The Test of Time ย้อนเวลามาตามใจ

ึงจะไม่ใช่ห้างใหญ่ทันสมัย มีโรงหนัง มีลานไอซ์สเก็ตเหมือนอย่างห้างใหญ่ใจกลางเม

่ควีน สั่งรายการของกินที่ตกลงก

น” คนตัวสูงอยากจะช่วยให้

วินพูดพลางแลบลิ้นเล็กเลีย

ก็กลืนน้ำลายลงคอ ความร้อน

บกินดิ เดี

…

หวติง สายตาเอาแต่จ้องมองมาที่ไอศกรีมในมือข

ดเผย อยากรู้ก็ถาม ส่วนคนโดนถามก็หูแดงแทนคำตอบ สายตาที่พยา

คนหูแดงตอ

้กล้าพูดแ

ดี๋ยวแฟนห

ข้าที่แขนหนาของนักบาสโรงเรียน แต่แรงข

ฏิบัติตัวอยู่ในกฎระเบียบ ความซน ความกวน ความทะเล้น ทอยส์มีครบ แค่เพียงเลือกโอกาสและแสดงมันกับคนที่เหมาะสมเท่านั้น แถมยังรักการเล่นบาสเป็นชีวิตจิต

แบบนั้น พ่อคนเรียบร้อยขยันทำให้หัวใจของเขาพองฟู ไม่ด้วยถ้อยคำชวนคิด ก็ปฏิกิริยาที่ชวนหวั่นไหว จากที่คิดว่าตัวเองจะต้องค

ั่งกินฮอต

ุ้งอยู่รายรอบ คนหนึ่งตัวเล็กกว่า อีกคนตัวสูงกว่า สีหน้าเวลาทั้งสองสบตากันช่างอ่อนหวาน เสียงพูดคุยแผ่วเบาราวกระซิบให้รั

ไหมบนชั้น 2 ของห้าง ซึ่งมันมีที่ว่างอยู่ แม้จะมีผู้คนเดินจับจ่ายไปม

กินฮอตดอกจนหมดชิ้น ใช้ลิ้นเลียริมฝีปากที่เปื้อนซ

ทำอะไรได้ นอกจากการเป็นพยานความรุนแรงทางอารมณ์ของผู้ใหญ่ วินไม่ชอบเสียงปึงปัง ไม่ชอบที่จะเห็นข้าวของถูกกระแทกแตกไม่เป็นชิ้น พูดง่ายๆ ว่าวินไม่ชอบความรุนแรง คนตัวเล็กมักสะดุ้ง

เราขอแม่” ทอยส์ยืดตัวข

ทะเล้น รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ฉายอย

าแบบนี้ยังจะเล่นได้อีก แต่พอมองไปที่ริมฝีปากเปื้อ

น เขาก็อยากรั้งวินไว้กับตัว ยังไม่อยากปล่อยให้ก

ง “จริงๆ ก็อยากค้าง แต่คงทำไม่ได

และคนรอบข้าง แม้จะชอบทำตัวงอแงเป็นเด็กเวลาอยู่กับเพื่อน แต่ในคว

ไม่ได้ฝืนรั้งมาวินไว้ เพรา

แม่ทอยส์ก็รออยู่ เดี

ู่กับวิน แม่

่อ งี้เราก็เส

ีอยู่แล้ว แม่เร

ำลูกเขาเส

กระซิบ ไม่ได้คิดเลยว่าคนที่เดินสวนไปมาจะได้ยินหรือไม่ เขาคิดอะไรก็

ีทันที คนพูดเลยถูกผลักกระเด็นไปสองก้าวด

กล่

กฏอยู่ตลอดทาง ทั้งคู่มีความสุขที่มีกัน ..แต่ถ้าทอยส์รู้ว่าวันนี้เป็น

ศัพท์บ้า