/0/4655/coverbig.jpg?v=862fb0d96a6eaca491af27d860ef6b90&imageMogr2/format/webp)
คามิเอล การ์รัสโซ่ มหาเศรษฐีเจ้าของบริษัทผลิตชิ้นส่วนรถยนต์ที่มีสาขามากมายทั่วโลก คามิเอลเป็นผู้ชายที่มีรูปงดงามโฉมไม่ผิดจากเทพบุตรชั้นฟ้า ซึ่งตรงกันข้ามกับหัวใจกระด้างของเขาที่ดำทะมึนมืดดำยิ่งกว่าจอมมารร้าย ในชีวิตของเขาไม่เคยรู้จักกับคำว่า ‘ถูกหลอก’ แต่สุดท้ายแล้วผู้ชายที่หยิ่งจองหองในสายเลือด ดิบเถื่อนในทุกอณูความรู้สึกเฉกเช่นเขากลับถูกหลอก ถูกตลบหลังจากผู้หญิงต่ำต้อยไร้ราคาคนหนึ่งอย่างน่าสะอิดสะเอียน เขาแค้นใจ คลั่งแค้น และแน่นอนว่าผู้หญิงคนนั้นจะต้องถูกเอาคืนอย่างสาสมเลยทีเดียว วาดจันทร์ บุญบันดาล หญิงสาวไทยหน้าตาสะสวย หล่อนซ่อนความงดงามเอาไว้ภายใต้ความมอมแมมอย่างมิดชิด หัวใจของหล่อนเฝ้ารัก เฝ้าหลงผู้ชายเกินเอื้อมอย่างคามิเอล การ์รัสโซ่เพียงแค่แรกสบตาเท่านั้น และเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็บีบบังคับให้หล่อนก้าวเข้าไปหลอกลวงเสือร้ายอย่างเขา หล่อนทำสำเร็จ และเชื่อมั่นว่าเขาจะไม่มีทางรู้ว่าผู้หญิงที่ลอกคราบเขาในค่ำคืนนั่นคือเด็กสาวมอมแมมเฉกเช่นหล่อน แต่ใครจะรู้ว่านรกน่ะมีจริง เมื่อกลิ่นกายหอมละมุนที่เป็นกลิ่นประจำตัวของหล่อนกลับติดตราตรึงใจเสือร้ายอย่างคามิเอล การ์รัสโซ่จนยากจะลบเลือน
บทที่ 1 ตอนที่ 1
กลิ่นเหล้าโชยฟุ้งเข้ามาในจมูกจนปาณนิศาที่พึ่งกลับมาจากการทำงานตอนดึกต้องเบ้หน้าหนีด้วยความสะอิดสะเอียน มันเป็นอย่างนี้ทุกครั้ง เป็นมาตั้งแต่หล่อนจำความได้ แม่ไม่เคยห่างจากขวดเหล้า และพ่อก็ไม่เคยห่างจากบ่อนการพนันเลย หญิงสาวค่อยๆ คลำหาสวิตซ์ไฟและเปิดมัน ความสว่างกระจ่างพรึ่บขึ้นในทันที แล้วภาพเบื้องหน้าของหล่อนก็คือภาพของมารดาที่นอนกอดขวดเหล้าและหลับไป น้ำตาแห่งความท้อแท้ท่วมท้นหัวอก เมื่อไหร่นะ เมื่อไหร่แม่... แม่บังเกิดเกล้าที่หล่อนแสนจะบูชาถึงจะเลิกยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขพวกนี้สักที เมื่อไหร่กัน?
น้ำตาที่ไหลท่วมหัวอกทะลักออกมาอาบแก้ม หล่อนคุกเข่าลงกับพื้น และคลานเข้าไปนั่งใกล้ๆ กับพื้นบริเวณที่แม่นอนหมดสติอยู่ หล่อนพยายามดึงขวดเหล้าออกจากอ้อมแขนของมารดา แต่ยิ่งดึงแม่ก็ยิ่งกอดแน่น พลางละเมอออกมาราวกับคนเสียสติ
“เหล้าจ๋า... มีแค่แกที่รักฉันที่สุด... เหล้าจ๋า...”
“แม่... นิศาก็รักแม่นะ รักมากด้วย”
หญิงสาวกระซิบบอกมารดาทั้งน้ำตา แต่คนที่นอนละเมอก็ไม่มีโอกาสได้ยิน เพราะหลังจากละเมอจบก็หลับต่อไปอย่างสบายอารมณ์ ปาณนิศานั่งร้องไห้อยู่ข้างๆ ร่างหลับใหลของมารดาอยู่นานเกือบครึ่งชั่วโมง กำลังจะไปหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้กับมารดา แต่เสียงโวยวายของผู้เป็นบิดาก็ดังขึ้นสนั่นบ้านซะก่อน
“เฮ้ย... นังนิศา... แกนอนหรือยังวะ...”
“ยังจ้ะพ่อ...”
ปาณนิศาป้ายน้ำตาทิ้งลวกๆ ก่อนจะรีบวิ่งไปหาบิดาที่กำลังก้าวขึ้นบันไดมาทันที หล่อนฝืนยิ้มให้กับท่าน ทั้งๆ ที่ภายในอกนั้นเต็มไปด้วยความรวดร้าวทรมาน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าท่านไปไหนมา บ่อนไงล่ะ พ่อไปหมกอยู่ในบ่อนนั่นเอง ทำไมสวรรค์ถึงกลั่นแกล้งหล่อนนักนะ ทำไมจะต้องให้หล่อนมาเผชิญชะตากรรมที่แสนโหดร้ายนี้ด้วย
“ยังก็ดีแล้ว... เอาเงินมาหน่อยสิ...” บิดาของหล่อนเองก็เมาไม่แพ้มารดาเช่นกัน เพราะลำพังแค่ยืนก็ยังเซแล้ว ดีนะที่หล่อนเข้าไปประคองให้ท่านนั่งลงได้ทันเวลา ไม่อย่างนั้นคงหงายหลังตกบันไดไปแล้วอย่างแน่นอน
“พ่อระวังหน่อยสิ เดี๋ยวก็ตกลงไปหรอก...”
ผู้เป็นพ่อผลักความห่วงใยของลูกสาวออกจากตัวอย่างรำคาญ ก่อนจะจ้องมองนิ่ง “อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง เอาเงินมา วันนี้กูเสียมาเยอะแล้ว จะเอาเงินไปต่อทุน...”
ปาณนิศาเห็นท่าทางของบิดาแล้วก็จะรีบลุกหนี แต่ก็ถูกมือหนาของท่านขยุ้มเส้นผมเอาไว้เสียก่อน “จะหนีไปไหนนังตัวดี กูบอกให้เอาเงินมายังไงล่ะ เอาเงินมา...!”
“นิศาไม่มีจ้ะพ่อ นิศาไม่มีเงิน...”
หญิงสาวพยายามปฏิเสธ แต่ก็ถูกบิดาฟาดฝ่ามือใส่หน้าเต็มแรงสองครั้งติด จนเลือดสดๆ เอ่อคลอที่มุมปาก น้ำตาแห่งความเจ็บปวดทะลักออกมาจากเบ้าตาอีกครั้ง
“พ่อ... นิศาไม่มีเงินจริงๆ นะพ่อ เงินเดือนนิศายังไม่ออก ตอนนี้นิศาก็แทบไม่มีเงินติดตัวไปทำงานเลย อย่าบังคับนิศาเลยนะพ่อ...”
หล่อนวิงวอน แต่ผู้ชายตรงหน้าที่ได้ขึ้นชื่อว่าบิดาไม่แม้แต่จะหยิบยื่นเศษเสี้ยวแห่งความเมตตาให้เลยสักนิด เพราะไม่กี่วินาทีต่อมาใบหน้าของหล่อนก็ชาดิกอีกครั้งด้วยหลังมือใหญ่
“กูไม่สนว่ามึงจะมีเงินติดตัวหรือไม่มี แต่ตอนนี้กูต้องการเงิน กูอยากได้เงิน เข้าใจไหมนังนิศา กูอยากได้เงิน กูหิวเงิน...!” เหมือนกับท่านจะควบคุมตัวเองไม่ได้อีก เพราะต่อจากนั้นเส้นผมของหล่อนก็ถูกขยุ้มเต็มแรง ให้มาเผชิญหน้ากับท่าน
“ส่วนมึงก็มีหน้าที่หาเงินมาให้กูใช้... เข้าใจไหมนังลูกไม่รักดี...!”
“นิศาพยายามแล้วนะพ่อ นิศาก็ทำงานแทบจะยี่สิบสี่ชั่วโมงอยู่แล้ว แต่นิศาเรียนน้อย งานดีๆ เงินเดือนสูงๆ เขาไม่รับนิศาหรอกจ้ะ” หญิงสาวพยายามอธิบาย แต่ผู้เป็นพ่อไม่ยอมเข้าใจ
“นี่มึงหาว่าเพราะกูไม่ส่งมึงเรียนสูงๆ ใช่ไหม มึงถึงไม่ได้ทำงานดีๆ ใช่ไหมนังนิศา ใช่ไหม...”
หญิงสาวรีบส่ายหน้าปฏิเสธ “ไม่ใช่อย่างนั้นนะพ่อ นิศาไม่เคยคิดแบบนั้นเลย นิศาแค่อธิบายให้พ่อฟัง อยากให้พ่อเข้าใจนิศาบ้าง... นิศาพยายามแล้ว พยายามหาเงินอย่างสุดความสามารถแล้ว แต่นิศาหาได้แค่นี้ นิศาหาได้แค่นี้จริงๆ”
“งั้นมึงก็ไปขายตัวสิ...”
“พ่อ...?!”
ปาณนิศาอ้าปากค้างกับสิ่งที่ได้ยิน สิ่งที่ไม่คิดว่ามันจะมีอยู่ในหัวของผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อของหล่อน หล่อนหูฝาดไปใช่ไหม แน่นอนหล่อนต้องหูฝาดไปแน่ๆ ไม่มีทางที่พ่อบังเกิดเกล้าของหล่อนจะบอกให้หล่อนไปขายตัวหรอก ไม่มีพ่อแม่คนไหนบังคับให้ลูกทำแบบนั้นได้ หล่อนคงเข้าใจผิดไปเอง ใช่... หล่อนเข้าใจผิดไปจริงๆ นั่นแหละ
“นิศาคงหูเฝื่อนไป...” หญิงสาวปลอบตัวเอง แต่แล้วก็ต้องหน้าซีดเผือดกับสิ่งที่บิดายืนยันมันออกจากปากมาอีกครั้ง
“มึงไม่ได้หูฝาดหูเฝื่อนหรอกนังนิศา มึงต้องไปขายตัว... ต้องไปขายตัวเพื่อหาเงินมาให้กูเล่นไพ่ ให้แม่มึงกินเหล้า นี่คือความจริงที่มึงจะต้องเผชิญ และถ้ามึงทำไม่ได้... มึงก็ไม่ต้องมาเรียกกูสองคนว่าพ่อแม่อีก จำเอาไว้...”
“พ่อจ๋า... ทำไมพ่อถึงพูดแบบนี้... ทำไมถึงให้นิศาไปขายตัว...” ความเจ็บปวดจากน้ำมือของบิดาที่ตัวเองได้รับมาตลอดชีวิตนั้นมันยังไม่เท่ากับคำพูดนี้ของบิดาเพียงคำเดียวเลย ขายตัวหรือ? นี่พ่อพูดออกมาได้ยังไงว่าให้หล่อนไปขายตัว
“พ่อไม่รักนิศาแล้วหรือจ๊ะ พ่อถึงพูดแบบนี้...”
คนเป็นพ่อหัวเราะลั่น ก่อนจะผลักบุตรสาวให้ล้มลงกองกับพื้นไม้กระดานอย่างไม่ปรานี จากนั้นก็พูดขึ้นอย่างคนใจดำ
“กูก็รักมึงหรอกนะนังนิศา รักมากกว่าหมากว่าแมว แต่ถ้าให้เลือกมึงกับความสุขสบายของตัวกู กูเลือกอย่างหลังว่ะ และถ้ามึงไม่อยากขึ้นชื่อว่าเป็นลูกอกตัญญูล่ะก็ อย่าขัดใจกู...”
เจ็บลึกเข้าไปถึงทรวงอก หัวใจของหล่อนกำลังชุ่มไปด้วยเลือดสดๆ ที่เกิดจากคมมีดในมือของบิดา คมมีดที่กรีดลงบนกลางหัวใจของหล่อนอย่างแม่นยำ หล่อนเจ็บปวด ทรมาน และผิดหวังยิ่งนัก ทำไมพ่อกับแม่ถึงได้ทำราวกับว่าหล่อนไม่ใช่ลูกอย่างนั้นแหละ ทำเหมือนกับว่าหล่อนเป็นคนอื่น คนอื่นที่ท่านไม่จำเป็นต้องเห็นอกเห็นใจ
น้ำตาแห่งความทรมานหลั่งรินอาบแก้มเป็นสาย มือบอบบางยกขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองบิดาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง
“นิศาจะทำงานให้มากขึ้น... จะทำงานทั้งวันทั้งคืน...”
ผู้เป็นพ่อหัวเราะเยาะ “ต่อให้มึงทำงานจนตาย มึงก็ไม่มีทางมีเงินพอให้กูกับแม่ของมึงใช้หรอก มีวิธีเดียวเท่านั้นที่พวกกูจะมีเงินใช้อย่างสบายมือไปตลอดชีวิตได้ นั่นก็คือมึงต้องขายตัว หรือไม่ก็จับผู้ชายรวยๆ สักคนทำผัว อืม... อย่างไอ้พวกหนุ่มๆ การ์รัสโซ่นั่นก็น่าสนนะ เลือกสักคนสิ เพื่อว่ามึงจะฟลุ๊คได้เป็นเมียเก็บของคนใดคนหนึ่งขึ้นมา และถ้าได้จริงๆ พวกเราสบายกันทั้งชาติเลยล่ะ”
“นิศาทำไม่ได้หรอกพ่อ นิศามีศักดิ์ศรีนะ”
หญิงสาวเสียงแข็ง ความอดสูกระแทกเข้ามาในอกเมื่อรอยยิ้มหยันของลิโอเนลผุดขึ้นมาในสมองซ้ำอีกครั้ง แค่นี้เขาก็ดูถูกดูแคลนหล่อนจนไม่เหลือชิ้นดีแล้ว ถ้าขืนหล่อนไปทำแบบนั้นอีก หล่อนมีหวังถูกผู้ชายร้ายกาจคนนี้ฆ่าตายคามือแน่นอน
“ศักดิ์ศรีเหรอ? แล้วศักดิ์ศรีของมึงทำให้กูอิ่ม ทำให้กูมีเงินเล่นไพ่ไปตลอดชีวิตหรือเปล่าล่ะ ก็ไม่ใช่ ดังนั้นมึงอย่ามาพูดคำว่าศักดิ์ศรีให้กูได้ยินอีก ไม่อย่างนั้นกูจะตบมึงให้คว่ำเลยทีเดียว จำเอาไว้นะนังนิศา...” ผู้เป็นบิดาย่างสามขุมเข้าหาบุตรสาวที่นั่งนิ่งอยู่กับพื้นด้วยท่าทางคุกคาม หญิงสาวถดถอยหนีอย่างหวาดกลัว
“พ่อ... อย่าทำนิศานะ...”
“ถ้ามึงไม่อยากเจ็บตัวอีก ก็เลือกมา... เลือกมาว่าจะหาเงินเยอะๆ มาให้กูใช้ยังไง บอกมาสิ...” บิดาเร่งและทำท่าจะฟาดหลังมือลงบนแก้มของหล่อนอีก หญิงสาวยกมือขึ้นป้องเอาไว้ และรีบละล่ำละลักตอบด้วยความหวาดกลัว
“ฉัน... นิศาจะหาสามีรวยๆ จ้ะพ่อ นิศา... จะหาคนที่รวยๆ เพื่อเอาเงินมาให้พ่อกับแม่ใช้นะจ๊ะ” ปาณนิศาไม่มีทางเลือกจึงทำได้แต่พยักหน้ารับ
“แน่ใจนะว่ามึงไม่ได้โกหกกู...” ผู้เป็นบิดาหรี่ตามองเขม็ง
“จ้ะ... นิศาไม่ได้โกหกหรอก แต่พ่อจะต้องให้เวลานิศาหน่อยนะจ๊ะ ให้เวลาฉันหาผู้ชายคนนั้นให้เจอก่อน...”
แผนถ่วงเวลาของหญิงสาวพังพินาศลงทันตา เมื่อได้ยินคำพูดต่อมาของบิดา “มึงจะไปหาใครอีกทำไมล่ะ ในตุรกีนี่มีใครยิ่งใหญ่ไปกว่าพวกการ์รัสโซ่บ้าง ไม่มี... ดังนั้นมึงไม่ต้องไปหาใครอีกแล้ว ถ้ามึงเลือกจะไม่ขายตัว และตั้งใจจะมีผัวรวยๆ เอาไว้ให้พวกกูกอบโกยแล้วล่ะก็ มึงก็ต้องจับใครคนใดคนหนึ่งในการ์รัสโซ่ให้ได้ จะเป็นใครก็ได้ มึงเลือกเอาตามสบายเลย เพราะไม่ว่าจะเป็นคนไหนกูก็รับเป็นลูกเขยได้ทั้งหมดไม่เกี่ยง”
การ์รัสโซ่...
หล่อนไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายร้ายกาจพวกนี้เลย แต่ก็หนีไม่พ้น ทำไมโชคชะตาถึงได้เล่นตลกกับหล่อนแบบนี้นะ
“พวกเขาไม่มีทางมองนิศาหรอก...”
ปาณนิศากัดปากแน่นอย่างอดสู พูดออกมาตามความเป็นจริง ผู้หญิงอย่างหล่อนไม่มีทางเป็นนางในอุดมคติของผู้ชายสูงส่งอย่างพวกการ์รัสโซ่ได้หรอก แม้แต่คุณสมบัติของนางบำเรอหล่อนยังไม่รู้เลยว่าตัวเองมีครบหรือเปล่า
“กูไม่สนหรอกว่ามึงจะใช้วิธีอะไรทำให้กูได้เงินมาใช้ แต่มึงต้องทำให้สำเร็จ และกูให้เวลามึงแค่อาทิตย์เดียวเท่านั้น ถ้ามึงทำพลาดหรือไม่ยอมทำ... กูจะจับมึงขายให้เสี่ยเจ้าของบ่อน เสี่ยตัวอ้วนๆ หนังเหนียวๆ แก่ลงพุง มึงคิดเอาก็แล้วกันว่าจะเลือกแบบไหน จะเอาหนุ่มหล่อๆ แบบพวกการ์รัสโซ่ทำผัว หรือว่าจะเอาแก่คราวพ่อก็แล้วแต่มึง...” ผู้เป็นพ่อหัวเราะอย่างมีความสุข ขณะก้าวเท้าลงบันไดบ้านลงไปอีกครั้ง
ปาณนิศาน้ำตาทะลักทลายไม่หยุด หล่อนมองบิดาที่เดินหายไปในความมืดด้วยความเสียใจ ปวดใจ และผิดหวังยิ่งนัก พ่อไม่เคยรักหล่อนเลย ก็เหมือนๆ กับมารดานั่นแหละที่ไม่เคยหยิบยื่นความสุขให้กับหล่อนเลย ตั้งแต่จำความได้ทั้งหล่อนและทั้งพี่วินทราต้องทำงานหนักมาตลอด ทำงานเพื่อหาเงินมาเลี้ยงดูพ่อกับแม่ที่ติดเหล้าและการพนันงอมแงม และด้วยเหตุนี้ไงพี่สะใภ้ของหล่อนถึงหนีไปกับผู้ชายคนอื่น
ฟันขาวสะอาดขบลงบนกลีบปากสีกุหลาบเต็มแรง แต่กระนั้นเจ้าตัวกลับไม่รู้สึกเจ็บ ใช่... หล่อนไม่รู้สึกว่ามันเจ็บเลย เพราะตอนนี้ที่เจ็บปวดที่สุดมันอยู่ใต้หน้าอกข้างซ้ายของหล่อนต่างหากล่ะ หัวใจของหล่อนกำลังร่ำไห้ออกมาเป็นโลหิต ทั้งเจ็บ ทั้งปวด ทั้งทรมานกับสิ่งที่กำลังได้เผชิญ ไม่อยากจะเชื่อว่าผู้หญิงที่ไม่เคยเกรงกลัวใครในโลกอย่างหล่อนจะต้องมาตกอยู่ในสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออกอย่างนี้ สภาพที่น่าอดสู สภาพที่ไม่ต่างจากโสเภณีที่กำลังจ้องจะงาบผู้ชายรวยๆ สักคนมาไว้ในกำมือ หล่อนไม่อยากทำแบบนี้ ไม่อยากทำเรื่องชั่วช้าแบบนี้ แต่หล่อนมีทางเลือกหรือ ในเมื่อมันเป็นคำสั่งจากปากของบุพการีของตัวเอง
/0/17088/coverorgin.jpg?v=9ebb105a05078f7b41b035b79c1504be&imageMogr2/format/webp)
/0/17089/coverorgin.jpg?v=064e69162a5688f39fd83a502f85ef08&imageMogr2/format/webp)
/0/17090/coverorgin.jpg?v=ac195c23effe78343231ae0295533ed9&imageMogr2/format/webp)
/0/16281/coverorgin.jpg?v=6b2c52825155aa9bb7e75ac5d683b062&imageMogr2/format/webp)
/0/16280/coverorgin.jpg?v=19a9a30c5a0df3e3d9551823399ebb1e&imageMogr2/format/webp)
/0/16279/coverorgin.jpg?v=1cd8fee3850064ef09eae952eee375ff&imageMogr2/format/webp)
/0/23225/coverorgin.jpg?v=333ac8e232511f5c46c461df81f6eabd&imageMogr2/format/webp)
/0/16877/coverorgin.jpg?v=ec5b4d1b76c5cbd39909e54cf965ccba&imageMogr2/format/webp)
/0/4539/coverorgin.jpg?v=a32941c9a594633cce22029d1d04e07b&imageMogr2/format/webp)
/0/23909/coverorgin.jpg?v=a49b013188191f7068b736775c429fdd&imageMogr2/format/webp)
/0/5935/coverorgin.jpg?v=37546d959557418201af7249ab8f8e6e&imageMogr2/format/webp)
/0/16378/coverorgin.jpg?v=04a8fcb373efa9ab57ec8fa892482ea7&imageMogr2/format/webp)
บทที่ 1 ตอนที่ 1
25/02/2022
บทที่ 2 ตอนที่ 2
25/02/2022
บทที่ 3 ตอนที่ 3
25/02/2022
บทที่ 4 ตอนที่ 4
25/02/2022
บทที่ 5 ตอนที่ 5
25/02/2022
บทที่ 6 ตอนที่ 6
25/02/2022
บทที่ 7 ตอนที่ 7
25/02/2022
บทที่ 8 ตอนที่ 8
25/02/2022
บทที่ 9 ตอนที่ 9
25/02/2022
บทที่ 10 ตอนที่ 10
25/02/2022
บทที่ 11 ตอนที่ 11
02/03/2022
บทที่ 12 ตอนที่ 12
02/03/2022
บทที่ 13 ตอนที่ 13
02/03/2022
บทที่ 14 ตอนที่ 14
02/03/2022
บทที่ 15 ตอนที่ 15
02/03/2022
บทที่ 16 ตอนที่ 16
02/03/2022
บทที่ 17 ตอนที่ 17
02/03/2022
บทที่ 18 ตอนที่ 18
02/03/2022
บทที่ 19 ตอนที่ 19
02/03/2022
บทที่ 20 ตอนที่ 20
02/03/2022
บทที่ 21 ตอนที่ 21
02/03/2022
บทที่ 22 ตอนที่ 22
02/03/2022
บทที่ 23 ตอนที่ 23
02/03/2022
บทที่ 24 ตอนที่ 24
02/03/2022
บทที่ 25 ตอนที่ 25
02/03/2022
บทที่ 26 ตอนที่ 26
02/03/2022
บทที่ 27 ตอนที่ 27
02/03/2022
บทที่ 28 ตอนที่ 28
02/03/2022
บทที่ 29 ตอนที่ 29
02/03/2022
บทที่ 30 ตอนที่ 30
02/03/2022
บทที่ 31 ตอนที่ 31
02/03/2022
บทที่ 32 ตอนที่ 32
02/03/2022
บทที่ 33 ตอนที่ 33
02/03/2022
บทที่ 34 ตอนที่ 34
02/03/2022
บทที่ 35 ตอนที่ 35
02/03/2022
บทที่ 36 ตอนที่ 36
02/03/2022
บทที่ 37 ตอนที่ 37
02/03/2022
บทที่ 38 ตอนที่ 38
02/03/2022
บทที่ 39 ตอนที่ 39
02/03/2022
บทที่ 40 ตอนที่ 40
02/03/2022
หนังสืออื่นๆ ของ เนื้อนวล
ข้อมูลเพิ่มเติม