icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
แก้วอสุรา (ภาคแรกของ เสน่หากุมภัณฑ์)

แก้วอสุรา (ภาคแรกของ เสน่หากุมภัณฑ์)

icon

บทที่ 1 ขอพระราชทานอภัยโทษ

จำนวนคำ:1057    |    อัปเดตเมื่อ:22/02/2022

ีวาจึงต้องถึงคราวบรรลัยด

ดทิวาเจ็ดราตรี คราแรกเขาถูกจองจำในฐานะองค์ประกัน เหตุนั้นเป็นเพราะเจ้าแคว้นแห่งปรมะนครคิดว่ายักษ์หนุ่มเป็นถึงราชกุมาร ต่อให้นำทัพพลาดท่าเสียที ไม่ว่าอย่างไรก็คงจะมีทัพกษ

ครอันเป็นแคว้นอริราชย์จึงไม่ใคร่ให้มีชีวิตอยู่ต่อเป็นหอกข้างแคร่ คำสั่

หญ่ เสียงดังครูดไปตามพื้นทำลายความเงียบงั

ก็เพื่อหมายจะสร้างคุณงามความดีและทำให้พระราชบิดาตระหนักรู้ว่ายังมีเขาเป็นราชบุตรอยู่อีกผู้หนึ่ง เพราะ

าจมามากมายนับครั้งไม่ถ้วนเพียงไร เขาก็รับผิดชอบหน้าที่เพียงกระผีกเดียว กล่าวได้ว่าแท

้วนมาจากความทระนง

คับให้คุกเข่าลงต่อหน้ากษัตริย์แห่งปรมะนครที่ประทับอยู่บน

บื้องหน้า วิรัลย์ราชกุมารถูกปลดโซ่ตรวนและจับมัดมือไพล่หลัง ถุงผ้ากำมะหยี่สีแดงสดถูกนำมาคลุมศีรษะตลอดจนลำตัว โลหิตของเชื้อราชวงศ์มิอ

่อนจันทน์นั้นนับว่าเป็นการให้เกียรติอย่างสูงสุดของกษัตริย์แห่งปรมะนครแล้ว อีกทั้งการขอชีวิตตนนั้นเป็นก

มด่ำกับการมีชีวิตอยู่เป็นครั้งสุดท้าย พลันปิด

สียก็ดี ไม่ว่าอย่างไร ข้าก็เป็นเพ

ั้งหมดและปล่อยให้ทุกสิ

่อนจันทน์ลงมายังศีรษะ พลันก็ได้ยินเสีย

กระหม่อมมีเร

แห่งปรมะนครเหลือบพระเนตรมองคนตรงหน้า พย

ต คนขัดเหตุการณ์ก็เปล่งวา

ราชทานอภัยโทษให้แก่ราชก

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ขอพระราชทานอภัยโทษ2 บทที่ 2 องค์ประกัน3 บทที่ 3 ของรางวัลนำชัย4 บทที่ 4 น้องยักษ์5 บทที่ 5 เพราะสิ่งนี้...6 บทที่ 6 ร่ำสุราร่วมเรียง7 บทที่ 7 ยักษ์สติฟั่นเฟือน8 บทที่ 8 เพลานี้ใจพี่เปลี่ยนไป9 บทที่ 9 น้องวิรัลย์แก้วตา10 บทที่ 10 ของรักของหวง11 บทที่ 11 ตอแยให้รำคาญใจ12 บทที่ 12 อิ่มอกอิ่มใจ13 บทที่ 13 เจ้ายักษ์มากเล่ห์14 บทที่ 14 เจ้ายักษ์พิลึก15 บทที่ 15 เดือดดาล16 บทที่ 16 พบเจอสหาย17 บทที่ 17 วิรัลย์มิอาจหนี18 บทที่ 18 ไม่เชื่อ19 บทที่ 19 พ่อตาหวาน20 บทที่ 20 นครกุมุท21 บทที่ 21 ท้าประลอง22 บทที่ 22 นวด23 บทที่ 23 การเล่นสนุกของเหล่ายักษา24 บทที่ 24 จุดอ่อนขององค์ไอศูรย์25 บทที่ 25 จุดอ่อนขององค์ไอศูรย์ 226 บทที่ 26 เจ้าพี่ไอศูรย์27 บทที่ 27 ยอมศิโรราบ28 บทที่ 28 การสั่งสอนของไอศูรย์29 บทที่ 29 คิดอกุศล30 บทที่ 30 พระราชพิธีสำเร็จโทษ31 บทที่ 31 ทำถูกแล้ว32 บทที่ 32 กระอักความสุขเจียนตาย33 บทที่ 33 อยากจะครองรัก34 บทที่ 34 พ่อยักษ์รูปงาม35 บทที่ 35 ใจที่ขุ่นมัว36 บทที่ 36 อยู่เคียงข้างไม่หน่ายหนี37 บทที่ 37 ยอมพลีทุกสิ่ง38 บทที่ 38 อยู่ในกำมือ...39 บทที่ 39 จอมทัพอสุรา40 บทที่ 40 น้องยักษ์...รีบหนีไป41 บทที่ 41 ช่วยเจ้าพี่ไอศูรย์42 บทที่ 42 รู้สึกตัว43 บทที่ 43 ยังมีชีวิตอยู่44 บทที่ 44 ความรู้สึกลึกซึ้ง45 บทที่ 45 อาชาจากแดนมนุษย์!46 บทที่ 46 หุ่นเชิด47 บทที่ 47 ชะตาชีวิต48 บทที่ 48 เสพสมอภิรมย์49 บทที่ 49 สัญญา50 บทที่ 50 ตัดสินใจเด็ดขาด51 บทที่ 51 ไอ้กษัตริย์กามุท52 บทที่ 52 ขอให้เจ้าอย่าเป็นอะไร53 บทที่ 53 พังพินาศให้ราบเป็นหน้ากลอง!54 บทที่ 54 ยั่วโทสะ55 บทที่ 55 รวดร้าวแทบสิ้นใจ56 บทที่ 56 แคว้นทาวัต57 บทที่ 57 ดวงแก้วของกันและกัน58 บทที่ 58 แดนสุขาวดี59 บทที่ 59 แนบชิด60 บทที่ 60 โดนน้องวิรัลย์โกรธเข้าให้แล้ว61 บทที่ 61 ไอ้ยักษ์ตอแหล62 บทที่ 62 หึงหวงอสุรา63 บทที่ 63 กล่อมไอศูรย์จนฟ้าสาง64 บทที่ 64 ไม่สะสางเสร็จง่ายๆ65 บทที่ 65 ตระเตรียม66 บทที่ 66 ท้าวปรีย์67 บทที่ 67 ร่วมเรียงเคียงหมอน68 บทที่ 68 พึ่งใบบุญ69 บทที่ 69 ไม่ปรารถนาสิ่งอื่น70 บทที่ 70 ผลแห่งรัก71 บทที่ 71 ครองคู่ (จบ)