สามีไร้รัก

้งใจอย่างนั้น ทุกคนลงความเห็นพ้องกันว่า ฝีมือป้าก้อยอร่อย รส

ครั้งนะ แต่ทำไมวันนี้รสชาติ

้วย” พิพัฒน์ถาม “จะว่าไป อาหารวันนี้อร่อยทุกอย่างน

้าได้ขึ้นโต๊ะงานเลี้ยงวันครบร

กหนึ่งอาทิตย์ข้างหน้า ลูกหลานจึงจัดงานวันคล้ายวันเกิดให้ที่บ้าน โดยเชิญลูกหลา

าก้อยไปทำให้ดี

ท่านชอบกินแกงรัญจวนเป็นทุนเดิมค่ะ” กิ่งแก้วมีหรือจะปฏิเสธ น้อมกับต่ายที่ยืนคอยรับใช้เจ้านา

ติไม่เหมือนเดิม มันคือ

ครั้ง จำรสมือก้อยได้ แกงส้มชามนี้อร่อยมาก แ

็นน้อมกับต่ายล่ะก็ อย่าไปคิดค่ะ ทำขนาดนี้ไม่ได้หรอก ยิ่งแกงรัญจวนด้วยแล้ว ฝีมือก้อยแน่ๆ พูดถึงแกงรัญจว

นิ่ง “น้อม ฉันสั่งไม่ได้ยิ

” น้อมสะดุ้ง “คุณผ

ามก้อยมาหาฉัน ที

มรีบทำตาม ไม่นานนักก

รคะ” ป้าก้อยถาม พ

พาะแกงรัญจวนชามนี้อร่อยสุด เธออยู่กับฉันมานานสามสิบกว่าปี เธอไม่

ิดหน้ามืดแล้วรู้สึกเวียนหัวเลยทำไม่ไหว พยายามฝืนทำแ

“อย่าบอกนะว่าน้อมกับต่ายช

ือเธอค่ะ รวมทั้งอาหารเช้าทั้งสามวันที่ก้อยไม่สบาย คุณหมิวก็

ดว่า พรนับพันจะมีฝีมือการทำอาหารที่เยี่ยมยอดขนาดนี้ ทว่าอีกครอบครัวหนึ่งกลับทำหน้าสงสัยว่า คุณหมิวที่ว่านี้คือใคร

ยากเห็นหน้าซะแล้วสิ จะได

ุณหมิวนี่คือใครหรือ

วสวยยังเหลืออยู่บ้าง และอยากกินต่อ เขาก็เลือกเมินเฉย ไม่สนใจอาหาร

นพ่อแม่ลูกหันมองหน้ากัน คำตอบของพัฒนาทำให้รู้สึกได้ว

ะ กินไม่ลง” กนกว

เป็นอีกคนที่เบื่

เพราะเขาเป็นคนแรกที่ไม่อยากกินอาหารต่อ เขาพนมมื

ว่าความเกลียดชังนั้นมาจากเหตุผลใด เพราะก่อนหน้าที่พรนับพันจะแต่งงานกับพีรภัทร การแสดงออกของเจ้านายบ้านนี้

แต่พอรู้ ข้าวสักเม็ดไม่อยากกินต่อ อาหารตรงหน้าคล้ายของบูด

ำชมของทุกคนที่ได้กินอาหารฝีมือเธอ เป็นความสุขอย่างหนึ่งของเธอก็ว่าได้ ทว่านาทีต่อมาความเสีย

โดยไม่รู้ตัวว่า มีสายตาพิฆาตของพีรภัทรที่เดินออกมาจากห้องกินข้าวมองตนอยู่