมารินใส่แก้วสองใบ แล้วอ้อมมาน
ี้พี่กลัวมินจะอ้วนเลยรีบทำ
มิลันค้อนขวับก้มสูดกลิ่นอาหารหอมกรุ
นตายเลยก็ยังได้” พฤกษ์พูดกลั้ว
บนใบหน้าก่อนจะก้มหน้าก
ลาเกือบตีหนึ่ง หล่อนต้องใจอ่อนจนได้เมื่อออกมาจากห้องหลังจากเข้าไปเอาผ้
เด็ก ๆ เลย คงจะ
้วหยุดยืนมองครู่หนึ่งก่อนจะหมุนตัวกลับแต่ก็ต้องเซเ
ษ์! จะทำ
หลับตา “จะไม่ได้เจอกันตั้งอาทิต
่มนิ่มลงมาแนบอกจนดวงหน้านวลซบอยู่ตรงหน้าอกได
ถอะค่ะ ม
ตาจับจ้องอย่างมีความหม
ให้มินรำค
ทำไมคิดแบบ
ปนอกระเบียงด้วยสีหน้ากลัดกลุ้ม เขาคงโกรธที่หล่อนทำท่าอึดอัด หล่อนย
นรอไม่ไหวต้องหนีเข้าห้องนอน รู้ว่าถึงง้อก็ไม่ท
ความเดียวดายริมระเบียง
มแทบไม่ทัน แต่มันก็ทำให้ห
านจอดชั้นประจำ สิมิลันง่วนกับรื้อแผ่นเพลงสากลคลาสสิคห
ผ่นอะ
ให้ไถ่โทษที่ทำให้พี่พฤกษ์งอน” หล่อนเงยห
ต่ก็อดยิ้มไม่ได้ “นึกยังไ
บมองคนรักอย่างรู้สึกผิดนิด
มินเลือกเพลงไหนพี่
นกับแผงคอนโซลหน้ารถหาแผ่นเพลงต่อจนสะด
สงสัยเอ่ยถาม “ได้แล้ว
ันรีบเก็บแผ่นเข้าที่เพราะมันเป
บแผ่นเพลงใกล้เคียง