ดั่งหทัยภูผา
นขอ
นเมื่อเช้าเพื่อที่จะมีอาหารหลากหลายไว้ให้หลานเขยหมาดๆของเธอได้เลือกทานเ
รเป็นคนจัดแจงตักข้าวใส่จานให้กับทุกคนอาหารหลากหลายวาง
่นั่งข้างเธอจะเอาแต่จ้องอาหารบนโต๊ะไม่ทานเสียที
ขาไม่ใช่ไม่อยากทานแต่ไม่รู
ื่นโดยที่ไม่คุ้นหากมีอะไรที่ขาดเหลือชายหนุ่มคงจะไม่กล้าบอกเธอต
อนข้างโล่งใจที่วันนี้คนในบ้านดูจะ
ดเผาะชะอมให้กับยายของเธอเพราะรู้ว่าเป็นของโปรดเมื่อตักเ
อลูบหัวหลานเธอเบาๆมาอาการนี้เธอรู้ได้ท
เล็กน้อยทั้งบุ้ยปากบ่นอู้อี้เพราะรู้ดีว่าเธอคงจะได้อยู่ที่นี่อีกสองสามวันเท่านั้นเ
ยรอยยิ้มแต่แววตาของเธอนั้นไหววูบเล็กน้อยจนพิมพรรณและภูผาที่นั่งตรงข้ามเห็นได
มีนะอยู่ในครัว" พิมพรรณเอ่ยบอกกับผ้าแพรเพราะรู้ด
ของยายตาโพรงเมื่อได้รู้ว่าวันนี้มีของโปรดที่ไม่ได้ทานมานานซ้ำยังเป็นฝีม
ิมพรรณต้องปรามหลานเธอเอาไว้เมื่อเห็นว่
านกลายเป็นหน้างอยทันทีเม
กกระเพาะไว้ให้ขนมหวาน" พิกุลมองหน้าหลานของเธอที่กำล
ลานคนนี้ชอบของหวานนักล่ะ" พิม
็แอบอมยิ้มเช่นกันเพราะเธอเหมือนเ
ผ้าแพรทำใจที่จะทานข้าวให้ทุกคนเห็นและอดใจไว้เพื่อที่จะได้ทานของหวานดั่งใจเธอตักต้ม
่าทานจึงตักเข้าปากอย่างรวดเร็วแต่แล้วก็ต้องชะ
งที่เหลือจากการทำบุญเมื่อเช้าเป็นรสชาติที่คนที่นี่ทานมันจึงจัดจ้านเป็นพิเศษเธอรู้ด
หรอคะ" คนที่ตักแกงใ
ยหนุ่มกลืนน้ำจนแทบหมดแก้วควา
นะคะ" ผ้าแพรรีบเดินไปในครัวอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะไปหั่
ูผาหน้าแดงไปหม
ำให้พิมพรรณเทใส่แก้วให้ภูผ