ซีรีส์ชุด ไฟรักแห่งรัตติกาล
บก็จอดรถอย่างนุ่มนวลก่อนจะหันมามองคนข้างๆ ซึ่
่ที่ไหนครับ” เขาถามอย่างสุภาพ ทว่าคนถูกถามกลับไม่
นิด พลางสะกิดที่ต้นแขนนุ่ม เขย่าเบาๆ แต่เ
น์หลังใหญ่ที่เปิดไฟไว้เฉพาะทางเดินขึ้นบันไดวนเท่านั้น ความสว่างรอบตัวคฤหาสน์ก็มาจากโค
าจากรถอีกครั้ง ห้องบางห้องก็เปิ
นที่นอนหนานุ่มสีขาว ความเย็นเยียบของที่นอนทำให้คนเมาค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามอง
อส” เสียงทรงอำนาจดั
มองชาลอสก็รู
ชม ก่อนจะหยุดมองลำคอระหงที่โผล่พ้นขอบเสื้อโค้ทด้วยความกระหาย หยุดค
ยพาเธอมาพักที่นี่ชั่วคราว” ตอบก้มหน
เพราะพวกหล่อนเมา นี่คงเป็นอีกรายที
อ...
ิสุทธิ์ ผู้หญิงคนนี้
้านาย ผมจะไม
ได้
รั
ดดำที่สวมทับด้วยเสื้อคลุมผืนใหญ่ก็เดินมาที่ปลายเตียง ปลายนิ้วเรียวยาวเกลี
ื่อเพิ่งพิศมองใบหน้าสวยชัดๆ ความท
จะเป็นไปไ
เหลือเกิน ไม่ว่าจะเป็นคิ้วเรียวสวย จมูกโด่งรั้น ริมฝีปากเล็
้หญิงคนนี้ก็มีผมนุ่มสลวยดุจแพรไหมเช่นกันแต่เป็นสีน้ำตาลเข้ม แล้วดวงตา
แต่ศีรษะจรดปลายเท้า แล้วก
รู้มั
พรมออกจากลำคอขาวผ่อง ก็เห็นหลักฐานชิ้นสำคัญห้อยอยู่ตรงสร้ายคอ ราชาฯ หนุ่มจึงตัดสินใจเ
ลับเต้นตุ้บๆ อยู่ใต้อกเขา ความอบอุ่นเ
จดจำเขาได้เมื่อเธอตื
ให้คุณเห็นผมไวๆ” เขาหวังจริงๆ ว่าเมื่อเธอลืมตาขึ้นมาเธออาจจะจำเขา
าด้วยความหวัง กำลังก้มลงไปใกล้ๆ ใบหน้าหวานซึ้งนั้น ริมฝีปาก
ม่ควรใช้เวท
ื่นขึ้นมาเอง อย
ีแล้ว ทำไมจะรอเวลาแค่ราตรีเดียวไม่ได้ล่ะ
ๆ ด้วยความรักความโหยหามาช้านาน แม้จะเป็นการสัมผัสบนเนื้อผ้า แต่เข
ฟ้าอมเทา เขาก็มั่นใจว่าเธอคือ ซิลเวียกลับชาติมาเกิด
ืม เคยรักอย่างไรก็รักอย
นที่สุดข้าก็ได้
้าอ่อนเยาว์ของเธอ มองเท่าไรก็ไม่เคยเบื่อ ว่าแต่เ
เสียใจของเธอ ความเจ
เสียใจถึงเพีย
ขารักเสียใจ แววตาสีท้องฟ้ายามราตรีพลันโชนแสงสีแ
หน้า เลื่อนลงมาบนเส้นชีพจรที่เต้น
นผิวนุ่มรอบลำคอระหงที่โผล่พ้นคอเสื้อออกมาให้เห็นเพราะไม่อาจอดกลั้น เ
ี้เหลือเกิน กี่ภพกี่ชาติ ร้อยวันพัน
จนถึงเนินทรวงขาวผ่องเต็มตึง ผิวของเธอช่างหวานหอมนัก เพียงแค่นึกอยากจะกลืนกิน เขี้
ี่เจ้าของร่างที่ถูกล่วงเกินยามหลับเริ่ม
ือ
ี่กำลังเคลิบเคลิ้มไปด้วยไฟเสน่หา รีบข่มกลั้นอารมณ์ดิบเถื่อนที่เผลอแสดงออกมาให้ก
ธอต้องฝ
ง เขาช่างหล่อเหลา ไม่สิ...มากกว่าคำว่าหล่อเหลา มา
ยจะละเมอมากกว่าที่จะถามเอาคำตอบ ฟังด
งคุณอย่
มีสามีด้วยเห
นราวกับตกอยู่ในห้วงความฝัน คล้ายความฝันในคืนก่อนที่จะเดิน