จ้าวหัวใจ จอมอหังการ ชุด เทพบุตรการ์รัสโซ
างจากขวดเหล้า และพ่อก็ไม่เคยห่างจากบ่อนการพนันเลย หญิงสาวค่อยๆ คลำหาสวิตซ์ไฟและเปิดมัน ความสว่างกระจ่างพรึ่บขึ้นในทันที แล้วภาพเบื้องหน้าของหล่อนก็คือภาพของมารดาที่นอ
ปนั่งใกล้ๆ กับพื้นบริเวณที่แม่นอนหมดสติอยู่ หล่อนพยายามดึงขวดเหล้าออกจาก
่แกที่รักฉันที่สุ
าก็รักแม่นะ
ปอย่างสบายอารมณ์ ปาณนิศานั่งร้องไห้อยู่ข้างๆ ร่างหลับใหลของมารดาอยู่นานเกือบครึ่งชั่วโมง กำลังจ
ิศา... แกนอนห
้ะพ่อ
ั้งๆ ที่ภายในอกนั้นเต็มไปด้วยความรวดร้าวทรมาน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าท่านไปไหนมา บ่อนไงล่ะ พ่อไปหมกอยู่ใ
ดาเช่นกัน เพราะลำพังแค่ยืนก็ยังเซแล้ว ดีนะที่หล่อนเข้าไปประคองให้ท
ยสิ เดี๋ยวก็ต
ำคาญ ก่อนจะจ้องมองนิ่ง “อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง เอาเ
กมือหนาของท่านขยุ้มเส้นผมเอาไว้เสียก่อน “จะหนีไปไ
้ะพ่อ นิศาไ
าเต็มแรงสองครั้งติด จนเลือดสดๆ เอ่อคลอที่มุมปาก
นนิศายังไม่ออก ตอนนี้นิศาก็แทบไม่มีเงินติ
ต่จะหยิบยื่นเศษเสี้ยวแห่งความเมตตาให้เลยสักนิด เพราะไม่ก
เข้าใจไหมนังนิศา กูอยากได้เงิน กูหิวเงิน...!” เหมือนกับท่านจะควบคุมตัวเองไม
งินมาให้กูใช้... เข้าใ
ู่แล้ว แต่นิศาเรียนน้อย งานดีๆ เงินเดือนสูงๆ เขาไม่รับน
ียนสูงๆ ใช่ไหม มึงถึงไม่ได้ทำง
นิศาแค่อธิบายให้พ่อฟัง อยากให้พ่อเข้าใจนิศาบ้าง... นิศาพยายามแล้ว พยา
ก็ไปขายต
อ..
หล่อนหูฝาดไปใช่ไหม แน่นอนหล่อนต้องหูฝาดไปแน่ๆ ไม่มีทางที่พ่อบังเกิดเกล้าของหล่อนจะบอกให้หล่อนไปขายตัวห
วเอง แต่แล้วก็ต้องหน้าซีดเผือดกับสิ
หาเงินมาให้กูเล่นไพ่ ให้แม่มึงกินเหล้า นี่คือความจริงที่มึงจะต้องเผชิญ
ากน้ำมือของบิดาที่ตัวเองได้รับมาตลอดชีวิตนั้นมันยังไม่เท่ากับคำพูดนี้ของบ
ล้วหรือจ๊ะ พ่อถ
สาวให้ล้มลงกองกับพื้นไม้กระดานอย่าง
ลือกมึงกับความสุขสบายของตัวกู กูเลือกอย่างหลังว่ะ และถ้า
ีดลงบนกลางหัวใจของหล่อนอย่างแม่นยำ หล่อนเจ็บปวด ทรมาน และผิดหวังยิ่งนัก ทำไมพ่อกับแม่ถึงได้ทำราวกั
ือบอบบางยกขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง ก่อนจะเงยหน้าข
กขึ้น... จะทำงานท
นใช้อย่างสบายมือไปตลอดชีวิตได้ นั่นก็คือมึงต้องขายตัว หรือไม่ก็จับผู้ชายรวยๆ สักคนทำผัว อืม... อย่างไอ้พวกหนุ่มๆ การ์รัสโซ่
หรอกพ่อ นิศาม
้นมาในสมองซ้ำอีกครั้ง แค่นี้เขาก็ดูถูกดูแคลนหล่อนจนไม่เหลือชิ้นดีแล้ว ถ้
นั้นมึงอย่ามาพูดคำว่าศักดิ์ศรีให้กูได้ยินอีก ไม่อย่างนั้นกูจะตบมึงให้คว่ำเลยทีเดียว จำเอาไว้นะนังนิศา..
อย่าทำนิ
้กูใช้ยังไง บอกมาสิ...” บิดาเร่งและทำท่าจะฟาดหลังมือลงบนแก้มของหล่
คนที่รวยๆ เพื่อเอาเงินมาให้พ่อกับแม่ใช้นะจ๊ะ
้โกหกกู...” ผู้เป็น
จะต้องให้เวลานิศาหน่อยนะจ๊ะ ให้เว
่บ้าง ไม่มี... ดังนั้นมึงไม่ต้องไปหาใครอีกแล้ว ถ้ามึงเลือกจะไม่ขายตัว และตั้งใจจะมีผัวรวยๆ เอาไว้ให้พวกกูกอบโกยแล้วล่ะก็ มึงก็ต้องจ
รัสโ
ยกาจพวกนี้เลย แต่ก็หนีไม่พ้น ทำไมโ
มีทางมองนิ
อนไม่มีทางเป็นนางในอุดมคติของผู้ชายสูงส่งอย่างพวกการ์รัสโซ่ได้หรอก
ม่ยอมทำ... กูจะจับมึงขายให้เสี่ยเจ้าของบ่อน เสี่ยตัวอ้วนๆ หนังเหนียวๆ แก่ลงพุง มึงคิดเอาก็แล้วกันว่าจะเลือกแบบไหน จะเอาหนุ่มหล่อๆ
ก็เหมือนๆ กับมารดานั่นแหละที่ไม่เคยหยิบยื่นความสุขให้กับหล่อนเลย ตั้งแต่จำความได้ทั้งหล่อนและทั้งพี่วินทราต้องทำงานหนักมาต
กำลังร่ำไห้ออกมาเป็นโลหิต ทั้งเจ็บ ทั้งปวด ทั้งทรมานกับสิ่งที่กำลังได้เผชิญ ไม่อยากจะเชื่อว่าผู้หญิงที่ไม่เคยเกรงกลัวใครในโลกอย่างหล่อนจะต้องมาตกอยู่ในสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออกอย่างนี้ สภาพที่น่